Καμιά παρέκκλιση από τα μέτρα επίτευξης των στόχων που τέθηκαν στη Συνθήκη του Μάαστριχτ δε δικαιολογείται από τις υπάρχουσες οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα κράτη - μέλη, επισημαίνει στην ετήσια έκθεσή του για την πορεία της ευρωπαϊκής οικονομίας το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ινστιτούτο (ΕΝΙ), αποδίδοντας παράλληλα τα εύσημα στις κυβερνήσεις των κρατών - μελών (μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας) για τη συγκράτηση του πληθωρισμού και τη μείωση των επιτοκίων το 1995. Το ΕΝΙ ζητά για το 1996 να δοθεί έμφαση στη λήψη μέτρων που θα αποσκοπούν στη μείωση του δημοσίου χρέους και των κρατικών ελλειμμάτων, μέτρα που θα υποβοηθηθούν μερικώς από την πτωτική πορεία των επιτοκίων και την πεποίθηση ότι και το 1996 η ΕΕ θα έχει στο σύνολό της - παρά τις αντίθετες εκτιμήσεις - θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Η ανάπτυξη αυτή σύμφωνα με το ΕΝΙ θα έχει θετικές επιπτώσεις και στην καταπολέμηση του μείζονος, όπως εξελίσσεται, προβλήματος της ανεργίας, που βρισκόταν περίπου στο 11% για το σύνολο της ΕΕ στα τέλη του '95 και πρωταρχικά υποδηλώνει την ύπαρξη διαρθρωτικών προβλημάτων. Στην κατεύθυνση της μείωσης της ανεργίας επομένως - επισημαίνει στην έκθεσή του το ΕΝΙ - "η μεγαλύτερη συνεισφορά θα προέλθει από διαρθρωτικούς ανασχηματισμούς προκειμένου να εξουδετερωθεί η σχετική δυσκαμψία και να βελτιωθεί η λειτουργία των αγορών εργασίας".

Το ΕΝΙ συνιστά πάντως πειθαρχία και προγραμματισμό στις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, προκειμένου να επιτευχθεί ο καλύτερος δυνατός συντονισμός των πολιτικών. Χαρακτηριστικά αναφέρεται, ότι αυθαίρετες μεταβολές στα μεγέθη των έμμεσων φόρων και της τιμολογιακής πολιτικής για την εξυπηρέτηση κυβερνητικών σκοπών, είναι δυνατό να οδηγήσουν σε αποσταθεροποίηση το κόστος εργασίας και παραγωγής και να κλονίσουν το πρόγραμμα της νομισματικής ένωσης.

Ειδικότερα για την τελευταία, το ΕΜΙ έχει ήδη "στα σκαριά" το πλαίσιο εισαγωγής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) το 1999, σαν κινητήριου μοχλού λειτουργίας της νομισματοπιστωτικής πολιτικής της ΕΕ. Το πλαίσιο αυτό, όπως αποτυπώνεται στην έκθεση, εμπλέκει, πρώτο, την οργάνωση ενιαίας συναλλαγματικής πολιτικής κατά τρόπο είτε συγκεντρωτικό, είτε αποκεντρωτικό στο αρχικό στάδιο. Και οι δυο επιλογές θα τεθούν υπόψη της ΕΚΤ. Δεύτερο, τημεταφορά των συναλλαγματικών διαθεσίμων από τις Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες στην ΕΚΤ και την εξουσία διαχείρισής τους από την τελευταία. Τρίτο, το ΕΜΙ αναγνώρισε έναν αριθμό αρχών για το σχεδιασμό των κατευθυντήριων γραμμών, προσβλέποντας στο να παρέχει "διευκολύνσεις", όπως χαρακτηριστικά τονίζεται, στις Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες και τα κράτη - μέλη να διαχειρίζονται τα εναπομείναντα σε συνάλλαγμα διαθέσιμά τους. Τέλος, το ΕΜΙ έχει ήδη αρχίσει να μελετά θέματα σχετιζόμενα με τη συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ του EURO (που θα αντικαταστήσει το γνωστό μας ECU) και των νομισμάτων των κρατών - μελών.