Η Νέα Τάξη | ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Η Νέα Τάξη

Τα δημοσιεύματα της αποστολής του "Ρ" στην Τουρκία φέρνουν στην επιφάνεια ένα θέμα ιδιαίτερα σοβαρό, που συχνά το προσπερνάμε: Το θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις συνθήκες της Νέας Τάξης. Το θέμα γίνεται ακόμη περισσότερο σοβαρό, αν σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται όχι μόνο για την ουσία των δικαιωμάτων αυτών, αλλά για την ίδια την αντίληψη γι' αυτά.

Για να είμαστε αντικειμενικοί, τα όσα αποκάλυψε η αποστολή της εφημερίδας μας μπορεί να είναι φοβερά και τρομερά, αλλά σε τελευταία ανάλυση αποτελούν ένα μικρό μέρος μιας τραγικής πραγματικότητας, που λίγο - πολύ όλοι μας τη γνωρίζουμε. Υπήρχε, αλήθεια, κανείς που δε γνώριζε - και, μάλιστα, με λεπτομέρειες - τουλάχιστον τα πιο πολλά από όσα έχουν γραφτεί; Και ακριβώς αυτό είναι και το πιο σοβαρό: Οτι, ενώ όλοι τα γνωρίζουν - και, μάλιστα, με λεπτομέρειες - όλοι κάνουν ότι τα αγνοούν. Ακριβέστερα, κάνουν πως αγνοούν εκείνοι που έχουν και την αρμοδιότητα και τη δύναμη να παρέμβουν. Αυτό φαίνεται πολύ καθαρά από το ότι η Τουρκία έχει εξασφαλίσει άφθονα και επίσημα όλα όσα της χρειάζονται για να εξακολουθήσει να κάνει όλα όσα έκανε ως τώρα. Και, αν καταλάβαμε καλά όλη αυτή τη χειμαρρώδη φιλολογία για "αναβάθμιση", σοβαρός είναι ο κίνδυνος να τα εξασφαλίσει ακόμη πιο άφθονα και πιο επίσημα στο μέλλον.

Το γεγονός ότι η Τουρκία εξακολουθεί ή και, πιθανότατα, εντείνει ανενόχλητη, και μάλιστα σε καθεστώς που θα τολμούσαμε να ονομάσουμε και προτιμησιακό, την πολιτική αυτή, δείχνει ακριβώς αυτό που λέμε στην αρχή: Οτι τα ανθρώπινα δικαιώματα βρίσκονται σε σοβαρό και, θα λέγαμε, συνολικό κίνδυνο. Μέχρι τώρα, τα ανθρώπινα δικαιώματα ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, το σύνθημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είχε εκτεταμένα χρησιμοποιηθεί ενάντια στις χώρες του σοσιαλισμού. Δε θα σταθούμε σε αυτή τη γιγαντιαία επιχείρηση υπονόμευσης, που είναι θέμα άλλου σχολίου ή των ιστορικών του μέλλοντος. Θα επισημάνουμε απλώς ότι τώρα, που ένας πρώτος στόχος φαίνεται να επιτυγχάνεται, οι ίδιοι αυτοί κήνσορες αποφασίζουν να αδιαφορήσουν παντελώς για το θέμα ή, ακόμη χειρότερα, να γενικεύσουν τη διαστροφή του, που είχαν, εν μέρει, επιβάλει και ως τώρα: Την προστασία πρακτικών που δεν αποτελούν δικαίωμα, όπως, π. χ., το δικαίωμα της τουρκικής κυβέρνησης στην πολιτική και άλλη γενοκτονία.

Ασφαλώς, δεν πρέπει να είμαστε αφελείς. Δε θα πρέπει να αναζητήσουμε την απόδειξη για τον τεράστιο κίνδυνο που απειλεί τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμη και τα πιο στοιχειώδη, σε επίσημες δηλώσεις. Δεν πρόκειται, βέβαια, κανείς να πει ότι αδιαφορεί για ένα θέμα που τώρα έχει "χάσει την αξία του". Αντίθετα, οι συγκινητικές δηλώσεις ενδιαφέροντος γι' αυτό μάλλον δε θα εξαφανιστούν (μάλλον, επαναλαμβάνουμε...).

Υπάρχουν και άλλοι - και, σήμερα, πιο αποτελεσματικοί - τρόποι να φτάσει κανείς στο ίδιο αποτέλεσμα. Ενας από τους ήδη πιο συνήθεις η σιωπή. Στις σημερινές παγκόσμιες κορυφές, κανείς δεν είναι ιδιαίτερα διατεθειμένος να θέσει τέτοια θέματα, εκτός αν αυτό ωφελεί (και όσο θα ωφελεί) τα συμφέροντά του, συμφέροντα, σημειώνουμε, τα οποία - ανεξάρτητα από συγκυριακές μεταπτώσεις - είναι "ιστορικά" εχθρικά προς τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Πράγμα που σημαίνει ότι το καθήκον άλλης μιας μάχης πέφτει στους ώμους των λαών.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας (2009-10-02 00:00:00.0)

Διώκεται Τούρκος εκδότης (2002-01-26 00:00:00.0)

Ολη η φρίκη μέσα από τις μαρτυρίες του... (2001-02-14 00:00:00.0)

Μπουλέντ Ετσεβίτ (2000-01-16 00:00:00.0)

ΑΤΙΤΛΟ (1998-02-27 00:00:00.0)

Ενοχη σιωπή (1995-03-23 00:00:00.0)