- Τι είναι τα ασφαλιστήρια συμβόλαια, πώς κατακτήθηκαν και τι επιδιώκεται με την αλλαγή τους;

- Η ΛΑΡΚΟ από πολύ παλιά καθιέρωσε ομαδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια για το επιστημονικό προσωπικό και τα στελέχη της επίβλεψης. Αυτό το έκανε για να δημιουργήσει "κίνητρα" σε μια ομάδα του προσωπικού, που χρησιμοποιούσε όπως αυτή ήθελε, αλλά και για να τυγχάνει φοροαπαλλαγών. Η πλειοψηφία των εργαζομένων που δεν ήταν ενταγμένη στα ομαδικά ασφαλιστήρια συμβόλαια και όσοι είχαν ενταχθεί, έπαιρναν σαν εφάπαξ ψίχουλα. Μέσα από το σωματείο (στο οποίο τότε την πλειοψηφία την είχε η ΕΣΑΚ) και με αγώνες υποχρέωσαν τη ΛΑΡΚΟ να αλλάξει τους όρους των συμβολαίων υπέρ των εργαζομένων. Ετσι οι εργαζόμενοι με τα εγγυημένα αποθέματα των 850 εκατομμυρίων δραχμών που άφησαν μέσα στο λογαριασμό των νέων συμβολαίων, έπαιρναν σαν εφάπαξ ενάμιση μισθό το χρόνο, συν δύο μισθούς από τα ασφάλιστρα που κατέβαλλε η ΛΑΡΚΟ, με κατάληξη από το 1990 και μετά, το εφάπαξ να φτάσει τους 3,5 μισθούς το χρόνο. Βέβαια, κάτι τέτοιο δεν ήταν αρεστό στη ΛΑΡΚΟ, γιατί με αυτές τις παροχές ο λογαριασμός δε δημιουργούσε πλεόνασμα και έτσι δε δινόταν η δυνατότητα στην επιχείρηση να μειώνει τα καταβαλλόμενα ασφάλιστρα. Γι' αυτό το 1992 η τότε διορισμένη από τη ΝΔ διοίκηση της εταιρίας, άλλαξε μονομερώς και παράνομα τα συμβόλαια, μειώνοντας τις παροχές.

- Ποια είναι η στάση των άλλων παρατάξεων;

- Την παραπάνω εξέλιξη υποστήριξε και η παράταξη της ΔΑΚΕ. Τότε αντιδρούσε η ΕΣΑΚ και η ΠΑΣΚΕ και φυσικά η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων. Οταν έγινε κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ και ανέλαβε νέα διοίκηση στην εταιρία, αυτή η διαδικασία συνεχίστηκε και εξελίχτηκε προς το χειρότερο. Αυτή τη φορά τις διαδικασίες της υπονόμευσης των κατακτήσεων, ανέλαβαν να διεκπεραιώσουν οι"πράσινες" πλειοψηφίες των σωματείων που ελέγχει η ΠΑΣΚΕ. Ετσι εν αγνοία των εργαζομένων, η ΛΑΡΚΟ και η ασφαλιστική εταιρία ΑΣΠΙΣ (με την οποία συγχωνεύτηκε η ΛΑΪΚΗ) συνέταξαν συμβόλαιο το οποίο μειώνει ακόμα πιο πολύ τις παροχές, αναγκάζει τους εργαζομένους να συμμετέχουν με εισφορά 1% επί του μηνιαίου μισθού τους και δίνει τη δυνατότητα στη ΛΑΡΚΟ να κόβει τα ασφάλιστρα όποτε αυτή θέλει. Από εκεί και πέρα οι "διεκπεραιωτές" ανέλαβαν το... πέρασμά του από τις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων, όπου, όμως, συνάντησε μεγάλες αντιδράσεις και από τη μεγάλη πλειοψηφία δεν έγινε αποδεκτό. Βέβαια και εδώ η ΠΑΣΚΕ επιχειρεί να το υπογράψει ετσιθελικά, ενώ η ΔΑΚΕ που δε διαφωνεί στη λογική αυτή, επιδιώκει να παραμένει το συμβόλαιο που επέβαλλε η τότε διορισμένη διοίκηση της κυβέρνησης της ΝΔ.

- Τώρα τι προτείνει η ΕΣΑΚ;

- Η μόνη παράταξη που αντιδρά στις αντεργατικές αυτές μεθοδεύσεις είναι η ΕΣΑΚ. Η πρότασή μας συνοψίζεται στα εξής: Να παραμείνουν οι θεσμικοί όροι των συμβολαίων 106 και 108. Να καταβάλλει σταδιακά η ΛΑΡΚΟ το έλλειμμα του λογαριασμού που η ίδια δημιούργησε. Να διατυπωθούν τα μέχρι σήμερα κεκτημένα και στο εξής οι παροχές να δίνονται σύμφωνα με τα καταβαλλόμενα ασφάλιστρα και ό,τι επικρατεί στην αγορά, δηλαδή δύο μηνιαίοι μισθοί το χρόνο. Να μην έχουν συμμετοχή οι εργαζόμενοι με 1% εισφορά, να πληρώνει η ΛΑΡΚΟ τις "βίαιες επεμβάσεις" στο λογαριασμό, όταν αυτές γίνονται από "οικειοθελείς αποχωρήσεις" και όχι με κανονική συνταξιοδότηση.

Γ. Π.