"Το 1990-'93 χάθηκαν κατά μέσο όρο 8.428.000 ώρες το χρόνο από απεργίες και κοινωνικές αναταραχές. Το 1994-'95 χάθηκαν αντίστοιχα μόνο 558.000 ώρες. Η διαφορά... είναι προφανής... Τηρήσαμε το κοινωνικό μας συμβόλαιο και αποκαταστήσαμε την κοινωνική ειρήνη". Η επισήμανση ανήκει στον Κ. Σημίτη και έγινε σε πολύ συγκεκριμένο ακροατήριο: Τους βιομηχάνους, μεγαλοεργολάβους και χρηματιστές, που "έστησαν" τον πρωθυπουργό στο βήμα της ΔΕΘ, για να ανακοινώσει την πολιτική "τους" το επόμενο διάστημα.

Να, οι παρακαταθήκες του ΠΑΣΟΚ. Να, με τι προσέρχεται στις εκλογές. Εμείς είμαστε οι καλύτεροι για να προωθήσουμε τα συμφέροντα της ολιγαρχίας με τις λιγότερες δυνατές αντιστάσεις. Εμείς είμαστε αυτοί που θέλουν, αλλά και μπορούν να λειτουργήσουν ως "πέμπτη φάλαγγα" στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα. Εμείς είμαστε εκείνοι που έχουμε την πείρα να παθητικοποιήσουμε τα λαϊκά στρώματα και να ελαχιστοποιήσουμε τους κινδύνους για την άρχουσα τάξη. Αυτά είναι τα "ατού" του ΠΑΣΟΚ. Με αυτά παζαρεύει τη στήριξη των οικονομικών κέντρων, ώστε να του ανατεθεί η διαχείριση των "δουλιών" τους. Και απ' ό,τι φαίνεται, τα τελευταία έχουν εκτιμήσει δεόντως τις "ικανότητες" του "σοσιαλιστικού" κόμματος. Απομένει στους εργαζόμενους να θέσουν σε αχρηστία αυτές τις "ικανότητες".