Λίγες μέρες πριν το πανελλαδικό αντάμωμα των φωνών αντίθεσης στα σχέδια κατάργησης των κοινοτήτων, στις 9 Οκτώβρη, στην πλατεία Κάνιγγος στην Αθήνα,οι εκδηλώσεις διαμαρτυρίας συνεχίζονται, οι προετοιμασίες για μια δυναμική απάντηση στην κυβέρνηση εντείνονται. Αιρετοί και κάτοικοι δηλώνουν με κάθε τρόπο - καταλήψεις εθνικών οδών, αποφάσεις δημοτικών και κοινοτικών συμβουλίων, λαϊκές συνελεύσεις, τοπικά δημοψηφίσματα, ανακοινώσεις, αναρτήσεις πανό - την αποφασιστικότητά τους να μην περάσει το νομοσχέδιο "Ι. Καποδίστριας". Να μην επιτρέψουν δηλαδή την ερήμωση της υπαίθρου, την υποβάθμιση του θεσμού, την απομάκρυνση του πολίτη από το θεσμό και τη μετατροπή του τελευταίου σε διεκπεραιωτή αποφάσεων και εφαρμοστή αντιλαϊκών επιλογών.

Στο "Ρ" μιλά σήμερα ο Γ. Χατζοπλάκης,μέλος της Πανελλήνιας Συντονιστικής Επιτροπής κατά των αναγκαστικών συνενώσεων, ο οποίος σημειώνει ότι οι ανάγκες της υπαίθρου δεν αντιμετωπίζονται με τα σχέδια της κυβέρνησης, ούτε βέβαια λύνονται, αντίθετα η κατάσταση επιδεινώνεται.

- Ποια είναι η εικόνα που παρουσιάζει η ελληνική επαρχία ενόψει της πανελλαδικής απάντησης, στις 9 Οκτώβρη, αιρετών και κατοίκων, στα κυβερνητικά σχέδια κατάργησης των κοινοτήτων;

- Οι συντονιστικές επιτροπές σε όλους τους νομούς της Ελλάδας ετοιμάζονται πυρετωδώς για τη συγκέντρωση της Πέμπτης στην πλατεία Κάνιγγος. Θα δρομολογηθούν λεωφορεία από τις κοινότητες που θα μεταφέρουν κατοίκους στην Αθήνα. Η συγκέντρωση αυτή θα είναι μια απάντηση - καταγγελία στην κυβέρνηση και τα σχέδιά της.

- Το τελευταίο διάστημα ιδιαίτερα, τόσο η κυβέρνηση όσο και τα φίλα προσκείμενα σ' αυτή μέσα ενημέρωσης, επιδίδονται σε μία επιχείρηση συκοφάντησης των αντιδράσεων στα σχέδιά της. Τι απαντάτε;

- Η συκοφαντία των αιρετών του λαού είναι το μόνο όπλο που έμεινε στην κυβέρνηση, συνεπικουρούμενη από ορισμένα μεγάλα μέσα ενημέρωσης. Οι αντιδράσεις στην κατάργηση των κοινοτήτων δεν είναι μόνον από τους προέδρους. Υπάρχουν ομόφωνες αποφάσεις κοινοτικών συμβουλίων, δημοψηφίσματα με ποσοστά πάνω από 90%, ομόφωνες αποφάσεις λαϊκών συνελεύσεων και πάνω απ' όλα υπάρχουν οι μεγάλες και αγωνιστικές κινητοποιήσεις των κατοίκων, τις οποίες η κυβέρνηση και ορισμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης θέλουν να αγνοούν. - Η κυβέρνηση ανάγει σε αιτία για τα προβλήματα της περιφέρειας την έλλειψη ισχυρών διοικητικών μονάδων. Η δημιουργία αυτών (σ. σ. ισχυρών διοικητικών μονάδων), που προωθεί το νομοσχέδιο, θεωρεί ότι θα λύσει και τα προβλήματα της υπαίθρου. Ισχύει αυτό;

- Τα προβλήματα που απασχολούν τους κατοίκους της υπαίθρου είναι η ανεργία, η μείωση του εισοδήματος των αγροτών, η έλλειψη βασικών έργων υποδομής για την παραμονή σ' αυτή. Στα μεγάλα αυτά προβλήματα το σχέδιο για τις αναγκαστικές συνενώσεις δε δίνει απάντηση. Αντίθετα, όλα αυτά τα προβλήματα τα παραβλέπει. Η δημιουργία μεγάλων διοικητικών μονάδων θα επιδεινώσει την κατάσταση και θα συρρικνώσει ακόμα παραπέρα τον πληθυσμό.

- Τι εξυπηρετεί η δημιουργία των απρόσωπων μηχανισμών που θα αποτελέσουν στην ουσία οι νέοι δήμοι; Τι επιδιώκει η κυβέρνηση μέσα απ' αυτούς;

- Σήμερα οι κάτοικοι έχουν πολύ κοντά τους την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Υπάρχει μια αμεσότητα μεταξύ των κατοίκων, της κοινότητας και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Ο πρόεδρος και το κοινοτικό συμβούλιο ελέγχονται καθημερινά για τα έργα τους και τη δραστηριότητά τους. Αύριο, με το νομοσχέδιο που προωθεί η κυβέρνηση, αυτό θα λείψει. Στη θέση του θα υπάρχει ένας απόμακρος μηχανισμός, μια απρόσωπη διοίκηση, μακριά από τα προβλήματα. Αυτό θέλει και επιδιώκει η κυβέρνηση. Γιατί έτσι θα μπορεί εύκολα να περνάει την αύξηση των ανταποδοτικών τελών, την επιβολή νέων φόρων, την οποία χωρίς δισταγμούς προτείνει στο νομοσχέδιο. Ετσι θα περνάει πιο εύκολα η λογική "Θέλετε έργα; Βάλτε φόρους".Οταν το εισόδημα του Ελληνα αγρότη, που είναι η κινητήρια οικονομική δύναμη της επαρχίας, καθημερινά ελαττώνεται, σε ποιον θα επιβάλεις φόρους;

- Αναφορικά με την οικονομική ενίσχυση, που τάζει η κυβέρνηση για τη λειτουργία των νέων δήμων, τι έχετε να παρατηρήσετε;

- Η κυβέρνηση μιλάει για χρηματοδότηση των νέων ΟΤΑ με 700-750 δισ. δραχμές. Από αυτά, τα 250 δισ. είναι από τους Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους που δίνονται και σήμερα. Αλλα 250 δισ. είναι και αυτά χρήματα που δίνονται πάλι στους ΟΤΑ από τους λογαριασμούς των διαφόρων υπουργείων, με θολά βέβαια κριτήρια. Τα υπόλοιπα 200 με 250 δισ. είναι χρήματα από τη φορολογία των τόκων, που θα δοθούν από το 1999 και τα οποία θα έπρεπε να δοθούν από πολύ παλιά. Αρα λοιπόν δε δίνονται επιπλέον χρήματα. Ακόμη δεν μπορούμε να έχουμε καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, καθώς παράνομα δεν αποδίδει το 20%, όπως ο νόμος προβλέπει, από το Φόρο Εισοδήματος Νομικών και Φυσικών Προσώπων και που από το 1990 μέχρι σήμερα ανέρχεται στα 920 περίπου δισ. Αυτό σημαίνει την παρακράτηση 90.000 δραχμών ανά κάτοικο. Δηλαδή για μια κοινότητα 1.000 κατοίκων σημαίνει 90 εκατομμύρια, σημαίνει διπλάσια ΣΑΤΑ (Συλλογική Απόφαση Τοπικής Αυτοδιοίκησης), σημαίνει διπλάσια έργα για την τελευταία εφταετία.

- Τελικά όλα τα παραπάνω τι επιφυλάσσουν για το θεσμό της Αυτοδιοίκησης, αυτόν καθεαυτόν, και τους πολίτες;

- Από τη στιγμή που δεν απαντάμε στα προβλήματα της ελληνικής υπαίθρου, ούτε στο "γιατί ερήμωσε η ελληνική ύπαιθρος", η οποιαδήποτε προσπάθεια είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Πολύ δε περισσότερο όταν αυτή γίνεται χωρίς τη συγκατάθεση των κατοίκων και μάλιστα κόντρα στην εκφρασμένη βούλησή τους. Το αποτέλεσμα θα είναι οικτρό για την ελληνική επαρχία. Η ελληνική επαρχία είναι κατ' εξοχήν αγροτική και γι' αυτό υπάρχουν και τα διάσπαρτα χωριά. Η αγροτική ζωή χρειάζεται τον αγρότη κοντά στην περιουσία του. Η βιομηχανία χρειάζεται συγκεντρωμένο πληθυσμό σε μεγάλους οικισμούς. Γι' αυτό και οποιαδήποτε αντιγραφή από βιομηχανικές χώρες (Γερμανία, Σουηδία, κλπ.) δεν ταιριάζει στο ελληνικό τοπίο. Θα είναι ένα κακέκτυπο.

Χριστίνα ΔΙΑΜΑΝΤΗ