Πρώτον: Οπως αποκαλύφθηκε από την αποπομπή του κ. Πουλή από τη Διοίκηση της Εμπορικής Τράπεζας, εντάθηκε το ενδιαφέρον μεγάλων συμφερόντων για το ποιος θα κατορθώσει να γίνει αφεντικό στην Ιονική Τράπεζα, αφού είναι γεγονός ότι συγκεκριμένοι κυβερνητικοί παράγοντες ήσαν και είναι αποφασισμένοι να πουλήσουν την Τράπεζα σε συγκεκριμένο όμιλο. Ισως προς στιγμή τα σχέδια δεν υλοποιήθηκαν, όμως ο κίνδυνος παραμένει, γιατί η κυβέρνηση έχει πρόγραμμα την ιδιωτικοποίηση των κρατικών τραπεζών με την Ιονική στις άμεσες προτεραιότητες.

Δεύτερον: Για πρώτη φορά, μετά από πολλά χρόνια, η ΠΑΣΚΕ όσο και η ΔΑΚΕ συμμετέχουν στις αρχαιρεσίες διασπασμένες. Το αποσχισθέν "εκσυγχρονιστικό" κομμάτι της ΠΑΣΚΕ Ιονικής - παριστάνοντας την αθώα περιστερά για τη μέχρι τώρα κοινή και λαθεμένη πορεία του - ρίχνει "λίθον αναθέματος" πίσω, κάνει με μισόλογα δειλά βήματα αυτοκριτικής και ευαγγελίζεται δήθεν μια άλλη πορεία... Στην ουσία, όμως, θα ακολουθήσει την ίδια με το παρελθόν συνδικαλιστική και πολιτική αντίληψη και πρακτική τόσο στον τομέα του ρουσφετιού και του πελατειακού συνδικαλισμού, όσο και στα θέματα της σκληρής αντεργατικής, αντιασφαλιστικής και αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης, που επιμελώς αποφεύγει να θίξει ή να καταγγείλει.

Τέταρτον: Το πλέον τραγικό είναι ότι ένα άλλο κομμάτι "εκσυγχρονιστών", στελέχη του "Συνασπισμού", αφού εγκατέλειψαν το ταξικό μετερίζι και έφυγαν από την Ενιαία Συνδικαλιστική Κίνηση της Ιονικής, συγκρότησαν παράταξη(Α ΞΙΕΣ 2000) με τους "εκσυγχρονιστές" της ΠΑΣΚΕ! Με αυτούς δηλαδή που διαπληκτίζονταν στις εισόδους των καταστημάτων της Τράπεζας στις απεργιακές εκδηλώσεις, οι μεν στηρίζοντας, οι δε υπονομεύοντας την απεργία. Με αυτή την έννοια, οι αρχαιρεσίες αποκτούν ιδιαίτερη σημασία. Υπάρχει δηλαδή ο κίνδυνος να πέσουμε από τη "Σκύλλα στη Χάρυβδη", αντί των παλιών κυβερνητικών συνδικαλιστών να έχουμε "εκσυγχρονισμένους"...