Στο επίκεντρο του παγκόσμιου στίβου βρέθηκε το 1997 η Ελλάδα. Η διοργάνωση του 6ου Παγκόσμιου Πρωταθλήματος στην Αθήνα ήταν μια ευκαιρία για την προβολή της χώρας μας στο εξωτερικό και για τη διαπίστωση των οργανωτικών της ικανοτήτων ενόψει της ανάθεσης της Ολυμπιάδας του 2004.

Αγωνιστικά για τον ελληνικό στίβο το "Αθήνα '97" απέδειξε την άνοδο του στην παγκόσμια κλίμακα. Τα πρόσωπα που έλαμψαν από ελληνικής πλευράς ήταν περισσότερα από κάθε άλλη φορά. Οπως άλλωστε και τα μετάλλια, αφού μετά από 14 χρόνια δυο Ελληνες αθλητές ανέβηκαν σε βάθρο του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος.

Ο ακοντισμός ήταν το αγώνισμα που έφερε ξανά μετάλλιο στην Ελλάδα μετά από αυτό της Αννας Βερούλη στο Ελσίνκι το 1983. Ο Κώστας Γκατσιούδης επιβεβαίωσε τα προγνωστικά που τον έφερναν ως μία από τις μεγαλύτερες ελπίδες της χώρας μας για διάκριση. Με βολή 86.84 ανέβηκε στην τρίτη θέση του βάθρου. Παρ' όλα αυτά, έτσι όπως κύλησαν τα πράγματα, με δεδομένο και την παταγώδη αποτυχία του παγκόσμιου πρωταθλητή Γιάν Ζελέζνι, ο Ελληνας πρωταθλητής θα μπορούσε να είχε πάει ακόμα καλύτερα. Ο τραυματισμός του στην προτελευταία βολή, του στέρησε το δικαίωμα να προσπαθήσει για κάτι παραπάνω.

Τη ρεβάνς για την απώλεια του βάθρου στην Ατλάντα πήρε η Νίκη Ξάνθου. Με άλμα στα 6.94 κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο, πίσω από τη Ρωσίδα Γκαλκίνα (7.04). Το κορίτσι από τη Ρόδο απέδειξε περίτρανα ότι δικαίως συγκαταλέγεται στις καλύτερες αθλήτριες του κόσμου αυτή τη στιγμή. Μάλιστα λίγες μέρες αργότερα στην Μπελινζόνα της Ελβετίας κατέρριπτε το δικό της πανελλήνιο ρεκόρ (7.01 από το 1996 στα "Βενιζέλεια") με άλμα στα 7.03.

Στις μεγάλες στιγμές της ελληνικής παρουσίας συγκαταλέγεται και η 5η θέση του Γιώργου Παναγιωτόπουλου στα 200μ. Ο Πατρινός αθλητής με χρόνο 20.32 αναδείχτηκε κορυφαίος λευκός 200άρης στον κόσμο.

Το τριπλούν ήταν το αγώνισμα που έδωσε άλλες δύο ελληνικές συμμετοχές σε τελικούς. Στις γυναίκες η Ολγα Βασδέκη με πανελλήνιο ρεκόρ 14.62 πήρε την τέταρτη θέση, ενώ στους άνδρες ο Μελέτογλου επίσης με πανελλήνιο ρεκόρ 7.12 ήταν έβδομος.

Στον τελικό πάλεψε και ο Λάμπρος Παπακώστας που ανέβηκε μέχρι τα 2.32 και την 6η θέση.

Από άποψη επιδόσεων το Παγκόσμιο της Αθήνας πήρε την καλύτερη βαθμολογία από την ΙΑΑΦ απ' όλα τα προηγούμενα. Κι αυτό παρά τη μη επίτευξη παγκόσμιου ρεκόρ, που οι περισσότεροι το περίμεναν στα 100μ. ανδρών. Στα σημαντικά των αγώνων η άνοδος των αθλητών από την Κούβα και η κατάκτηση για άλλη μια φορά του χρυσού μεταλλίου στο επί κοντώ από τον Ουκρανό "κυρίαρχο" των αιθέρων Σεργκέι Μπούμπκα.

Η εντυπωσιακή παρουσία των αθλητών από το "νησί της ελευθερίας" οδήγησε τη χώρα τους στην τρίτη θέση του πίνακα των μεταλλίων. Χάρις στην ηρωική Αννα Φιντέλια Κιρό (800μ.), στο Σοτομαγιόρ (ύψος), στον Πεδρόσο (μήκος) και τον Κεσάδα (τριπλούν) η Κούβα κατέκτησε τέσσερα χρυσά μετάλλια στην Αθήνα.

Η Αννα Φιντέλιο Κιρό, που πριν από λίγα χρόνια έδωσε μάχη για τη ζωή εξαιτίας ενός ατυχήματος που τις προκάλεσε σοβαρά εγκαύματα, κατάφερε στα 34 χρόνια της να αποδείξει ότι το πάθος και η θέληση μπορούν να καταφέρουν πολλά.

Εκτός όμως από τους Κουβανούς, σε αυτό το Πρωτάθλημα έλαμψε για... έκτη φορά και το "άστρο" του Σεργκέι Μπούμπκα. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής, που προερχόταν από τραυματισμό στον αχίλλειο τένοντα και από πολύμηνη απουσία, κατάφερε να γίνει ο πρώτος αθλητής που κατακτά έξι τίτλους σε αντίστοιχα πρωταθλήματα περνώντας με χαρακτηριστική άνεση τα 6.01.

Κατά τα άλλα, οι Αμερικανοί ξαναγύρισαν στην κυριαρχία τους στα σπριντ στους άνδρες με τη νίκη του Μορίς Γκριν στα 100μ, που άφησε πίσω του τα μεγάλα φαβορί Μπέιλι (Καναδάς), Μπόλτον (Τρινιντάντ), Φρέντρικς (Τζαμάικα) και στις γυναίκες με τη Μάριον Τζόουνς.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για τα 400μ, όπου ο Μάικλ Τζόνσον όταν σοβαρεύτηκε στον τελικό, πήρε άνετα το χρυσό μετάλλιο.

Οι μεγαλύτερες εκπλήξεις έγιναν στο ακόντιο των ανδρών όπου κέρδισε ο Νοτιοαφρικανός Κόμπερτ και έμεινε εκτός βάθρου ο Ζελέζνι, στα 400 εμπ. γυναικών με τη νίκη της Μαροκινής Μπιτουάνε, και στα 4χ100 όπου ενώ οι ΗΠΑ παρουσιάζονταν φαβορί για το χρυσό, τους έπεσε η σκυτάλη στον ημιτελικό.

Πέρα από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα η σταθερά ανοδική πορεία του ελληνικού στίβου πιστοποιείται και από την κατάρριψη μέσα στο 1997, είκοσι πανελλήνιων ρεκόρ κι ανάμεσα τους μερικών από τα πιο παλιά, όπως στο τριπλούν και στα 1.500μ. ανδρών.

Η καλή μέρα μέρα φάνηκε από το πρωί και από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου. Στο "Παλέ Ντε Μπερσί" ο ελληνικός κλασικός αθλητισμός γιόρτασε την κατάκτηση δύο χρυσών και ενός αργυρού μεταλλίου. Ο Χάρης Παπαδιάς στα 60μ. με 6.50 και η Κατερίνα Κόφφα στα 200μ με 22.76 ανέβηκαν στην ψηλότερη θέση του βάθρου. Για δεύτερη φορά στην καριέρα του ο Λάμπρος κέρδισε αργυρό μετάλλιο σε Παγκόσμιο κλειστού στίβου, περνώντας πάνω από τα 2.32μ. Σε τελικούς πέρασαν η Ξάνθου (5η στο μήκος) και ο Βασδέκης (8ος στο μήκος).

Στα αξιοσημείωτα της χρονιάς που κλείνει και η αλλαγή σκυτάλης στη διοίκηση του ΣΕΓΑΣ, που απαλλάχτηκε από την παρουσία Μολυβά.