Το φόβο του εκφράζει οικονομικός αρθρογράφος των χτεσινών "Νέων" ότι, αν η κυβέρνηση προχωρήσει σε αύξηση της φορολογίας των επιχειρήσεων, θα επιδεινωθεί το επενδυτικό κλίμα, θα συρρικνωθούν οι επενδύσεις και θα αυξηθεί η ανεργία. Η αναφορά αυτή προφανώς έγινε με αφορμή την αποκάλυψη του "Ρ" ότι η κυβέρνηση, στα πλαίσια της επαναφοράς των ιδεολογημάτων περί "εχόντων και κατεχόντων", εξετάζει ακόμη και την περίπτωση να αυξήσει συμβολικά τη φορολογία των επιχειρήσεων.

Τα περί επιβάρυνσης του επενδυτικού κλίματος και οι έμμεσες απειλές για αύξηση της ανεργίας δεν είναι άξια σχολιασμού. Και οι αδαείς με τα οικονομικά γνωρίζουν σήμερα ότι τα υπερκέρδη που εξασφάλισαν τόσα χρόνια τα έριξαν στον τζόγο. Το θέμα είναι άλλο. Η πιο φιλική προς το κεφάλαιο κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών δεν έχει βέβαια καμία διάθεση να στραφεί κατά των επιχειρηματιών. Κινούμενη όμως από τη λογική "δίνω ένα για να πάρω δέκα", δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήσει τη φορολογία των επιχειρήσεων (ενδεχόμενο μικρής αύξησης της φορολογίας των κερδών, είτε κάποια εφάπαξ εισφορά) σαν φύλλο συκής στην αντιλαϊκή της επίθεση. Αλλά τέτοια κόλπα είναι ακατανόητα για τους βιομηχάνους και τους αναλυτές τους, που έχουν μάθει και τα θέλουν μονά - ζυγά δικά τους.