Υπάρχει πράγματι μια "ειδοποιός διαφορά" ανάμεσα στη φετινή επέτειο και στις προηγούμενες, αν εξετάσει κάποιος τα πράγματα από την οπτική γωνιά των κομμάτων εξουσίας που απαρτίζουν το δικομματικό σύστημα διακυβέρνησης. Φέτος διαπιστώνουν ότι υπάρχουν οι πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές, όπως πιστεύουν, προϋποθέσεις για να γίνουν - επιτέλους! - πραγματικότητα τα υπερώριμα σχέδια της άρχουσας τάξης για τη συγκρότηση ενός μπλοκ "εκσυγχρονιστικών" δυνάμεων, που θα αναλάβουν να δώσουν μια "νέα ορμή" στο γερασμένο και αναποτελεσματικό σύστημα του δικομματισμού, όπως εφαρμόστηκε 22 χρόνια τώρα. Γιατί όπως όλοι τους αναγνωρίζουν, αυτή η μορφή άσκησης της εξουσίας ό,τι ήταν να δώσει το έδωσε.

***

Ο Κ. Σημίτης δεν κρύβει τις προθέσεις του: "Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν ώστε να σφραγιστεί η νέα αρχή από μια προωθητική ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού".

Περισσότερο σαφής ο Μ. Εβερτ: "Χρειάζεται μια νέα μεταπολίτευση, ως σύμβολο και ως πρότυπο, ως όραμα και έργο πολιτικής ηγεσίας και κοινωνίας". Δεν υστερεί ο Αντ. Σαμαράς: "Η πόλωση και ο φανατισμός, οι πελατειακές σχέσεις και οι ευκαιριακές πολιτικο - οικονομικές συμμαχίες (σ.σ. χαρακτηριστικά γνωρίσματα του "παραδοσιακού" δικομματισμού) να δώσουν τη θέση τους στις πολιτικές προτάσεις που θα έχουν στόχους συναινετικούς".

Τους υπερφαλαγγίζει όλους όμως σε "προσδοκία" και "ανυπομονησία" ο ΣΥΝ: "Η πολιτική ζωή του τόπου έχει μπει το τελευταίο διάστημα σε ένα νέο κύκλο. Πολλοί μιλούν για νέα μεταπολίτευση. Πρόκειται για μια πρόκληση που θα κριθεί όχι στα λόγια, αλλά με το αμείλικτο κριτήριο της πράξης".

***

Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ