"Μεμονωμένο περιστατικό", είχε χαρακτηρίσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τη χαφιεδίστικη παρουσία αστυνομικού σε κλειστή συγκέντρωση της ΕΣΑΚ. Να δούμε τώρα πώς θα δικαιολογήσει τα παρόμοια κρούσματα, που έλαβαν χώρα στη Θεσσαλία. Στο χωριό Ομορφοχώρι εμφανίστηκαν δυο αστυνομικοί, με πολιτικά, οι οποίοι ρώτησαν τον Παύλο Πούλιο - που είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Λάρισας κατά του σχεδίου "Ι. Καποδίστριας" - πόσοι κάτοικοι του χωριού - ίσως θα ήθελαν να μάθουν και ποιοι - θα κατέβουν στην Αθήνα για να πάρουν μέρος στο συλλαλητήριο κατά των αναγκαστικών συνενώσεων των κοινοτήτων, που θα πραγματοποιηθεί μεθαύριο Πέμπτη, στην πλατεία Κάνιγγος! Εκπληκτος, ο Παύλος Πούλιος ρώτησε τους αστυνομικούς αν είναι υποχρεωτικό να ενημερώνει την Αστυνομία για τέτοια θέματα. Αυτοί χαμογέλασαν, σκεπτόμενοι, ίσως, ότι έπεσαν σε "λάθος άνθρωπο".

Σε "λάθος άνθρωπο" όμως έπεσε και ο διοικητής της Ασφάλειας Τρικάλων αυτοπροσώπως, ο οποίος τηλεφώνησε στον Γιώργο Τεντολούρη, πρόεδρο της Κοινότητας Αρματωλικού και μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής και τον ρώτησε πόσοι θα κατέβουν στο συλλαλητήριο και ποιοι είναι οι υπεύθυνοι. Ο πρόεδρος του απάντησε πως θα κατέβουν χιλιάδες, όλος ο κόσμος. Ανάλογες ερωτήσεις από την Αστυνομία έγιναν και στον πρόεδρο της Κοινότητας Νεραϊδοχωρίου και επίσης μέλος της Συντονιστικής, όταν την περασμένη βδομάδα οι κάτοικοι έκλεισαν συμβολικά το δρόμο. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση θέλει να γνωρίζει, εκ των προτέρων, πόσοι και ποιοι εναντιώνονται έμπρακτα στον "Καποδίστρια" για να τους έχει στα υπόψη και να λάβει τα μέτρα της. Γι' αυτό στέλνει αστυνομικούς με πολιτικά που μαζεύουν πληροφορίες και, ταυτόχρονα, με την παρουσία και τις ερωτήσεις τους καλλιεργούν και κλίμα τρομοκρατίας, ώστε να μην εκφραστεί μαζικά η αποδοκιμασία στον "Καποδίστρια".

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι οι κυβερνώντες - παρά τις επίσημες διαψεύσεις - στήνουν χαφιεδίστικους μηχανισμούς για να ελέγξουν τις αντιδράσεις στην πολιτική τους. Ετσι, όμως, "παίζουν με τη φωτιά", αφού κανείς σήμερα δεν είναι διατεθειμένος να ξαναζήσει παλιότερες εποχές, όταν σε κάθε βήμα του τον ακολουθούσε ο χαφιές.