Εχουν περάσει πάνω από δύο μήνες από τότε που η κυβέρνηση θα έπρεπε να καταβάλει στους δημοσίους υπαλλήλους τις "αυξήσεις" του 2,5% + 2,5%. Επειδή όμως "δε βρήκε το χρόνο" να περιλάβει αυτή την πολιτική της σε νόμο, οι δημόσιοι υπάλληλοι θα εισπράξουν, ακόμα και αυτό το κουτσουρεμένο 2,5% τον Απρίλη ή το Μάη! Οσο για το διορθωτικό 2,1% της περσινής εισοδηματικής πολιτικής, που δεν τη διορθώνει στην ουσία, θα αρχίσει να δίνεται από το Μάρτη... Ετσι, αυτό που απομένει στους χιλιάδες δημόσιους υπάλληλους είναι, και η απόλυτη μείωση του μισθού τους, με την αύξηση της φορολογίας που την καταβάλλουν από την 1/1/1996. Ως ασφαλιστική δικλείδα για την άμβλυνση των αντιδράσεων, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τη δοκιμασμένη επιδοματική πολιτική του "διαίρει και βασίλευε". Μόνο που τώρα της προσδίδει νέα χαρακτηριστικά και τη μετατρέπει σε όχημα, για την επίτευξη πολλαπλών στόχων, με κοινό παρονομαστή τη συνολική υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων στο δημόσιο.
Ετσι, για παράδειγμα, στις συνολικές αποδοχές των 256.386 δραχμών, με 20 χρόνια υπηρεσίας, οι 46.000 δραχμές (!) είναι ο βασικός μισθός και το υπόλοιπο ποσό επιδόματα. Μέσα σ' αυτά, οι 135.326 δραχμές είναι το επίδομα της ΑΤΑ και τα υπόλοιπα είναι ποικιλώνυμα επιδόματα. Αυτά σήμερα ξεπερνούν τα 30 (!) και στην πραγματικότητα αποτελούν μέρος μισθού, συμπληρώνουν δηλαδή τον πενιχρό μισθό του δημοσίου υπαλλήλου, που η αγοραστική του δύναμη έχει μειωθεί μέχρι και 51% την τελευταία εξαετία. Σκόπιμα η κυβέρνηση δε θέλει να εντάξει αυτό το μέρος του μισθού στον οργανικό μισθό, γιατί δε θέλει να αυξηθούν οι συντάξιμες αποδοχές και τα κοινωνικά επιδόματα (οικογενειακά επιδόματα και επιδόματα ανθυγιεινότητας και επικινδυνότητας) που επηρεάζονται θετικά - αυξητικά μόνο με την αύξηση των βασικών μισθών. Είναι ενδεικτικό ότι με την καθήλωση, από το 1985, των βασικών μισθών στα επίπεδα των 30 έως 40 χιλιάδων δραχμών και με τη μέχρι σήμερα επιδοματική πολιτική, οι συντάξιμες αποδοχές αποτελούν τώρα το 43% των εν ενεργεία αποδοχών, αποτελούν δηλαδή το μισό του 80% που είναι το δημοσιοϋπαλληλικό αίτημα, μα και άμεση κοινωνική ανάγκη επιβίωσης! Αν συνεχιστεί αυτή η τάση, μετά από μερικά χρόνια οι συντάξιμες αποδοχές θα αποτελούν το 10% ή το 5% των εν ενεργεία, θα είναι δηλαδή ένα βοήθημα επαιτείας. Μα και τα κοινωνικά επιδόματα - το οικογενειακό των 8.800 δραχμών σήμερα και των τέκνων των 4.400 δραχμών - όχι μόνο καθηλώνονται σε αυτά τα απαράδεκτα επίπεδα, αλλά και η περικοπή τους από τον ένα σύζυγο, εφόσον και οι δύο σύζυγοι εργάζονται στο δημόσιο ή στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα που ισχύει από το 1985, δημιουργεί προβλήματα. Το εξοργιστικό μάλιστα είναι πως ο υπουργός Οικονομικών σε συνάντηση του με την ΕΕ της ΑΔΕΔΥ πέρυσι το Μάρτη, για αυτό το θέμα δήλωσε: "Θα κάνω ό,τι μπορώ ώστε να μη βγει θετική απόφαση στα δικαστήρια που εκκρεμεί αυτή η υπόθεση και έτσι να μην πάρουν και οι δύο σύζυγοι, δημόσιοι υπάλληλοι, το οικογενειακό επίδομα". Σήμερα έχει εκδικαστεί αυτή η υπόθεση και ο μεν Αρειος Πάγος αποφάσισε να δοθεί και στους δύο συζύγους, το δε Συμβούλιο της Επικρατείας αποφάσισε να μη δοθεί, με αποτέλεσμα, η κατάσταση μένει ως έχει.
***
Ετσι, με τη φαύλη επιδοματική πολιτική, η κυβέρνηση υλοποιεί το αντιλαϊκό ευρωδόγμα της "Λευκής Βίβλου", ότι "πρέπει να μειωθούν οι συντάξεις και άλλες κοινωνικές παροχές". Κοντά όμως σ' αυτό το βασικό στόχο της και για την καλύτερη προώθησή του, η κυβέρνηση επιδιώκει με την επιδοματική της πολιτική να καλλιεργείται ένα κλίμα αποπροσανατολιστικής αντιπαράθεσης ανάμεσα στους εργαζόμενους. Είναι λυπηρό και εξοργιστικό που σ' αυτή της την επιδίωξη η κυβέρνηση βρίσκει αρωγούς κάποιες συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπως π.χ. τις ηγεσίες της ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ και "ΣΥΝ" στην ΟΛΜΕ, που σε πρόσφατο έγγραφό τους προς τις ΕΛΜΕ, καταχωρούσαν κατάλογο ομοσπονδιών που πήραν επιδόματα με την ένδειξη "να ποιοι τα πήραν"... Ακόμη όμως, με τα πλασματικά επιδόματα επιχειρεί η ίδια η κυβέρνηση να διαπαιδαγωγήσει και να εθίσει τους εργαζόμενους στην εξαπάτηση, αφού αυτά τα επιδόματα εργασιακά δεν αντανακλούν την ονομασία τους. Το χειρότερο όμως, μ' αυτά τα επιδόματα και με την αυξομείωσή τους, είναι ότι αφήνονται πολλά περιθώρια στην κυβέρνηση να ενδυναμώσει τη ρουσφετοκρατία και συνολικά την πολιτική ομηρία του δημοσίου υπαλλήλου, με τη σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα, που η μέτρησή της μπορεί να συσχετίζεται με την καθημερινή παρουσία του υπαλλήλου. Εχουμε ήδη περίπτωση εργαζομένων που τους ειπώθηκε πως θα παίρνουν κάποιο επίδομα, μόνο εάν και εφόσον δε λείψουν ούτε μια μέρα από την εργασία τους. Στις απεργίες δηλαδή θα πρέπει να είναι απεργοσπάστες!
***
Και βέβαια η σύνδεση του μισθού με την παραγωγικότητα δεν είναι κάποια αυθαίρετη θεωρητική υπόθεση, αλλά μια ομολογημένη κυβερνητική πρόθεση. Συγκεκριμένα, τον περασμένο Οκτώβρη σε συνάντηση της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας, ο υπουργός μίλησε για μισθολόγιο που θα συνδέεται με την παραγωγικότητα. Μάλιστα σε ερώτηση, πώς μπορεί να μετρηθεί η παραγωγικότητα σε δημόσιους υπάλληλους, ο υπουργός απάντησε ότι αυτό μπορεί να γίνει με τις εκθέσεις αξιολόγησης. Από τέτοιες βέβαια αυθαίρετες εκθέσεις σκοπιμοτήτων που θα βαφτίζουν τους ημέτερους και υποτακτικούς παραγωγικούς, ενώ τους άλλους "αντιπαραγωγικούς" δοκιμάσαμε και στο παρελθόν και έχουμε πικρή πείρα. Ομως, σ' αυτή τη συνάντηση ο υπουργός ξεκαθάρισε και τις προθέσεις της κυβέρνησης σχετικά με τις πηγές χρηματοδότησης της επιδοματικής της πολιτικής. "Αύξηση στους βασικούς μισθούς μην περιμένετε", είπε και συνέχισε, "όμως επιδόματα εξ ιδίων πόρων που δε θα επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό, θα δίνονται". Κοντολογίς, δηλαδή, το "εξ ιδίων πόρων" σημαίνει ότι σε κάθε υπηρεσία θα καθιερωθεί ένα τελόσημο που θα πληρώνουν οι συναλλασσόμενοι πολίτες υπέρ των υπαλλήλων. Ετσι ο ένας εργαζόμενος θα επιβαρύνει τον άλλο και όλοι μαζί θα ανακυκλώνουμε τη φτώχεια και τη μιζέρια μας. Επειδή με το "σμπάρο" της επιδοματικής πολιτικής, η κυβέρνηση στοχεύει "πολλά τρυγόνια" σε βάρος μας, είναι καιρός και εμείς οι εργαζόμενοι να οργανώσουμε τον αγώνα μας για να αποτρέψουμε τις αντεργατικές αντιλαϊκές κυβερνητικές επιδιώξεις.
Δημήτρης ΑΓΚΑΒΑΝΑΚΗΣ, αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ
Στις συνολικές αποδοχές των 256.386 δρχ. που παίρνει ένας δημόσιος υπάλληλος με 20 χρόνια υπηρεσίας, ο βασικός μισθός είναι 46.000 δρχ! Το υπόλοιπο ποσό αποτελείται από επιδόματα, τα οποία σήμερα ξεπερνάνε τα 30!
Feeds
Αγώνας μέχρι τη δικαίωση
