Η θεματολογία των παραμυθιών ανεξάντλητη εμπλουτίζεται κι ανανεώνεται μέσα στους αιώνες από τους κατά τόπους παραμυθάδες. Κι είναι ευχής έργο που υπάρχουν ακόμη, όπως αυτοί - εδώ πρόκειται για παραμυθούδες από Καρδίτσα, Τρίκαλα, Φάρσαλα, Σκόπελο, Καλαμπάκα, Μέτσοβο - που αφηγήθηκαν 14 παραμύθια στη Μαρούλα Κλιάφα, γύρω στη δεκαετία του '70, κι εκείνη τα μεταφέρει σε βιβλίο με τίτλο: «Τρομακτικά Παραμύθια για Ατρόμητα Παιδιά» με αληθινή αγάπη και σεβασμό στην παράδοσή μας.

Και τα δεκατέσσερα παραμύθια έχουν κοινά στοιχεία. Αλωνίζονται από υπερφυσικές δυνάμεις - δράκους, λάμιες, μάγισσες, διαβόλους - οι οποίες όμως πάντοτε νικιούνται από τους κοινούς θνητούς, φτωχούς ή βασιλιάδες. Επιβάλλεται η εξυπνάδα, η καπατσοσύνη, η επιδεξιότητα, η αγαθή προαίρεση. Επαθλο τα μάτια, συνήθως, μιας ωραίας (οπωσδήποτε) βασιλοπούλας, κοριτσιού του λαού ή και δρακοπούλας.

«Τέλος τα δεκατέσσερα τούτα παραμύθια αναδεικνύουν τη μυθοπλαστική ικανότητα του λαϊκού ανθρώπου. Ο παραμυθάς, χρησιμοποιώντας τα παραδομένα επεισόδια, πλάθει ένα πλήθος από παραλλαγές, πλουτίζοντας και ανανεώνοντας την προφορική παράδοση».

Καλοκαίρι. Διακοπές. Η ωραιότερη προσφορά για τα παιδιά. (Εκδόσεις «Κέδρος»).