Την περασμένη Τετάρτη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έγραψε δημοσίως στα παλαιότερα των υποδημάτων της, τις αντιδράσεις των εργαζομένων, των συνδικάτων, πολιτικών δυνάμεων, αλλά και δικών της παραγόντων και δημοσίευσε το διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό για το άνευ όρων ξεπούλημα του μεγαλύτερου ναυπηγείου της Αν. Μεσογείου - του Σκαραμαγκά - όπως ακριβώς αποφάσισε και διέταξε η ΚΟΜΙΣΙΟΝ. Την επομένη μέρα ακριβώς εγκαινίασε την έναρξη της λειτουργίας της λεγόμενης Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ). Στόχος μας - είπε ο Α. Παπανδρέου - είναι να "προάγουμε την οικονομική και κοινωνική δημοκρατία" και τον "κοινωνικό διάλογο"... Και δε βρέθηκε ΕΝΑΣ από τους παρευρισκόμενους "εκπροσώπους" των εργαζομένων να ψελλίσει μια κουβέντα διαμαρτυρίας για τον εμπαιγμό που επιχειρείται σε βάρος της ίδιας της νοημοσύνης των εργαζόμενων, γι' αυτή την οπερέτα που - συμβολικά - άρχισε τη λειτουργία της από το μέγαρο Λαμπράκη..! Αντίθετα, καμάρωναν σαν τα "γύφτικα σκεπάρνια", γνωρίζοντας πολύ καλά ότι παίζουν το ρόλο του "μαϊντανού" σε μια νέα επιχείρηση εξαπάτησης των εργαζομένων! Ορισμένοι μάλιστα από αυτούς, προσεκτικά επιλεγμένοι, πήραν τη θέση τους στο... ντεκόρ αυτής της νεοσύστατης βιτρίνας, μιας πολιτικής που υπηρετεί πολύ συγκεκριμένα συμφέροντα και μάλιστα με τρόπο που να ζέχνει τόσο ανυπόφορα, ώστε να απειλεί με ασφυξία μια ολόκληρη κοινωνία.Δέχτηκαν να γίνουν εξαρτήματα ενός οργάνου που ένα μόνο στόχο έχει: Να γίνει το "αμορτισέρ" που θα απορροφά τους κραδασμούς που προκαλεί μέσα στην κοινωνία αυτή η πολιτική. Οχι, αυταπάτες δεν έχουν και γι' αυτό δεν έχουν και κανένα ελαφρυντικό όσοι δέχτηκαν να παίξουν το ρόλο της "γλάστρας" σ' αυτό το όργανο της ταξικής υποταγής και της μαζικής εξαπάτησης.

Ο ίδιος ο Α. Παπανδρέου αυτή τη φορά, αν εξαιρέσει κανείς τα αρχικά πυροτεχνήματα, αναφέρθηκε με σχετική σαφήνεια τους στόχους της ΟΚΕ, μιλώντας για επιζητούμενη "συναίνεση σε μεγάλες παρεμβάσεις της οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής", για τη δημιουργία ενός θεσμού "που θα συμβάλει στην εξομάλυνση των αντιθέσεων που αναφύονται στο κοινωνικό σκηνικό"... Επιμελώς απέφυγε να εμφανίσει την ΟΚΕ ως όργανο "συνδιαμόρφωσης" (! ) της πολιτικής, όπως προτιμούν να κάνουν ορισμένοι παρακεντέδες. Φωτογραφίζοντας, εξάλλου, τα μέτωπα παρέμβασης της ΟΚΕ, ο πρωθυπουργός παρέπεμψε στις "συνεχείς πιέσεις που ασκούνται σε παγκόσμια κλίμακα στην περίοδο αυτή, στις εργασιακές σχέσεις,την κοινωνική ασφάλιση,τη γενικότερη κοινωνικοοικονομική πολιτική... ". Παίρνοντας τη σκυτάλη ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, ομολόγησε - πράγμα που εδώ και μέρες έχει αποκαλύψει ό "Ρ" - ότι η κυβέρνηση ήδη ετοιμάζει "νομοθετικές και διοικητικές ρυθμίσεις για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της λειτουργίας της αγοράς της εργασίας". Ετοιμάζει, μ' άλλα λόγια, δέσμη μέτρων προσαρμογής και επιβολής της "Λευκής Βίβλου".Να σημειωθεί, δε, ότι ο ίδιος ο ΣΕΒ αποκάλυψε πρόσφατα ότι ο υπουργός Εργασίας ζήτησε να του αναφέρει ποια πράγματα θεωρούνται σήμερα εμπόδια στην ευελιξία της αγοράς της εργασίας... Ο ΣΕΒ, λοιπόν, θα "γνωμοδοτεί" επί των επιβαλλόμενων μέτρων, η κυβέρνηση θα αποφασίζει και η ΟΚΕ θα περιβάλει τις ειλημμένες αποφάσεις με το μανδύα της "κοινωνικής συναίνεσης".Αυτό είναι το τρίγωνο της αμαρτίας, το οποίο εξάλλου ξαναλειτούργησε - ευτυχώς για τους εργαζόμενους, ανεπιτυχώς - υπό την επωνυμία ΣΚΟΠ επί ΝΔ, πριν το 1981 και ΕΣΑΠ επί των προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Εξάλλου, ο ίδιος ο ιδρυτικός νόμος της ΟΚΕ ορίζει ότι έργο της Επιτροπής είναι "η διατύπωση αιτιολογημένης γνώμης σε θέματα ιδιαίτερης σοβαρότητας, σχετικά με τη γενικότερη κοινωνικοοικονομική πολιτική"... Να σημειωθεί, δε, ότι ρητά εξαιρείται από τα "θέματα ιδιαίτερης σημασίας" ο ίδιος ο προϋπολογισμός!Μ' άλλα λόγια, η ΟΚΕ δε θα εκφέρει καν γνώμη για τον προϋπολογισμό, διά του οποίου... απλώς καθορίζονται η εισοδηματική πολιτική, το ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων, η τύχη της κοινωνικής ασφάλισης, οι κοινωνικές δαπάνες κλπ. κλπ.! Και βεβαίως αυτό θα έλεγε κανείς ότι είναι "φυσική" συνέπεια μιας πολιτικής τέτοιων δεσμεύσεων και τόσης υποτέλειας προς υπερεθνικά κέντρα, που υποχρέωσαν προχτές το βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Γ. Καψή, να πει ότι ακόμα και η ίδια η Βουλή των Ελλήνων δεν ασκεί ούτε καν χρέη πρωτοκολλητή!

Επομένως για κάθε εργαζόμενο της χώρας, για κάθε συνδικαλιστή που σέβεται τον εαυτό του και το ρόλο του, δεν πρέπει να είναι απλώς δεδομένος ο στόχος για τον οποίο ιδρύθηκε η ΟΚΕ, αλλά δεδομένη πρέπει να είναι και η αντίθεσή του, καθώς και η ανάπτυξη συγκεκριμένης δράσης για την αποκάλυψή του. Αυτό, σε συνδυασμό με την ανάπτυξη της πάλης των εργαζομένων για την απόκρουση των νέων επιθέσεων που επιχειρούνται σε βάρος θεμελιακών δικαιωμάτων των εργαζόμενων και στις οποίες δυστυχώς είναι έτοιμες να συναινέσουν συγκεκριμένες συνδικαλιστικές πλειοψηφίες.