Από τη φιλολογία των ημερών σχετικά με την προοπτική να είναι ο Ν. Κωνσταντόπουλος υποψήφιος για την Προεδρία της Δημοκρατίας, μάθαμε και κάτι καινούριο. Οτι ο πρόεδρος του ΣΥΝ ασκούσε, λέει, σκληρή αντιπολίτευση στον Κ. Σημίτη και στο ΠΑΣΟΚ, τέτοια που δύσκολα μπορούσες να ξεχωρίσεις τον αντιπολιτευτικό λόγο του ΣΥΝ απ' αυτόν του ΚΚΕ! Ως εκ τούτου, συμπεραίνουν, το ΠΑΣΟΚ έχει κάθε λόγο να μην υποστηρίξει την υποψηφιότητά του αν φυσικά προταθεί από τη ΝΔ. Κι εμείς θα προσθέταμε ότι ο Ν. Κωνσταντόπουλος έχει κάθε λόγο να νιώθει πικρία, καθώς αν όντως έτσι σκέφτεται το ΠΑΣΟΚ απλά επιβεβαιώνει το «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος». Γιατί είναι το λιγότερο αχαριστία να εκφράζονται κατ' αυτόν τον τρόπο για κάποιον που έκανε σημαία της πολιτικής του πορείας τη συναίνεση, στηρίζοντας βασικές επιλογές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Αν δε μας απατά η μνήμη μας ο Κ. Σημίτης είχε ορίσει αναπληρωτή του στη Συντακτική Συνέλευση της Ευρώπης τον κ. Κωνσταντόπουλο. Προφανώς όχι γιατί ο τελευταίος τον είχε ταράξει στην ...πολεμική. Αν δεν κάνουμε λάθος, στις τελευταίες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ συνεργάστηκαν και κατέβασαν κοινά ψηφοδέλτια σε ουκ ολίγους δήμους και νομαρχίες. Προφανώς όχι επειδή το ΠΑΣΟΚ εκτίμησε την αντιπολιτευτική δεινότητα του ΣΥΝ.

Στις ανώτατες συνδικαλιστικές οργανώσεις οι παρατάξεις του ΠΑΣΟΚ έβρισκαν πάντα ένα πιστό σύμμαχο στο «πρόσωπο» των παρατάξεων του ΣΥΝ. Μαζί έβαζαν το χεράκι τους για να περάσουν αβρόχοις ποσί τα σφοδρά αντεργατικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, μαζί «υπνώτιζαν» τους εργαζόμενους με τον κοινωνικό εταιρισμό, με τους ψευδεπίγραφους κοινωνικούς διαλόγους, κ.ο.κ.

Πότε βρέθηκε απέναντι στο ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΝ και ο πρόεδρός του; Στην ΟΝΕ και στις άλλες στρατηγικής σημασίας επιλογές της ΕΕ; Στα της Ολυμπιάδας; Στο Κυπριακό και στο «σχέδιο Ανάν»; Πότε; Πότε πολεμούσαν τον κ. Σημίτη; Οταν εγκωμίαζαν την ελληνική προεδρία της ΕΕ και προσωπικά για τις ικανότητές του τον τότε πρωθυπουργό; `Η μήπως όταν εκλιπαρούσαν μια κίνησή του που θα επέτρεπε συγκλίσεις προς την κεντροαριστερά;

Αν κανείς ανατρέξει στα πεπραγμένα του Συνασπισμού στα χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, θα διαπιστώσει ότι η αντιπολίτευση που ασκούσε ήταν η απολύτως απαραίτητη για να δικαιολογεί την ύπαρξή του στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Τίποτα περισσότερο.