Αφορμή για τις νέες θριαμβολογίες έδωσαν δυο προχτεσινά γεγονότα:

• Η καταδίκη της τουρκικής εισβολής στο Ιράκ και της γενοκτονίας εναντίον των Κούρδων από το Ευρωκοινοβούλιο, με ψήφους 411 έναντι 6 αποχών (δηλαδή, με ομοφωνία). Και,
• Η εισαγγελική πρόταση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να απορριφθεί η προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εναντίον της Ελλάδας για την επιβολή του εμπάργκο στα Σκόπια, επειδή το θέμα είναι πολιτικό και όχι νομικό.

Διότι, ούτε το Ευρωκοινοβούλιο ούτε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αποτελούν "ενωσιακές αρχές" με αποφασιστικές αρμοδιότητες, - δηλαδή βραχίονες της εξουσίας στο "πολιτειακό μόρφωμα" της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Δυστυχώς, στο πολιτειακό αυτό μόρφωμα, οι βραχίονες της εξουσίας είναι άλλοι.

Οι εξουσίες στην "Ενωση" ασκούνται από ένα μη θεσμοθετημένο, αλλά πανίσχυρο, όργανο, - από το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο, το οποίο εκπροσωπεί και υπηρετεί τη γερμανική και γαλλική ολιγαρχία, με ολίγη αγγλική και με ολιγότερη ισπανική, ιταλική και ολλανδική.

Κι αυτό το πανίσχυρο Διευθυντήριο, είναι εκείνο, που διαμορφώνει τις εκάστοτε αναγκαίες πλειοψηφίες στα δύο κυριότερα (και αποφασιστικότερα) όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης: στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο...

Η στήλη υπενθυμίζει δύο ψηφίσματα:

• Το ψήφισμα για τερματισμό κάθε επέμβασης στην τέως Γιουγκοσλαβία. Το οποίο, φυσικά, δεν εμπόδισε τη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία να διαλύσουν ένα κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος - μέλος του ΟΗΕ. Και,
• Το ψήφισμα του περασμένου Φεβρουαρίου, εναντίον της τελωνειακής ένωσης της Τουρκίας - Ευρώπης, το οποίο, βεβαίως, δεν εμπόδισε τις χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης να υπογράψουν τη συμφωνία, μηδέ της Ελλάδας εξαιρουμένης...

Υστερα - όπως έχει σημειώσει και άλλοτε η στήλη - η προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ουσιαστικά, δε στρέφεται εναντίον της Ελλάδας. Στρέφεται εναντίον των άρθρων 223 και 224 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης, τα οποία άρθρα αφήνουν κάποια λείψανα εθνικής κυριαρχίας στα κράτη - μέλη, κατά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής τους.

Ενόψει, μάλιστα, της Διακυβερνητικής του 1996, κατά την οποία θα επανακριθούν όλα, το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο θεώρησε σκόπιμο να έχει και μια καταδικαστική απόφαση - ως δεδικασμένο - εναντίον αυτών των άρθρων.

Τα έχει βάλει στο στόχαστρο το Ευρωπαϊκό Διευθυντήριο και η ενδεχόμενη "ελληνική νίκη" θα πληρωθεί, μέσα στο 1996, ακριβά. Θα καταργηθούν ή θα απονευρωθούν τα δυο άρθρα!

Λιγότερη θριαμβολογία, λοιπόν, μπροστά στο δημοκρατικό λούστρο της ευρωπαϊκής ολιγαρχίας. Είναι μόνο λούστρο...