Προς ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων χρεών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων στο αμέσως προσεχές διάστημα, προσανατολίζονται οι μεγάλες εμπορικές τράπεζες της χώρας, μετά από σχετική πρωτοβουλία της Εθνικής, πηγές της οποίας επιβεβαίωσαν τη σχετική πληροφορία. Πέρα βέβαια από τις όποιες προθέσεις των εμπορικών τραπεζών να δώσουν λύση σε μία υπόθεση που διατηρείται σε εκκρεμότητα, η χρονική προώθηση της ρύθμισης καθώς και ο περιορισμό της στο χώρο των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δε φαίνεται να είναι καθόλου άσχετη με τη ρευστότητα των πολιτικών εξελίξεων και ειδικότερα με το ενδεχόμενο της διενέργειας πρόωρων εκλογών την ερχόμενη Ανοιξη. Και η εμπειρία των μέχρι τώρα εκλογικών αναμετρήσεων αποδεικνύει ότι τα μικρομεσαία στρώματα αποτελούν έναν από τους βασικούς στόχους των προεκλογικών διακηρύξεων των αστικών κομμάτων.

Οπως ανέφεραν στελέχη της Εθνικής Τράπεζας στον "Ρ" το ύψος των ληξιπρόθεσμων δανείων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων προς την τράπεζα, ανέρχεται σήμερα στο ποσό των 150 - 200 δισ. δραχμές, ενώ το θέμα της ρύθμισης θα τεθεί σύντομα στο Διοικητικό Συμβούλιο, προκειμένου να ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις. Για το θέμα αυτό έχουν ενημερωθεί από την Εθνική, οι διοικήσεις της Εμπορικής και της Ιονικής τράπεζας, οι οποίες αναμένεται να προβούν σε ανάλογες πρωτοβουλίες. Ενήμερη επίσης φέρεται και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, παράγοντας της οποίας ανέφερε ότιη κυβέρνηση δεν είναι αντίθετη σε μια τέτοια ρύθμιση, από τη στιγμή βέβαια που την αποφασίσουν οι διοικήσεις των εμπορικών τραπεζών.

Οπως ανέφεραν πηγές της Εθνικής, η ρύθμιση χρεών θα αφορά μικρές οφειλές της τάξης των 10 - 20 εκατομμυρίων δραχμών. Πολλά από τα δάνεια αυτά, λόγω της δυσκολίας αποπληρωμής από τους ιδιοκτήτες μικρομεσαίων επιχειρήσεων, έχουν διογκωθεί με τόκους υπερημερίας και έχουν διπλασιαστεί. Η ίδια πηγή, υποστήριξε ότι η ρύθμιση δε θα περιλαμβάνει μεγάλους οφειλέτες (ανέφεραν χαρακτηριστικά την περίπτωση των τσιμέντων Χαλκίδας οι οφειλές των οποίων ανέρχονται σε εκατοντάδες δισ. δραχμές), τα οποία όμως ούτως ή άλλως ρυθμίζονται κατά διαστήματα ή και διαγράφονται - δηλαδή "κοινωνικοποιούνται" - για να διευκολυνθεί η ιδιωτικοποίησή τους.

Σε ό,τι αφορά τους όρους της ρύθμισης, όπως ανέφεραν οι ίδιες πηγές, αυτοί θα διαφοροποιούνται κατά περίπτωση. Διαφορετικά κριτήρια θα ισχύσουν για τα ληξιπρόθεσμα δάνεια, το ύψος των οποίων καλύπτεται ακόμα από τις παρασχεθείσες εγγυήσεις (υποθήκες ακινήτων κλπ.), ενώ διαφορετικά κριτήρια θα υπάρξουν για τα δάνεια, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές των οποίων έχουν υπερβεί το ύψος των εγγυήσεων. Εξετάζεται, επίσης, η μείωση των επιτοκίων υπερημερίας σε ποσοστό πάντως όχι μεγαλύτερο από το ύψος του επιτοκίου τρέχοντος δανεισμού, ενώ για όσους καταβάλουν εφ' άπαξ το ποσό του χρέους θα υπάρξει μεγάλη έκπτωση (μόνο για το τμήμα του χρέους που αφορά τους τόκους) η οποία μπορεί να φτάσει μέχρι και το 30 - 40%.