Στις 21 Γενάρη 1924, έπαψε να κτυπά η καρδιά του ΛΕΝΙΝ. Ο ηγέτης του Κόμματος των Μπολσεβίκων και της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης πέρασε στο πάνθεον της ιστορίας του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος σαν ένας από τους κλασικούς του επιστημονικού σοσιαλισμού. Μαζί με τους ΜΑΡΞ - ΕΝΓΚΕΛΣ, αποτελούν τους θεμελιωτές της κοσμοθεωρίας του μαρξισμού - λενινισμού και τους ηγέτες του παγκόσμιου προλεταριάτου. Αν οι Μαρξ - Ενγκελς μελέτησαν, επεξεργάστηκαν και διαμόρφωσαν την επαναστατική θεωρία για το εργατικό κίνημα, έδρασαν μέσα στις γραμμές του σαν ηγετικές φυσιογνωμίες στα επαναστατικά γεγονότα του 19ου αιώνα, την περίοδο του ελεύθερου συναγωνισμού στον καπιταλισμό, ο Λένιν μελέτησε την εποχή της κυριαρχίας των μονοπωλίων, επεξεργάστηκε τη στρατηγική και την τακτική του εργατικού κινήματος στην περίοδο του ιμπεριαλισμού, και τη θεωρία για το "Κόμμα Νέου Τύπου". Ετσι, το θεωρητικό του έργο και η επαναστατική του δράση είναι ο μαρξισμός στην εποχή του ιμπεριαλισμού. Η πάλη του ενάντια στα διάφορα οπορτουνιστικά ρεύματα μέσα στο εργατικό κίνημα, η καθοδήγηση της ταξικής πάλης στην τσαρική Ρωσία, ως το τέλος, την εγκαθίδρυση του πρώτου στον κόσμο εργατικού κράτους, της δικτατορίας του προλεταριάτου, η θεωρητική και πρακτική συνεισφορά του στην πρώτη προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού, αποτελούν ορόσημο, στη νέα εποχή που εγκαινίασε η Οχτωβριανή Επανάσταση, την εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Η αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα της προοπτικής που χάραξε ο Λένιν, μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων, αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη αξία και επικαιρότητα, για την ταξική πάλη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, φωτίζοντας το δρόμο προς τη νέα κομμουνιστική κοινωνία.

Λ.