Το επιχείρημα των κομμάτων που τάσσονται υπέρ της ενσωμάτωσης της Ελλάδας στην καπιταλιστική ολοκλήρωση της ΕΕ, αρχίζει και τελειώνει στη φράση "μονόδρομος". Οσο όμως κι αν αυτή η πλύση εγκεφάλου έχει λάβει διαστάσεις ιδεολογικής τρομοκρατίας, η επίκληση του "μονόδρομου" δεν μπορεί να κρύψει την πραγματικότητα. Δεν είναι δυνατό να αποσιωπηθούν, όχι μόνο οι αρνητικές επιπτώσεις που είχε για την Ελλάδα η Συνθήκη του Μάαστριχτ, αλλά και τα νέα αρνητικά μαντάτα που προαναγγέλλουν το χαρακτήρα της αναθεώρησής της.

Αλήθεια από πού απορρέει το "δικαίωμα" των κυβερνώντων να προχωρήσουν σε "διαπραγματεύσεις" για τη μετατροπή της χώρας, και τυπικά και ουσιαστικά, σε νομαρχία των Βρυξελλών; Κανείς δεν τους έχει εκχωρήσει αρμοδιότητες για την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας. Κανείς δεν τους έχει νομιμοποιήσει να εμφανίζονται ως ιδιοκτήτες του μέλλοντος της Ελλάδας και να λειτουργούν ως εκποιητές του τόπου. Το θράσος τους γίνεται πελώριο όταν διαφημίζονται ως εκπρόσωποι του λαού, τη στιγμή που βάζουν τις υπογραφές τους κάτω από τις συμφωνίες αποδοχής για την Ελλάδα ρόλου "δορυφόρου" και αποικίας των ισχυρών.

Τα παραπάνω ισχύουν δυο φορές για έναν απλούστατο λόγο. Ο ελληνικός λαός, στο όνομα του οποίου ομιλούν οι θιασώτες του "ευρωπεριθώριου", ουδέποτε ρωτήθηκε. Του αρνήθηκαν να πάρει θέση, όταν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και "ΣΥΝ" ψήφιζαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, το 1992. Του αρνήθηκαν ακόμα και να γνωρίζει το περιεχόμενο της Συνθήκης. Σήμερα και πάλι πολιτεύονται πίσω από την πλάτη του ελληνικού λαού. Αρνούνται στους Ελληνες πολίτες να εκφράσουν την άποψή τους για θέματα που αφορούν την ίδια τη ζωή τους. Αρνούνται να προχωρήσουν στη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, όπου ο λαός όχι μόνο δικαιούται, αλλά επιβάλλεται να εκφράσει τη γνώμη του και για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και για τις εκκολαπτόμενες συντηρητικότερες τροποποιήσεις της. Μάλιστα, ορισμένοι, όπως ο "ΣΥΝ", δε ντρέπονται να εμφανίζουν τη συνενοχή τους στη φίμωση του λαού ως "αριστερό ριζοσπαστισμό"!