Ο ρόλος του "ΣΥΝ" ως επίδοξου κυματοθραύστη των λαϊκών αγώνων, ξεσκεπάζεται καθημερινά με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις. Στο θέμα αυτό ο "ΣΥΝ" επισήμως συμπαραστέκεται στον αγώνα των αγροτών. Μιλά για προβλήματα που προκύπτουν από την "έλλειψη υποδομής"(!) για την αντιμετώπιση"των δυσμενών επιπτώσεων που αρχίζουν από 1/1/95 στα πλαίσια της εφαρμογής των ΓΚΑΤΤ και ΚΑΠ", χωρίς να μπαίνει στον κόπο να πει πως η υπογραφή τους ήταν θέμα συνειδητής επιλογής των κυβερνήσεων, οι οποίες ουδέποτε πήραν υπόψη τους τα προβλήματα των αγροτών. Ταυτόχρονα, ο "ΣΥΝ" εγκαλεί την κυβέρνηση που αρνείται το διάλογο με τους αγρότες και την καλεί να εγκαταλείψει "οποιαδήποτε σκέψη για βίαιη καταστολή των αγροτικών κινητοποιήσεων (που θα) αποτελεί καθαρό τυχοδιωκτισμό και σύμπτωμα πολιτικής αφροσύνης". Ο "ΣΥΝ" προτείνει επίσης την "αξιοποίηση όλων των Ευρωβουλευτών σε επίπεδο ευρωκοινοβουλίου, προκειμένου να ληφθούν πρωτοβουλίες, έτσι ώστε να αντισταθμιστούν και να αναπληρωθούν δυσμενείς συνέπειες, οι οποίες σωρεύονται στους ώμους των αγροτών". Η πρόταση αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια "αβάντα" στην κυβέρνηση. Ο "ΣΥΝ" απευθύνει έκκληση στους αγρότες να "καθίσουν στ' αυγά τους", περιμένοντας από τους Ευρωπαίους θύτες τους να "ξεσφίξουν κάπως τον βρόχο από το λαιμό τους".

***

Η πρώην πρόεδρός του, αναδεικνύεται σε σημαιοφόρο του παχυδερμισμού και της αναλγησίας, όταν στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας βγάζει τους (καθαρόαιμους) δεξιούς από τη δύσκολη θέση να αρνηθούν το ψήφισμα συμπαράστασης στους εργαζόμενους των ναυπηγείων, τους οικοδόμους, τους αγρότες και τους επαγγελματοβιοτέχνες, δηλώνοντας: "Δεν εκφράζω τη συμπάθειά μου προς αυτούς που δε θέλουν να φορολογηθούν". Με ύφος Μαρίας Αντουανέτας, η Μ. Δαμανάκη ισχυρίζεται πως "η έκφραση έστω και αφηρημένης συμπάθειας σε αυτή τη χρονική στιγμή είναι απαράδεκτη",δίνοντας την ευκαιρία στην πλειοψηφία να καταψηφίσει την πρόταση.

Από τη θέση του νομάρχη Μαγνησίας ο Π. Σκοτινιώτης,αγκαλιά με τους πράσινους εταίρους του, επιχειρεί να σπάσει το μπλόκο των αγροτών στον Αλμυρό και όταν αποτυγχάνει, επιχειρεί δίκην... μεγαλοεισαγωγέα φρουτέμπορα, την από θαλάσσης μεταφορά φρούτων, αποδεικνύοντας έτσι στον Α. Παπανδρέου ότι η μάχη που εκείνος έδωσε με τα τοπικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, για να τον επιβάλλει δεν πήγε καθόλου χαμένη.Ποιος ξέρει, αν το πετύχει - πράγμα αρκετά δύσκολο - ίσως στο μέλλον να του ανατεθεί να μεταφέρει ο ίδιος τα προϊόντα των αγροτών προς τις χωματερές, όπως επιτάσσουν οι ευρωπαϊκές ντιρεκτίβες.

Τη δυσφήμιση των κινητοποιήσεων αναλαμβάνει να παίξει ο Γρ. Γιάνναρος,ο οποίος δηλώνει πως "οι κινητοποιήσεις των αγροτών έχουν πάρει αντικοινωνικό χαρακτήρα",παίζοντας το... πανάρχαιο παιχνίδι της άρχουσας τάξης: αυτό της διάσπασης της ενότητας των κοινωνικών φορέων με την καλλιέργεια διαχωριστικών γραμμών ανάμεσά τους.

Παίρνοντας το "μπαλάκι" του αντικομμουνισμού από την κυβέρνηση ο "ΣΥΝ" συντηρεί τη θεωρία περί υποκινητών μιλά για "χορό μικροκομματικής εκμετάλλευσης", στον οποίο επιδίδεται το... ΚΚΕ. Παλιά του τέχνη, άλλωστε...***

Παναγιώτης ΖΑΒΟΥΔΑΚΗΣ

Τα κυβερνητικά επιτελεία θεωρούν πως με την "αρωγή" της "αριστερής αντιπολίτευσης", "ευδοκιμεί" η κυβερνητική αναλγησία και αδιαλλαξία και η αντιλαϊκή πολιτική περνά ευκολότερα. Αυτή την ανάγκη έρχεται να καλύψει - ποιος άλλος; - ο "ΣΥΝ". Ο ρόλος του "ΣΥΝ" σαν επίδοξου κυματοθραύστη των λαϊκών αγώνων ξεσκεπάζεται καθημερινά με αφορμή τις αγροτικές κινητοποιήσεις