Τελικά ο όρος ευελιξία, που χρησιμοποιείται όλο και συχνότερα στις σχέσεις της χώρας με τους ΝΑΤΟικούς και Ευρωπαίους συμμάχους, δε σημαίνει τίποτα άλλο παρά "ευελιξία της μέσης" των κυβερνώντων, δουλοπρέπεια και υποταγή.

Την ευελιξία τη θέλουν οι Γερμανογάλλοι στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ώστε να προχωρήσουν ανεμπόδιστα στην εφαρμογή όποιων πολιτικών επιλογών επιθυμούν, χωρίς να μπορούν, όσοι διαφωνούν από τα υπόλοιπα κράτη - μέλη της ΕΕ, να τους δημιουργούν προβλήματα.

Την ευελιξία όμως τη θέλουν και οι ΝΑΤΟικοί στο πλαίσιο της νέας δομής του ιμπεριαλιστικού οργανισμού. Τι σημαίνει στην περίπτωση αυτή η εφαρμογή αυτής της αρχής για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα; Το αναφέρει σε χτεσινό άρθρο του στα "Νέα" ο πρώην υφυπουργός Εθνικής Αμυνας Ν. Κουρής: "Πρόθεση των ΝΑΤΟικών είναι να μην υπάρχουν συγκεκριμένα όρια επιχειρησιακής ευθύνης των διοικητών των υποπεριοχών - μία εδρεύει στην Ελλάδα και μία στην Τουρκία - στο όνομα της ευελιξίας...". Με άλλα λόγια θα έχουν την ευθύνη για το Αιγαίο οι ΝΑΤΟικοί και συγκεκριμένα οι Αμερικανοί. Και όποτε ...χρειάζεται, θα δίνουν αυτή την ευθύνη σε όποιον θέλουν...

Το πρόβλημα όμως είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη, όπως δείχνουν όλες οι ενδείξεις, αρχίζει να συζητάει τέτοιες προτάσεις, γιατί "δεν αντέχει τις πιέσεις...". Ας το σκεφτούν πολύ καλά. Δεν έχουν κανένα τέτοιο δικαίωμα και εξουσιοδότηση.