Οχτώ δεκαετίες. Από το 1917, το ΚΚΕ δίνει και θα δίνει τον αγώνα του λαού για μια καλύτερη ζωή, για μια άλλη κοινωνία. Ο αγώνας αυτός χρειάστηκε θυσίες. Χιλιάδες άνθρωποι πρόσφεραν τη ζωή τους, την υγεία τους, την περιουσία τους. Ενα ψηφιδωτό από κόκκινες ψυχές, που 'γραψαν και γράφουν ιστορία.

Κομμάτι του είναι και ο Παναγιώτης Βαζούρας.Το 1936 στην ΟΚΝΕ. Το 1942 στο ΚΚΕ. Αντάρτης του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ. Το 1946 στρατοδικείο τον καταδίκασε ερήμην 35 φορές σε θάνατο. Για 25 χρόνια, πέρασε από φυλακές και εκτοπίσεις. "Δεν τα λογάριασα ποτέ", μας λέει. "Αυτή κάναν τη δουλιά τους. Εγώ τη δικιά μου".

Ενας από τους χιλιάδες κομμουνιστές που έζησαν από κοντά το θάνατο. Κι όχι μόνο μια φορά.

Χρόνια είχε στο νου του να χαρίσει ένα σπίτι για να στεγαστούν τα γραφεία της Οργάνωσής του, της ΚΟΒ του Θησείου.Το όνειρό του το έκανε πραγματικότητα. Το περασμένο Σάββατο πραγματοποιήθηκε στα νέα γραφεία η εκδήλωση για τα 80χρονα του ΚΚΕ. Με ...συνωμοτικό τρόπο, οι σύντροφοι του ετοίμασαν μια σεμνή τελετή για να τον τιμήσουν. Του απονεμήθηκε μια πλακέτα για την προσφορά του.

"Επραξα το χρέος μου", μας είπε. Ακολούθησε το ανάλογο γλέντι. Γιατί "ο αγώνας θέλει κέφι".