Το τελευταίο εξάμηνο πολύς λόγος γίνεται για την "ΑΤΖΕΝΤΑ - 2000". Είναι ο όρος που χρησιμοποίησε η Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), η περίφημη "Κομισιόν" για να περιγράψει τις πολιτικές που θ' ακολουθήσει η ΕΕ μέχρι το 2006.

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό, που υπαγορεύτηκε από τις πολυεθνικές, για τη σταθεροποίηση και αύξηση των κερδών τους, και υιοθετήθηκε από τις κυβερνήσεις των κρατών - μελών, με πρώτη και καλύτερη την ελληνική. Κεντρικό θέμα της αποτελεί η διεύρυνση της ΕΕ προς την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη. Καθορίζει τους όρους και προϋποθέσεις, που βάζει το μεγάλο μονοπωλιακό κεφάλαιο για να μπορέσει να βάλει κάτω από την αυστηρή επιτήρησή του κι άλλους λαούς - και κυβερνήσεις - και να τους ξεζουμίζει περισσότερο από ό,τι μέχρι σήμερα.

Σημαντικός τομέας που θίγεται σ' αυτό το μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό είναι ο αγροτικός τομέας. Και δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού ο τομέας αυτός απορροφούσε μέχρι σήμερα σχεδόν το 50% του κοινοτικού προϋπολογισμού.Αυτόν ακριβώς τον προϋπολογισμό έβαλε στο στόχαστρό του το πολυεθνικό κεφάλαιο. Δεν αρκείται μόνο να τον βάλει στο χέρι, γιατί και μέχρι σήμερα αυτό γινόταν. Θέλει να τον αναδιανείμει σε βάρος των φτωχομεσαίων αγροτών, που αποτελούν το 80% των αγροτών της ΕΕ και να ωφεληθεί, πρώτα και κύρια το ίδιο και στη συνέχεια οι μεγάλες καπιταλιστικές αγροτικές επιχειρήσεις και οι μεγαλοαγρότες. Δεν είναι βέβαια τυχαίο ότι αυτές βρίσκονται σε Γερμανία, Αγγλία, Γαλλία και στους δορυφόρους της Γερμανίας.

Είναι άλλωστε γνωστό, από στοιχεία που δίνουν οι ίδιοι, ότι από τον προϋπολογισμό αυτό και από το μέρος εκείνο που πάει στους αγρότες, μόνο το 20% φθάνει στους φτωχομεσαίους, δηλαδή στο 80%. Το 80% προορίζονταν μέχρι τώρα για το "εκλεκτό" 20% (μεγάλες επιχειρήσεις και μεγαλοαγρότες).

Με την πολιτική που προκρίνεται μέσα από την "ΑΤΖΕΝΤΑ - 2000" και σ' ό,τι αφορά τον αγροτικό τομέα, ο στόχος αυτός εκπληρώνεται με το παραπάνω.

Και για να είμαστε συγκεκριμένοι:

Στο κείμενο της "ΑΤΖΕΝΤΑ - 2000" γίνεται εκτίμηση ότι η Κοινή Γεωργική Πολιτική (ΚΓΠ) της ΕΕ και ειδικά μετά την αναθεώρησή της το 1992 είχε θετικά αποτελέσματα. Και σαν τέτοια μεταξύ άλλων αναφέρονται η μείωση του αγροτικού πληθυσμού, η πτώση των τιμών παραγωγών και η ισορροπία στην αγορά που επιτεύχθηκε από τους περιορισμούς στην έκταση και στην ποσότητα που έγιναν στις αγροτικές καλλιέργειες (σελίδες 25,26 στην ελληνική μετάφραση). Σαν αρνητικό αναφέρεται ότι η ΕΕ αναγκάστηκε να δώσει κάτι στους αγρότες για να αναπληρώσει ένα μικρό μέρος του χαμένου εισοδήματος από την πτώση των τιμών και τους περιορισμούς. Πρόκειται για τις λεγόμενες "αντισταθμιστικές εισφορές". Αρνητικό επίσης αναφέρεται η ώθηση που δόθηκε σε αρδευόμενες εκτάσεις.

Είναι εύκολο να καταλάβει κανείς, πού το πάνε με την "ΑΤΖΕΝΤΑ - 2000", όταν κάνουν τέτοιες εκτιμήσεις. Στο κεφάλαιο "ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΕΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ" αναφέρεται επί λέξει. "Παρά το ευνοϊκά διαμορφωμένο πλαίσιο στην παγκόσμια αγορά, οι προοπτικές για τα γεωργικά αγαθά δεν υπόσχονται πολλά σε ευρωπαϊκό επίπεδο... " (σελίδα 27). Και στη σελίδα 28 στο ίδιο κεφάλαιο αναφέρεται:

"Οι αγροτικές τάσεις στην Ενωση δείχνουν απότομη μείωση του αριθμού των αγροκτημάτων και του αριθμού των απασχολούμενων. Από άποψη περιφερειακού εισοδήματος και απασχόλησης, η γεωργία και η δασοκομία δεν αποτελεί πλέον τη βάση της αγροτικής οικονομίας... ". Αυτά σε πείσμα όσων σήμερα ψευδολογούν και εμπαίζουν τους μικρομεσαίους αγρότες για τα καλά της ΚΓΠ και τη συμφορά που τους περιμένει αν καταργηθεί.

Κυνικά λένε οι κομισάριοι του πολυεθνικού κεφαλαίου στους αγρότες: "Ξεχάστε το εισόδημα από την παραγωγή σας. Αυτήν πρέπει τ' αφεντικά μας, οι βιομηχανίες τροφίμων και αυτές της εμπορίας των αγροτικών προϊόντων, να την αγοράζουν σχεδόν τσάμπα (π.χ. τα σιτηρά 29 δρχ. το κιλό, τα καπνά από 1 έως 350 δρχ. το κιλό, το βαμβάκι 90 έως 110 δρχ. το κιλό κλπ.). Επειδή όμως εμείς θέλουμε να παράγετε και γνωρίζοντας ότι μ' αυτές τις τιμές δεν μπορείτε να παράγετε, θα σας δίνουμε ένα κομμάτι ψωμί σαν αντιστάθμισμα για το καλό που κάνετε στα αφεντικά μας, και τους δίνετε σε χαμηλές τιμές τις πρώτες ύλες. Ομως αυτό το αντιστάθμισμα δεν είναι για όση ποσότητα μπορεί να σου δώσει ο κόπος σου, η φύση και τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνικής, αλλά για τόση ποσότητα ή έκταση όση έχουν ανάγκη τ' αφεντικά μας".

Σ' αυτό το πνεύμα κινούνται οι κατευθυντήριες γραμμές για την ΚΓΠ μέσα από την "ΑΤΖΕΝΤΑ - 2000". Ετσι λοιπόν στο κεφάλαιο 3 (ΣΤΟΧΟΙ ΚΟΙΝΟΤΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ) αναφέρεται: "Για να μπορέσει η ευρωπαϊκή γεωργία να επωφεληθεί των αναμενόμενων θετικών εξελίξεων στην παγκόσμια αγορά, η περαιτέρω μεταρρύθμιση της ΚΓΠ πρέπει να βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα της γεωργίας της Ενωσης τόσο στις εγχώριες όσο και στις εξωτερικές αγορές. Οι χαμηλότερες τιμές θα ωφελήσουν τους καταναλωτές...! ". Αλήθεια πόση υποκρισία και απάτη! Τι εμπαιγμός και ψευτιά!

Στόχος λοιπόν καθαρός. Μείωση των τιμών ακόμη περισσότερο. Και όσον αφορά τα μεσογειακά αγροτικά προϊόντα, ο χορός καλά κρατεί. Η αναθεώρηση που άρχισε το 1992 και συνεχίστηκε μέχρι το 1996, και είχε σαν αποτέλεσμα τη μείωση κατά 30% καπνοπαραγωγής και απασχολουμένων σ' αυτή, την καθήλωση της παραγωγής βιομηχανικής ντομάτας στους 1.013.000 τόνους, το ξεκλήρισμα κατά 35% των αμπελιών, τον περιορισμό το πολύ στους 320.000 τόνους εξαγωγής στα πορτοκάλια, και στόχο τον με κάθε μέσο περιορισμό της βαμβακοπαραγωγής στους 782.000 από 1.250.000 τόνους που είναι σήμερα, στην εκρίζωση του 1/3 της ροδακινιάς και μηλιάς κλπ., θεωρείται θετική και πρέπει να συνεχιστεί.

Για τα σιτηρά, το βόειο κρέας και τα γαλακτοκομικά προβλέπονται νέες ρυθμίσεις που ανταποκρίνονται στο γενικό πνεύμα της αναθεώρησης της ΚΓΠ που ξεκίνησε το 1992.

Ειδικά για τα σιτηρά προβλέπεται η μείωση της τιμής κατά 21% μετά το 2000και μείωση της αντισταθμιστικής εισφοράς (επιδότησης κατά 3%). Η τιμή από 37 δρχ. το κιλό πάει στις 29 δρχ. και εάν η αγορά δίνει παραπάνω τότε θα μειώνεται αντίστοιχα και η αντιστάθμιση. Καταργείται κάθε επιδότηση στον ενσιρωμένο αραβόσιτο.

Οσο αφορά το βόειο κρέας, η επιτροπή προτείνει τη μείωση της στήριξης από 2780 ECU τον τόνο σε 1950 ECU. Μείωση δηλαδή κατά 29% και σαν αντάλλαγμα αυξάνει την επιδότηση κατά κεφαλή με τελικό αποτέλεσμα φυσικά οικονομία για τον προϋπολογισμό. Η αντιστάθμιση και εδώ δεν καλύπτει το χάσιμο από τη στήριξη.

Για το γαλακτοκομικό καθεστώς προτείνεται, η διατήρηση των ποσοστώσεων στα ίδια επίπεδα μέχρι το 2006. Ας περιμένουν στα αγελαδοτροφία μέχρι τότε για να πάρουν αύξηση στην ποσόστωση... Προβλέπεται... η μείωση της τιμής του γάλακτος κατά 10% κατά μέσο όρο κατά τη διάρκεια της περιόδου, και αντί αυτής της μείωσης θα δοθεί αντισταθμιστική εισφορά 145 ECU για κάθε αγελάδα. Δηλαδή θα δώσουμε 45.000 δρχ. και θ' αφαιρέσουμε 60.000 για μια αγελάδα που παράγει 5.500 τόνους γάλα το χρόνο.

Εχουν λοιπόν σοβαρούς λόγους οι φτωχομεσαίοι αγρότες ν' αντιπαλέψουν αυτήν την πολιτική. Ο,τι τους απέμεινε από την αναθεώρηση της ΚΓΠ το 1992 και την προηγούμενη το 1986, τους το παίρνουν με την "ΑΤΖΕΝΤΑ - 2000".

Ομως τα τελευταία χρόνια αντιπάλεψαν τις πολιτικές κυβερνήσεων και ΕΕ, θα αντιπαλέψουν και την πολιτική που χαράσσεται από την "ΑΤΖΕΝΤΑ - 2000".

Γνωρίζουν πολύ καλύτερα, από προηγούμενα τι σημαίνει η πολιτική των αντισταθμίσεων. Το γνωρίζουν οι ρυζοπαραγωγοί που τους είπαν θα σας μειώσουμε τις τιμές αλλά δε θα σας δώσουμε επιδότηση. Το 1995 πουλούσαν το ρύζι 110 δρχ. και φέτος το πουλάνε 85. Δηλαδή χάνουν (25Χ800) = 20.000 δρχ. από κάθε στρέμμα και παίρνουν 780 (!) δρχ. Το γνωρίζουν οι σιτοπαραγωγοί που το 1993 πουλούσαν το σιτάρι τους 55 δρχ. και τώρα τους λένε ότι θα το δίνουν 29 δρχ. Θα το δουν οι ελαιοπαραγωγοί, όταν αλλάξει ο τρόπος επιδότησης του λαδιού, θα το δουν ακόμα οι πορτοκαλοπαραγωγοί της Αρτας που τους παίρνουν το χυμοποιήσιμο πορτοκάλι 1 δεκάρα το κιλό!!!

Με μεγαλύτερη λοιπόν, πείρα και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους, οι φτωχομεσαίοι αγρότες δεν ανέχονται πια την κοροϊδία, την απάτη και τον εκβιασμό. Προχωρούν μπροστά. Αυτή τη φορά πιο πολύ έχουν τη συμπαράσταση άλλων εργαζομένων, όπως και αυτοί έδιναν τη δική τους.

Δε θ' αργήσουν να συντονίσουν τα βήματά τους όλοι μαζί οι φτωχοί και αδικημένοι και τότε αλίμονο στα αφεντικά και στους κολαούζους τους.

Στο τελευταίο δεκαήμερο του Γενάρη και στις αρχές του Φλεβάρη, όλοι μαζί θα βροντοφωνάξουν φτάνει πια. Οσες δίκες και αν επινοήσετε, δε θα κάνουμε πίσω. Και φέτος και του χρόνου και τον επόμενο θα μας έχετε μπροστά σας. Ξέρουν πολύ καλά ότι χρειάζεται και χρόνος και κόπος για να πάρουν το δίκιο τους. Και υπομονή και επιμονή. Και έχουν αρκετά αποθέματα ακόμη.

Σ. Σ.