"Ηρθε, λοιπόν, η ώρα να καταλάβουμε όλοι ότι δεν μπορούμε να συνεχίζουμε αυτή την πολιτική. Δεν μπορούμε να ζούμε σε μακαριότητα... Τι πρέπει να κάνουμε; Κι εδώ επαναλαμβάνω μια πρόταση που τη θεωρώ απολύτως αναγκαία και δεν την ακούει κανείς: Συσπείρωση, συνένωση, συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων, για να τα βγάλουμε πέρα. Δεν μπορεί ένα κόμμα μόνο του να ξεπεράσει τις δυσκολίες. Δεν μπορεί κανένας να σώσει τον τόπο, όταν οι άλλοι αντιδρούν. Πρέπει να συμπαρασταθεί και ο λαός".

Το "ιδεολογικοπολιτικό "πιστεύω"" του προτεινόμενου υποψηφίου για την Προεδρία της Δημοκρατίας Κ. Στεφανόπουλου, όπως εκφράστηκε σε συνέντευξή του στον "Φλας", λίγες μέρες πριν τις ευρωεκλογές του 1994.

Δεν μπορεί κανείς να τον κατηγορήσει ότι δεν είχε αναγνωρίσει την ανάγκη της πολιτικής συναίνεσης, προφανώς σε νεοσυντηρητική βάση.

Ηταν ένα ακόμα στοιχείο που μέτρησε στην επιλογή του από το ΠΑΣΟΚ, προφανώς για να συμβολίσει τη συναίνεση.