Η ζωή του είναι η μουσική ή το αντίστροφο; Στη μεγάλη διαδρομή του έχει να θυμάται μεγάλα ονόματα: Γρ. Μπιθικώτση, Μ. Χατζιδάκι, Στ. Καζαντζίδη, Β. Τσιτσάνη, Μ. Θεοδωράκη κ. ά. Ο λόγος για τον σολίστα Λάκη Καρνέζη,που εδώ και πολλά χρόνια πήρε το μπουζούκι του και ζει στη Νορβηγία. Σήμερα, βρίσκεται, στην Ελλάδα, μετά από το κάλεσμα του Μίκη Θεοδωράκη να μετέχει στις συναυλίες για τη διάσωση του αρχείου του ΚΚΕ.Απόψε, θα τον απολαύσουμε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας...

- Δηλώνετε παρών στις συναυλίες για τη διάσωση των αρχείων του ΚΚΕ. Πώς κρίνετε τη σημασία, αλλά και την επιτυχία τους, επιτυχία που συμβάλλει στη διάσωση ενός πολύ σημαντικού κομματιού της ιστορικής μας μνήμης;

"Θεωρώ υποχρέωση όλων μας να διασωθεί το Αρχείο του ΚΚΕ. Και οι συναυλίες, που οργανώθηκαν για το σκοπό αυτό, έχουν ένα ιδιαίτερο ιστορικό βάρος. Πολύ περισσότερο, που σ' αυτές ως επικεφαλής συμμετέχει ο Μίκης Θεοδωράκης.Αλλωστε πάντα είχαν ένα σκοπό οι συναυλίες του Μίκη και γι' αυτό ήταν σημαντικές. Και βέβαια μέσα σε αυτό το διασυρμό του πολιτισμού μας, αξίζει να ακούσουμε κάτι διαφορετικό".

- Πώς νιώθετε κάθε φορά τη συμβολή σας στο τελικό αποτέλεσμα ενός τραγουδιού ή μιας συναυλίας; Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να έχει ένας σολίστας, ώστε να αναδεικνύει τις πραγματικές διαστάσεις του τραγουδιού;

"Μαθαίνοντας ένα όργανο, είσαι υποχρεωμένος να μάθεις και κάποιους μουσικούς δρόμους, που το ανέδειξαν. Ολα αυτά, όμως, έχουν ρίζες και χρώματα, που πρέπει να σεβαστούμε και να προστατέψουμε από τις αλλοιώσεις. Ενας σολίστας θεωρείται καλός, όταν δεν αφαιρεί τίποτα από τα βασικά συστατικά της μελωδίας, όταν σέβεται την πρώτη και βασική έμπνευση του δημιουργού.Τα σχολεία και τα ωδεία μαθαίνουν τις τεχνικές. Το πώς αυτές θα αξιοποιηθούν, χωρίς να προσβάλλουν τη μουσική, εξαρτάται μόνο από την ψυχή και τις ρίζες που κουβαλάει καθένας από μας".

- Η κρίση που υπάρχει στην κοινωνία με ποιο τρόπο βλέπετε να αντανακλάται στο τραγούδι. Μπορούμε να μιλάμε για τραγούδι που εξευγενίζει και μαλακώνει την ψυχή; Μπορούμε να μιλάμε για λαϊκό τραγούδι;

"Πιστεύω ότι σε μια κοινωνία όλα βρίσκονται σε απόλυτη αλληλεξάρτηση. Ετσι, ο καλλιτέχνης χρειάζεται ερεθίσματα για να παράγει έργο. Τα αρνητικά μηνύματα, που δέχεται σήμερα, όταν δε γίνονται αντιληπτά και δε φιλτράρονται, οδηγούν σε αρνητικό έργο.Και παλαιότερα υπήρχαν τα λεγόμενα "σκυλάδικα", υπήρχαν όμως και πολλοί χώροι, οι οποίοι από το στήσιμο της ορχήστρας μέχρι τα τραγούδια που επιλέγονταν, σέβονταν το κοινό. Σήμερα, οι χώροι που υποτίθεται ότι είναι καλοί, όπως και τα λεγόμενα "σκυλάδικα", προσφέρουν το ίδιο θέαμα, την ίδια φτηνή ποιότητα. Παρ' όλα αυτά καλό τραγούδι θα υπάρχει πάντα. Αλλωστε υπάρχει ο Θεοδωράκης, που συνέχεια γράφει.Μπορεί κάποιοι να λένε ότι δεν κάνει "σουξέ", όμως, υπάρχει αλήθεια και βάθος.Υπάρχουν, ακόμα, νεότεροι συνθέτες, νέα παιδιά που έχουν να δώσουν πολλά".

- Ποια θεωρείτε αρνητικά μηνύματα;

"Πραγματικά, τα αρνητικά μηνύματα είναι πάρα πολλά. Το πρώτο, που σκέφτομαι, είναι η κατάντια των πολιτικών. Από τις πράξεις τους, μέχρι τη γλώσσα τους.Πέρα από όλα τ' άλλα, δημιουργείται τεράστιο αισθητικό πρόβλημα. Το ίδιο αισθητικό πρόβλημα υπάρχει σε όλες τις εκφράσεις της κοινωνίας και βέβαια και στα τραγούδια. Και το χειρότερο είναι ότι φοβόμαστε τις αλήθειες. Είναι αλήθεια, όμως, ότι βγαίνουμε από το σπίτι μας για να στριμωχτούμε στο δρόμο, στο λεωφορείο, στη δουλιά. Για να υποστούμε την ανυπομονησία του πίσω κυρίου που βιάζεται να ξεκινήσει. Και τελικά αναρωτιέμαι τι κάνουμε; Βιάζουμε το χρόνο ή την ψυχή μας, δοκιμάζοντας τόσο βάναυσα την ανθρώπινη αντοχή μας; Ξεχάσαμε να είμαστε άνθρωποι και να κατανοούμε τους άλλους ανθρώπους".

- Οι άνθρωποι της τέχνης μπορούν να αντιστρέψουν αυτή την κατάσταση;

"Ναι, αλλά όχι μόνο αυτοί και όχι μόνοι τους. Ολοι πρέπει να βάλουμε το λιθαράκι μας. Και όλοι έχουμε τις ευθύνες μας, στο βαθμό που αδιαφορούμε, γυρίζουμε την πλάτη μας και ασχολούμαστε μόνο με τον εαυτό μας".

Δήμητρα ΜΥΡΙΛΛΑ