ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΚΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

6. Την περίοδο που μεσολάβησε από το 14ο Συνέδριο προωθήθηκαν από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ επιλογές που στοχεύουν στην ανασυγκρότηση του ελληνικού καπιταλισμού, με κύρια κατεύθυνση την οργανική προσαρμογή της Ελλάδας στο παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, τη μετατροπή της σε χώρα φθηνών υπηρεσιών, σε διαμετακομιστικό κέντρο εμπορευμάτων.

* Δυνάμωσαν οι σχέσεις υποταγής και εξάρτησης της χώρας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ. Εγιναν αποδεκτές νέες δεσμεύσεις μέσα από διακρατικές συμφωνίες, όπως είναι συμφωνία του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ η παρέμβαση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών ασκείται όχι μόνο με οικονομικούς μοχλούς, αλλά θεσμοθετήθηκε και για το πολιτικό και το στρατιωτικό πεδίο, για την εξωτερική πολιτική και τη λεγόμενη "εσωτερική ασφάλεια", που αποτελεί ανοιχτή καταπάτηση της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας.

* Επιχειρήσεις και τομείς στρατηγικής σημασίας περνάνε ολοκληρωτικά κάτω από τον έλεγχο και την κηδεμονία των πολυεθνικών, με γενικότερες αρνητικές συνέπειες στην οικονομία, την ασφάλεια και τη διεθνή θέση της χώρας. Το πολυεθνικό κεφάλαιο διεισδύει όλο και πιο βαθιά στον κοινωνικό τομέα, στις υπηρεσίες.

* Προωθήθηκε με πιο έντονους ρυθμούς η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων στον ιδιωτικό τομέα, που επεκτείνεται και στο δημόσιο.

* Εντάθηκε η ταξική ανισότητα και ο αυταρχισμός του κράτους. Η φτώχεια, η ανεργία αγκαλιάζουν νέα στρώματα του λαού. Συνολικά, το βιοτικό επίπεδο πέφτει καθημερινά, δυναμώνει η τάση της σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης για μεγάλα τμήματα του λαού.

* Εντάθηκε και συστηματοποιήθηκε η πολύμορφη εκστρατεία για την ιδεολογική, πολιτική και ψυχολογική χειραγώγηση της εργατικής και λαϊκής συνείδησης, ώστε να γίνει κοινωνικά αποδεκτός ως αναγκαίος και υποχρεωτικός ο "εκσυγχρονισμός", δηλαδή οι αναπροσαρμογές του ελληνικού καπιταλισμού, που οδηγούν στην πιο βαθιά ενσωμάτωση και υποταγή του στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.

* Εχει ξεκινήσει πιο συστηματικά τα τελευταία χρόνια η διαμόρφωση ενός πλέγματος θεσμών που χρησιμοποιούνται ως μοχλοί για τη χειραγώγηση και υποταγή του εργατικού, λαϊκού κινήματος και την περιθωριοποίηση των οργανώσεων των εργαζομένων.

* Εντάθηκε η προσπάθεια διαφθοράς συνειδήσεων με τη χρήση όλων των παλιών, αλλά και νέων μέσων ρουσφετολογίας και εξαγοράς, με αξιοποίηση και νέων μηχανισμών, που με πρόσχημα την περιφερειακή αποκέντρωση οικοδομεί η Ευρωπαϊκή Ενωση.

7. Χαρακτηριστική τάση είναι η σύγκλιση και η ταύτιση των μεγάλων κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, η συναίνεση μεταξύ τους. Τα σύνορα ανάμεσα στη νεοφιλελεύθερη και σοσιαλδημοκρατική οικονομική, κοινωνική και εξωτερική πολιτική έχουν εκλείψει. Οι αντιπαραθέσεις και κριτικές τοποθετήσεις, που εμφανίζονται μεταξύ τους, αφορούν δευτερεύοντα ζητήματα, δεν αναιρούν την ταύτισή τους σε ζητήματα στρατηγικής σημασίας και γενικότερου προσανατολισμού. Η δικομματική συναίνεση συμπληρώνεται με τη σύγκλιση και των άλλων μικρότερων κομμάτων, ιδιαίτερα της Πολιτικής Ανοιξης και του "Συνασπισμού". Η ίδρυση και δράση νέων κομμάτων την περίοδο αυτή (Πολιτική Ανοιξη, "Συνασπισμός", Δημοκρατικό Κοινωνικό Κίνημα) αντανακλούν τις δυσκολίες που εμφανίζονται στη λειτουργία του κλασικού δικομματικού πολιτικού συστήματος στη χώρα μας, σε μια περίοδο που συνειδητοποιείται ότι η εναλλαγή των δύο κομμάτων δεν αλλάζει τη γενική πολιτική. Ταυτόχρονα, δείχνουν ότι υπάρχουν εφεδρείες και εναλλακτικές λύσεις στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος.

Η όξυνση και το βάθεμα των κοινωνικών αντιθέσεων και η εντεινόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια ανησυχούν την άρχουσα τάξη της χώρας μας και τις πολιτικές δυνάμεις που διαχειρίζονται τις τύχες του καπιταλισμού και του συστήματος της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης. Επιδιώκουν τη μεταμφίεση του πολιτικού συστήματος. Την αξιοποίηση κομμάτων που λειτουργούν σαν δεκανίκια και αναχώματα, ώστε η λαϊκή δυσαρέσκεια να μην αποκτήσει αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό περιεχόμενο. Επιδιώκουν ταυτόχρονα να υποτάξουν το μαζικό λαϊκό κίνημα, να αμβλύνουν τις κοινωνικές αντιστάσεις, να προλάβουν το ξέσπασμα ταξικών αγώνων και τη διαμόρφωση του κοινωνικού μετώπου των δυνάμεων που παλεύουν ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, ενάντια στους εγχώριους εκφραστές τους. Προσπαθούν να βάλουν φραγμό στη λαϊκή συνειδητοποίηση και στις διεργασίες, ώστε να μην ενισχύσουν την κοίτη του αντιμονοπωλιακού, αντιιμπεριαλιστικού αγώνα.

Η άρχουσα τάξη και οι σύμμαχοί της αξιοποιούν συστηματικά τις συγχύσεις, τα ερωτηματικά και την απογοήτευση που προκάλεσαν στις λαϊκές μάζες οι ανατροπές των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη, η κρίση και υποχώρηση του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Στηρίζουν τη δράση των στελεχών που εγκατέλειψαν και συκοφάντησαν το ΚΚΕ και το εργατικό λαϊκό κίνημα. Αξιοποιούν κάθε κίνηση ή ιδέα που εκφράζει αποστασία από τις γραμμές του κομμουνιστικού και αριστερού κινήματος.