Επιβεβαιώνοντας το ρόλο του μαϊντανού των κυβερνητικών επιλογών, η Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή (ΟΚΕ), με χτεσινή δημοσιοποιημένη πολυσέλιδη ανακοίνωσή της, εξέφρασε την πλήρη συμφωνία της με την επιχειρούμενη από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ.

Δίνοντας μάλιστα απτό δείγμα, του πώς εννοεί την προσπάθεια "εκσυγχρονισμού" των δημοσίων επιχειρήσεων, προλειαίνει το έδαφος για μεγάλη αύξηση των τιμολογίων τους, αναδεικνύοντας την "αγορά" σε υπέρτατο κριτή. Ειδικότερα στον κατ' άρθρο σχολιασμό του κυβερνητικού νομοσχεδίου και στο υποκεφάλαιο "τιμολόγηση των υπηρεσιών" επισημαίνει ότι "όσες ΔΕΚΟ λειτουργούν σε καθεστώς ελεύθερου ανταγωνισμού, ο κύριος καθοριστικός παράγοντας για την τιμολόγηση των προϊόντων και των υπηρεσιών τους είναι η αγορά". Οσο για τις αμοιβές των εργαζομένων, προτείνεται η προκρούστεια κλίνη του "δείκτη μέτρησης του κόστους εργασίας", ο οποίος συγκαλύπτει τον βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων.

Χαρακτηριστικό είναι ότι η ΟΚΕ δικαιολογεί την ιδιωτικοποίση των ΔΕΚΟ, με κύριο και βασικό επιχείρημα αυτό της παραγωγικής ανασυγκρότησης του κεφαλαίου, στις νέες διεθνοποιημένες συνθήκες. Αυτό αποτελεί και την πυξίδα της επιχειρηματολογίας της επιτροπής των εργοδοτών και των "εργαζομένων", χωρίς φυσικά ο παράγοντας εργαζόμενοι και τα συμφέροντά τους να λαμβάνεται υπόψη στις προτάσεις τους.

Στις γενικές παρατηρήσεις του κειμένου επικαλούνται τη διεθνοποίηση των αγορών, το διεθνή ανταγωνισμό, τις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις και το πλαίσιο λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς της Ευρωπαϊκής Ενωσης, για να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι οι παράγοντες αυτοί ανατρέπουν το μονοπωλιακό χαρακτήρα των ΔΕΚΟ, οι οποίες και θα πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν(να λειτουργήσουν με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια όπως αναφέρουν).

Το κείμενο βρίθει από τους νεοφιλελεύθερους νεολογισμούς, μια και οι όροι αποτελεσματικότητα, ανταγωνιστικότητα, μείωση κόστους, οι οποίοι χρησιμοποιούνται σαν κριτήρια της ορθολογικής λειτουργίας της "αγοράς" προτείνονται και σαν μοντέλο λειτουργίας των ΔΕΚΟ.

Το κείμενο της ΟΚΕ, ενώ συμφωνεί στα κύρια, διατυπώνει "διαφωνίες" στα δευτερεύοντα. Επί παραδείγματι, προτείνει το θέμα της μετοχοποίησης κάθε ΔΕΚΟ να μην προωθείται με Προεδρικά Διατάγματα όπως προβλέπει το κυβερνητικό νομοσχέδιο, αλλά με Ειδικούς Νόμους. Προτείνει, επίσης, περιορισμό των αρμοδιοτήτων του εποπτεύοντα υπουργού των ΔΕΚΟ και δημιουργία αρμόδιας διαρκούς κοινοβουλευτικής επιτροπής της Βουλής με αρμοδιότητες για ΔΕΚΟ ομοειδούς δραστηριότητας..