Σχετικά, πάντως, την κατάσταση δεν άλλαξε σχεδόν καθόλου η απόφαση του Προέδρου της Νότιας Αφρικής Νέλσον Μαντέλα να παραγράψει τα χρέη της Ναμίμπια, ύστερα από τη δεύτερη εκλογική νίκη της Οργάνωσης του Λαού της Νοτιοδυτικής Αφρικής (SWAPO) το Δεκέμβρη του 1994. Κατά τα άλλα, η σημερινή κυβέρνηση του SWAPO αντιμετωπίζει μια αυξανόμενη μαζική ανεργία, η οποία - όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται - φέρνει μαζί της μια όλο και περισσότερο αυξανόμενη εγκληματικότητα... Ταυτόχρονα, στην πρωτεύουσα της χώρας Ουιντούκ, η οποία αριθμεί 130.000 κατοίκους, μακραίνουν όλο και περισσότερο οι ουρές των μεροκαματιάρηδων, προκειμένου να εργαστούν μια έστω και δυο φορές τη βδομάδα, "αν, βέβαια, είναι τυχεροί". Στις περιπτώσεις αυτές, το μεροκάματο δεν ξεπερνά τις 900 δραχμές και, μάλιστα, για βαριές σωματικές εργασίες. Το Ακαθάριστο Κοινωνικό Προϊόν της Ναμίμπια στη διάρκεια του 1994 μειώθηκε κατά 3,3%.

Η Ναμίμπια είναι μια χώρα μεγάλων δυνατοτήτων. Διαθέτει τα μεγαλύτερα αδαμαντωρυχεία στον κόσμο και, από την άποψη του κατά κεφαλήν εισοδήματος, κατέχει την πέμπτη θέση στην Αφρική. Στη διάρκεια των πρώτων χρόνων της ανεξαρτησίας, επίμονα υπογραμμιζόταν ότι στην αφρικανική αυτή χώρα θα ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί ένα μικρό "αφρικανικό θαύμα": Ετσι, λοιπόν, το 1991 και 1992 είχε σημειωθεί μια οικονομική άνοδος της τάξης του 5,6% αντίστοιχα. Κι όμως, δυο χρόνια αργότερα, ήρθε η παγκόσμια οικονομική ύφεση να χτυπήσει και τη Νότια Αφρική, της οποίας ο υψηλός πληθωρισμός είχε αδράξει και τη Ναμίμπια, της οποίας το 80% των εισαγωγών προέρχεται από τη Νότια Αφρική. Ιδιαίτερα σκληρά, όμως, χτυπήθηκαν οι εξαγωγές της χώρας. Η σημαντική πτώση των τιμών για τα διαμάντια και το ουράνιο στην παγκόσμια αγορά είχε ως άμεσο αρνητικό αποτέλεσμα μια σημαντική κάθετη πτώση του Ακαθάριστου Κοινωνικού Προϊόντος της χώρας. Παραμένει, ωστόσο, το γεγονός ότι η Ναμίμπια κατόρθωσε, ως τώρα, να αποφύγει τα χειρότερα δείγματα οικονομικο - κοινωνικής κρίσης που γνωρίζουν οι πιο πολλές άλλες αφρικανικές χώρες.

Οικονομικοί ειδικοί, οι οποίοι εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα εξέφραζαν πεσιμισμό, προβλέποντας ότι "με τη Ναμίμπια απλώς δημιουργείται παραπέρα ένα αφρικανικό κράτος", θεωρούν ότι βλέπουν τώρα να επιβεβαιώνονται αυτές τους οι προβλέψεις ενόψει του γεγονότος ότι όλο και περισσότερες περιπτώσεις διαφθοράς έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Ταυτόχρονα, από το 1990 και μετά, αυξήθηκε ραγδαία ο αριθμός των κρατικών υπαλλήλων, που από 43.000 έφθασαν τις 70.000 άτομα. Ετσι, τα έξοδα για την καταβολή των μισθών τους αυξήθηκαν σημαντικά, ξεπερνώντας το 84%, φτάνοντας στα 750 εκατομμύρια μάρκα.

Στο μεταξύ, το 1994 η Παγκόσμια Τράπεζα, στα πλαίσια μιας "Μελέτης Χωρών", πρόβαλε την απαίτηση "περιορισμού του δημόσιου τομέα και μείωσης κατά το ήμισυ" των σημερινών εξόδων, που απαιτούνται για την καταβολή των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων. Ο υπουργός Συντονισμού της Ναμίμπια Γκερτ Χάνεκομ, όμως, αναφερόμενος στη μαζική ανεργία που κυριαρχεί και ξεπερνά το 38% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας, θεωρεί αυτή τη "θεραπεία αδυνατίσματος", που προτείνει η Παγκόσμια Τράπεζα, απαράδεκτη. Παράλληλα, ο διευθυντής του Επενδυτικού Κέντρου Στιβ Γκάλγουέι εκφράζει την αισιοδοξία του αναφορικά με μια σύντομη οικονομική άνοδο στη χώρα, αφού - κατά τη γνώμη του - το επενδυτικό κλίμα που επικρατεί "είναι πάρα πολύ φιλικό... ". Σ' αυτό συνέβαλε επίσης και η πρόσφατη, αλλά πολύ αμφιλεγόμενη, πρωτοβουλία της κυβέρνησης να εφοδιάσει με ναμιμπιανό διαβατήριο ξένους επενδυτές. Πάντως, όπως χαρακτηριστικά υπογραμμίζεται, μέχρι στιγμής κανένας επενδυτής από κάποιο μεγάλο βιομηχανικό κράτος του Βορρά δεν έχει εκδηλώσει ένα συγκεκριμένο ενδιαφέρον για οικονομικές δραστηριότητες στη Ναμίμπια. Κατά την άποψη ειδικών, αυτοί με τον καιρό θα κάνουν την εμφάνισή τους στη χώρα.

Από την άλλη μεριά, η Ναμίμπια, χώρα που, για πολύ καιρό, ήταν κάτω από την ολοκληρωτική επιρροή της Νότιας Αφρικής και όπου το Απαρτχάιντ πήρε, συχνά, μορφές χειρότερες από εκείνες της Νότιας Αφρικής, δεν ήταν δυνατόν να γλιτώσει από το κοινό πρόβλημα του "Αφρικανικού Νότου": Με το βλέμμα στραμμένο στην παραπέρα οικοδόμηση της ντόπιας αγοράς, μπαίνει ένα πάρα πολύ σημαντικό καθήκον - η οικονομία θα πρέπει ν' ανοιχτεί για τους μαύρους, οι οποίοι και αποτελούν το 95% του συνολικού πληθυσμού της Ναμίμπια, τη στιγμή που ο λευκός πληθυσμός, που είναι μια πάρα πολύ μικρή μειοψηφία, κυριαρχεί ακόμα στη βιομηχανία και το εμπόριο...

Ν. Η - Η.