Αυτό που δεν είπε είναι σε ποιο μέλλον.

Προφανώς, εννοεί το μέλλον της πλήρους υποταγής στις επιθυμίες των Βρυξελλών. Το μέλλον της διεκπεραίωσης των αμερικανικών σχεδίων στην περιοχή. Το μέλλον του Λαμπράκη, του Βαρδινογιάννη και όλων αυτών, που χτίζουν πάνω στην εξαθλίωση της ζωής των εργαζομένων και του τόπου μας.

Αλλωστε, τόσα χρόνια το ΠΑΣΟΚ γι' αυτό το μέλλον πήρε μια σειρά αντιλαϊκά μέτρα, γι' αυτό το μέλλον στήριξε με όλες του τις δυνάμεις τις επιλογές των Βρυξελλών, ευχαρίστησε τους Αμερικανούς, παραχωρώντας τους ουσιαστικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, διατηρεί μια σειρά από τις πυρηνικές τους κεφαλές σε πολλά σημεία της χώρας μας.

Σ' αυτό το μέλλον θέλει και ανυπομονεί να κάνει έφοδο το ΠΑΣΟΚ. Ποια σχέση μπορεί να έχει με το μέλλον του εργαζόμενου, του άνεργου, του νέου, του μαθητή, του φοιτητή, του σπουδαστή, του ανθρώπου που ασχολείται με την Τέχνη και τα Γράμματα;

Εμείς λέμε, κατηγορηματικά, Κ Α Μ Ι Α.

Γιατί μια τέτοια προοπτική δεν μπορεί να βγει έξω από το πρόγραμμα "σύγκλισης", δεν μπορεί να βγει έξω από τις απαιτήσεις των μελών του ΣΕΒ, από τις αδηφάγες ορέξεις όλων αυτών των τρωκτικών που έχουν μαζευτεί γύρω από τα πακέτα Ντελόρ, κουνώντας, άλλοτε απειλητικά, άλλοτε εκβιαστικά, τις ραδιοτηλεοπτικές τους συχνότητες και τις στήλες των εφημερίδων, στις οποίες είναι ιδιοκτήτες.

Για το ίδιο μέλλον, βέβαια, ενδιαφέρεται και η ΝΔ, γι' αυτό και αντιμετωπίζει ιδιαίτερες δυσκολίες στην αντιπαράθεσή της με το ΠΑΣΟΚ, προσπαθώντας να πείσει ότι ο Εβερτ είναι καλύτερος διαχειριστής του συστήματος από τον Σημίτη.

Αλλωστε, τα σταυροφιλήματα Κωνσταντόπουλου - Σημίτη στο συνέδριο του Συνασπισμού, ο σεληνιασμός που ένιωσαν τα στελέχη του με την πρόταση του Σημίτη για την Κεντροαριστερά που βιώνουμε καθημερινά, αποδεικνύουν ότι ο "εκσυγχρονιστικός κεντροαριστερός" τους λόγος δεν μπορεί να ξεφύγει από τον εναγκαλισμό του με τον Κολ, τον Σιράκ και τις παλιομοδίτικες πολιτικάντικες κορόνες του προέδρου του και των φερέλπιδων στελεχών του, που αλληθωρίζουν προς το ΠΑΣΟΚ.

Αυτό, λοιπόν, το μέλλον όλοι αυτοί σκέπτονται να το κατακτήσουν με "έφοδο" στο μυαλό, στην καρδιά και τις τσέπες μας.

Αυτή την "έφοδο στο μέλλον" τους, που είναι επιστροφή στο Μεσαίωνα και που θα το χτίσουν με τα υλικά κατεδάφισης της βιομηχανίας μας, των εργασιακών σχέσεων, της παιδείας και του πολιτισμού μας, πρέπει να της γυρίσουμε την πλάτη.

Γιατί εμείς γνωρίζουμε από πρώτο χέρι, από την αδιάλλακτη στάση του ΚΚΕ μέσα και έξω από τη Βουλή, ότι η ψήφος αυτή έχει πολλαπλή αξία για τη ζωή μας.

Δίνει μια ουσιαστική απάντηση στην επικίνδυνη αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και στα εναλλακτικά σενάρια για "Κεντροαριστερά" ή "Κεντροδεξιά", ενώ ταυτόχρονα είναι ψήφος αγώνα ενάντια στην πολιτική της λιτότητας, της ανεργίας, του συμβιβασμού και της υποτέλειας, ψήφος ισχυροποίησης ενός ενωτικού λαϊκού μετώπου, που θα μπει επικεφαλής στον αγώνα για βαθιές αλλαγές στην Ελλάδα, προς όφελος του λαού.

Σταύρος ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ