Τετάρτη 14 Αυγούστου 1996
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 5
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Μικρασιατική Καταστροφή

Μια από τις τραγικότερες σελίδες της ιστορίας του τόπου μας έμελλε να γραφτεί τέτοιες μέρες του Αυγούστου του 1922, οπότε έληγε η μικρασιατική εκστρατεία, με μια μεγάλη, ανεπανόρθωτη εθνική καταστροφή. Ο τρομερός απολογισμός της Μικρασιατικής Καταστροφής είναι 50.000 νεκροί στρατιώτες, 75.000 τραυματίες, ενώ κοντά 1.500.000 Ελληνες αναγκάστηκαν να έρθουν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα, αφήνοντας πίσω τους 600.000 νεκρούς, θύματα του μικρασιατικού πολέμου και της εγκληματικής εθνικιστικής πολιτικής των κυρίαρχων τάξεων της Ελλάδας και Τουρκίας. Σε δισεκατομμύρια ανέρχονται οι υλικές καταστροφές και ζημιές από τον πόλεμο και τις περιουσίες που εγκαταλείφθηκαν ή καταστράφηκαν.

Η μικρασιατική εκστρατεία, παρά τις προσπάθειες της άρχουσας τάξης να παρουσιαστεί ως προσπάθεια πραγματοποίησης των ονείρων του ελληνικού μεγαλοϊδεατισμού για τη δημιουργία "της Μεγάλης Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών", στην πραγματικότητα ήταν μια υπερπόντια κατακτητική επιχείρηση, κυρίως του αγγλικού, αλλά και του γαλλικού και ιταλικού ιμπεριαλισμού, στη Μέση Ανατολή και τα πετρέλαιά της. Μια επιχείρηση, που στόχο της είχε την κατάληψη από τους ιμπεριαλιστές στρατηγικών θέσεων ενάντια στη νεαρή τότε Σοβιετική Δημοκρατία και τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα της περιοχής.

Η πολιτική των "μεγάλων δυνάμεων" τότε, και ειδικά η πολιτική της Αγγλίας, που παρουσιάζονταν σαν σύμμαχοι της Ελλάδας, είναι σε γενικές γραμμές γνωστή. Τεράστιες είναι οι ευθύνες αυτών των δυνάμεων. Πέρα όμως από τις ευθύνες των ιμπεριαλιστικών χωρών για τη Μικρασιατική Καταστροφή, για τον ξεριζωμό του μικρασιατικού ελληνισμού, εξίσου μεγάλη, πρωταρχική ευθύνη φέρουν οι δυνάμεις της ελληνικής ολιγαρχίας, που εκπροσωπούνταν τότε από τα δύο μεγάλα κόμματα, το Κόμμα των Φιλελευθέρων και το Λαϊκό. Το ένα άρχισε τον τυχοδιωκτικό πόλεμο και το δεύτερο τον συνέχισε. Οι πολιτικές αυτές δυνάμεις πλειοδοτούσαν σε υποτέλεια και δουλική υποταγή στις εντολές των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Η αντεθνική και εγκληματική στάση και των δύο κομμάτων της ελληνικής ολιγαρχίας, στα πολεμικά γεγονότα του 1919 - 1922, είχε ως κύρια αιτία τη μεγάλη οικονομική και πολιτική εξάρτηση της χώρας από τον ιμπεριαλισμό, τη στενή σύνδεση των οικονομικών συμφερόντων της ντόπιας ολιγαρχίας με τα συμφέροντα των ξένων ιμπεριαλιστών. Βασικό δίδαγμα αποτελεί το γεγονός ότι η εξάρτηση και η υποτέλεια της άρχουσας τάξης σ' αυτούς, όχι μόνο δεν εξυπηρέτησε ποτέ, ούτε εξυπηρετεί σήμερα τα συμφέροντα της χώρας και του λαού, αλλά αντίθετα θέτει σε σοβαρούς κινδύνους τα λαϊκά συμφέροντα, την ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα της Ελλάδας, τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του λαού.

Η Μικρασιατική Καταστροφή έδειξε, επίσης, με τον πιο τραγικό τρόπο, τα ολέθρια αποτελέσματα από τη συμμετοχή της Ελλάδας στους πολεμικούς συνασπισμούς και τις πολεμικές περιπέτειες των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Και το δίδαγμα αυτό αποχτάει ιδιαίτερη σημασία σήμερα, εξαιτίας των πολεμικών τυχοδιωκτισμών, των προβλημάτων και των επεμβάσεων στα Βαλκάνια, στην Αν. Ευρώπη, στη Μ. Ανατολή, στο Αιγαίο και την Κύπρο.

Οι ιμπεριαλιστές με βάση τις δικές τους ανάγκες, τα δικά τους συμφέροντα, υποδαυλίζουν τα εθνικιστικά μίση, ενισχύουν και ενθαρρύνουν τις προσπάθειες παρέμβασης των πιο αντιδραστικών δυνάμεων, υποδαυλίζουν ένοπλες συγκρούσεις ανάμεσα στις διάφορες εθνότητες και μειονότητες, βάζοντας σε κίνδυνο έτσι την ειρήνη στα Βαλκάνια, ευρύτερα στην Ευρώπη και στον κόσμο.

Η μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή έδειξε, όπως και άλλες περιπέτειες αργότερα, απ' αυτές που γνώρισε ο πολύπαθος τόπος μας, ότι οι ιμπεριαλιστές, αυτοί οι ονομαζόμενοι "σύμμαχοι" και "φίλοι" της Ελλάδας, αποτελούν τους πλέον άσπονδους εχθρούς μας, τον πραγματικό κίνδυνο, μαζί με αυτούς που έχουν ταχθεί δουλικά να τους υπηρετούν, αποκομίζοντας και οι ίδιοι τα κέρδη τους στο "μεγάλο φαγοπότι" του καπιταλιστικού συστήματος που έχει στηθεί, περισσότερο από έναν αιώνα τώρα, πάνω στις πλάτες του Ελληνα εργάτη, αγρότη, επαγγελματία, των νέων και των γυναικών.

Η σύντομη αυτή αναφορά, σε ένα από τα πιο τραγικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας της Ελλάδας, έχει σαν σκοπό "να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι", κυρίως όμως να προσπαθούμε να αντλούμε ως λαός τα αναγκαία διδάγματα, τόσο απαραίτητα στους σημερινούς δύσκολους καιρούς και τόσο πολύτιμα για το παρόν και το μέλλον.

Δημήτρης ΚΕΔΡΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ