Αφού "έπεσαν" οι υπογραφές της επικύρωσης της νέας δομής του ΝΑΤΟ, άρχισε αγώνας δρόμου για την ερμηνεία της σε φόντο εθνικοπατριωτικό αφ' ενός, αλλά και κοσμοπολίτικο ταυτόχρονα. Το ελληνικό κράτος έγινε επιτέλους "ισότιμος" εταίρος στη συμμαχία, αναφωνεί ο Κ. Σημίτης για να κατακεραυνώσει όσους του καταλογίζουν "εθνική μειοδοσία" απέναντι στον "αιώνιο εχθρό", εξ Ανατολών. Να λοιπόν και μια ομολογία. Δηλαδή μέχρι την αναπροσαρμογή της δομής του στρατιωτικοπολιτικού μοχλού προώθησης και, "διά πυρός και σιδήρου" επιβολής, της "νέας τάξης πραγμάτων", το ελληνικό κράτος ήταν ανισότιμο μέλος της λυκοσυμμαχίας, "αδικία" που διορθώθηκε χάρις στην "εκσυγχρονιστική" πολιτική της κυβέρνησης! Μέσω του οργανισμού που επιβάλει, όπου Γης, τα συμφέροντα του αμερικανικού μονοπωλιακού κεφαλαίου, αλλά και την ταξική κυριαρχία του στα κράτη - μέλη του, αλλά και στα κράτη που επεμβαίνει. Μόνο που η "ισοτιμία", παραμένει ανισότιμη και δε γίνεται διαφορετικά. Τα συμφέροντα των ΗΠΑ πρώτ' απ' όλα καθορίζουν τη στρατηγική της "νέας τάξης".

Απο την πρώτη στιγμή της επικύρωσης της συμφωνίας οξύνθηκε η "αντιπολιτευτική δράση" με κορόνες πατριδοκαπηλίας, από πολιτικές δυνάμεις, ακόμα και μέσα στο κυβερνών κόμμα, που θεωρούν πιο συμφέρουσα την παλιά δομή του ΝΑΤΟ. Ο Τύπος και τα ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης, άδραξαν την ευκαιρία με πρωτοσέλιδα και εικόνες για οξύτατες ενδοκυβερνητικές διαμάχες, σαν το κύριο πρόβλημα από τη συμφωνία στη νέα δομή του ΝΑΤΟ. Χάνουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, λένε, (είναι πράγματι αλήθεια) και παραδίδονται στον άσπονδο "σύμμαχο" το τουρκικό κράτος. Αλλά αυτά είχαν ήδη παραδοθεί, μόνο που όλοι αυτοί νόμισαν ότι ανακάλυψαν ξαφνικά "το αυγό του Κολόμβου" και μαζί μ' αυτό την Αμερική... γιατί δεν ορίζονται επιχειρησιακά όρια στο Αιγαίο ή πιο σωστά, η επιχειρησιακή ευθύνη σ' αυτό, είναι ΝΑΤΟικο-ελληνοτουρκική, δηλαδή ΝΑΤΟική. Εστίασαν λοιπόν, όλοι αυτοί την άκρως αγανακτισμένη αποστροφή τους στην κυβέρνηση γι' αυτό και μόνο το σημείο. Είναι δε ταυτόσημη σχεδόν η επιχειρηματολογία αυτών των δυνάμεων που κατά τα άλλα υπηρετούν το κατεστημένο, τόσο μέσα στο ΠΑΣΟΚ, όσο και στη ΝΔ, στην ηγεσία του ΣΥΝ, που δεν είπε κουβέντα για το σκοπό και το ρόλο του ΝΑΤΟ, στο ΔΗΚΚΙ, που με εθνικιστικές αποχρώσεις, μιλάει για μειοδοσία απέναντι στην Τουρκία. Ολοι δε αυτοί θυμήθηκαν κατόπιν εορτής, δηλαδή μετά την υπογραφή της κυβέρνησης και την επισφράγιση της συμφωνίας της με τη νέα δομή, την "εν κρυπτώ" δράση της, για θέματα "υψίστης εθνικής σημασίας", από τον ελληνικό λαό και τη Βουλή, αίτημα που διεκδικείται τώρα και ας το είχε ζητήσει το ΚΚΕ, πολύ πριν την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ.

Το ΝΑΤΟ προσαρμόζει τη δράση του στις συνθήκες κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού, αλλά και της μονοκρατορίας του για την ώρα, σαν στρατιωτικοπολιτικός οργανισμός της "νέας τάξης". Εχθρός του είναι τα λαϊκά κινήματα τόσο των χωρών - μελών του, όσο και των χωρών όπου έχουν συμφέροντα οι "σύμμαχοι", δηλαδή το πολυεθνικό κεφάλαιο, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Επομένως, η νέα δομή του καθορίζεται από τους ταξικούς σκοπούς των μονοπωλίων που το διαφεντεύουν και μέσω αυτού διαφεντεύουν και τους λαούς,προκειμένου να εξασφαλίζουν την εξουσία τους. Τα συμφέροντα της αστικής τάξης της Ελλάδας διαπλέκονται ολοένα και πιο οργανικά με αυτά του πολυεθνικού κεφαλαίου. Αρα και η συμμετοχή του κράτους στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς σημαίνει ταύτιση και συγχρονισμός με τη δράση τους. Αυτό πρακτικά και με απόλυτη συνέπεια εφαρμόζει με την πολιτική της η κυβέρνηση Σημίτη, γι' αυτό και ταυτίστηκε με την επιλογή της νέας δομής. Ενισχύεται έτσι ο κατ' εξοχήν αντίπαλος του εργατικού κινήματος στην ταξική πάλη. Το ίδιο βασικά θέλουν και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις του συστήματος και όσες ανέχονται τα όριά του, αλλά είναι και "αντιπολιτευόμενες". Η νέα δομή δεν ξεχωρίζει την άμυνα της καπιταλιστικής πατρίδας από την επιθετική δράση στις γειτονικές χώρες για τα συμφέροντα των επιχειρηματιών.Η Ελλάδα μετατρέπεται σε θύμα και θύτη ταυτόχρονα, αλλά ουσιαστικά θύμα είναι η εργατική τάξη και ο λαός, όπως και ο τουρκικός και οι άλλοι γείτονες λαοί. Οι Αμερικανοί δημιουργούν ζώνη συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή για τα πετρέλαια και όχι μόνο, και οι Ελληνες επιχειρηματίες παίζουν στο ίδιο παιχνίδι διεκδικώντας μοιρασιά ανάλογη με το μπόι τους. Δε νοιάζεται κανείς απ' αυτούς για τις ολέθριες, για τους λαούς, συνέπειες από τους τυχοδιωκτισμούς τους. Γι' αυτό και οι Ενοπλες Δυνάμεις προσαρμόζονται πλήρως σε διάρθρωση, εκπαίδευση και εξοπλισμούς στην επιθετική τακτική με τη συμμετοχή στις δυνάμεις ταχείας επέμβασης. Για όλα αυτά ο ελληνικός λαός, η νεολαία, μπορούν και πρέπει να ορθώσουν το δικό τους ρωμαλέο μέτωπο πάλης, ενάντια στην επαίσχυντη συμφωνία και τη νέα δομή, ενάντια στη συμμετοχή στη νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ, να φύγει η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ, ενάντια συνολικά σ' αυτή την πολιτική στην προοπτική ανατροπήςτης. Το ΚΚΕ παραμένει αταλάντευτα στην πρώτη γραμμή αυτής της πάλης.