Με αίσθημα του χρέους του στη μνήμη της συντρόφισσάς του στη ζωή και τους αγώνες, Χαρούλας, ο Νίκανδρος Κεπέσης, ο οποίος είναι επίτιμος πρόεδρος του ΕΕΣ, άντλησε 20 σελίδες από τα ημερολόγια που κρατούσε η συντρόφισσά του, ένα αποκαλυπτικό υλικό από τη δράση των διοικήσεων του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, το οποίο επιμελήθηκε και το προλόγισε, προτάσσοντας μια ωδή του για την ανυπότακτη ζωή της. Το ημερολογιακό αυτό υλικό, με τίτλο «Η εργοδοσία του ΕΕΣ και ο συνδικαλισμός» και υπότιτλο «Μια καταγγελία από τον τάφο», αποκαλύπτει την τεράστια διαφορά μεταξύ όσων ονειρεύτηκε ως πραγματικός ανθρωπιστής ο Ερρίκος Ντυνάν, με τη δημιουργία του Ερυθρού Σταυρού, και των «σημείων και τεράτων» που διέπρατταν, ανά τον κόσμο, οι διοικούντες τον ΕΣ και των αδικιών της διοίκησης - εργοδοσίας του ΕΕΣ, σε βάρος των εργαζομένων.

Η Χ. Χωραφάκη - Κεπέση, δοσμένη σε κάθε καλό αγώνα για τον άνθρωπο, υπηρέτησε - σαν υπάλληλος και εθελόντρια αδελφή - με πάθος τους ιδρυτικούς ανθρωπιστικούς σκοπούς του ΕΕΣ. Υπηρέτησε ακόμα και στο γραφείο του προέδρου του ΕΕΣ στη δεκαετία του '50, Κ. Γεωργακόπουλου. «Ανταμείβοντάς» τη για τον αντιστασιακό αγώνα της, για τη βοήθειά της σε κάθε βασανισμένο, η εργοδοσία του ΕΕΣ την απέλυσε μετά την επιβολή της χούντας, αλλά και «διαποτισμένη από το χουντικό πνεύμα» δεν την επαναπροσέλαβε μετά τη μεταπολίτευση, παρά τα μέτρα της κυβέρνησης Καραμανλή, υπέρ των απολυμένων από τη χούντα. Συνένοχη σ' αυτήν την αδικία σε βάρος των απολυμένων (απολυμένη ήταν και η κόρη του στρατηγού Αυγερόπουλου) ήταν και η διοίκηση του Συλλόγου των Διοικητικών Υπαλλήλων του ΕΕΣ.

Η Χ. Κεπέση δεν υποτάχθηκε, ανέλαβε πρωτοβουλία για δικαστικό αγώνα ενάντια στην παρανομία της εργοδοσίας και πρωτοστάτησε στην ενεργοποίηση των εργαζομένων, στη σύγκληση γενικών συνελεύσεών τους, στη συλλογή υπογραφών τους για την αποκάλυψη μακρόχρονων εργασιακών αδικιών (μισθολογικές και άλλες) και των «συνδικαλιστών» του ΕΕΣ, οι οποίοι και μετά τη μεταπολίτευση δρούσαν σε βάρος των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων (λ.χ. Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, κ.ά.). Ο αγώνας της Χ. Κεπέση δε σταμάτησε με την επαναπρόσληψή της. Συνεχίστηκε, αφού δε σταμάτησαν και οι αντεργατικές ενέργειες της εργοδοσίας στον ΕΕΣ, όπως αποδείχνει το παραστατικότατο ημερολόγιό της (Εκδόσεις «Μαυρίδης», Μεγ. Αλεξάνδρου και Γιατράκου 19, τηλ. 52.42.182).