Μεγάλες διατάσεις έχει πάρει τους τελευταίους μήνες το φαινόμενο να παρακρατούνται παράνομα από τα υποκαταστήματα της ΑΤΕ, οι επιδοτήσεις που δικαιούνται οι αγρότες, έναντι των χρεών τους προς την τράπεζα. Ο εισπρακτικός ζήλος, σε πολλές περιπτώσεις, είναι τέτοιος που δεν αφήνεται ούτε μια δραχμή στις τσέπες των αγροτών, οι οποίοι έχουν την ατυχία να χρωστούν. Με άλλα λόγια, η ΑΤΕ, μετά τα πανωτόκια και τις κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων, προχωράει τώρα παράνομα και στην "κατάσχεση" των επιδοτήσεων των αγροτών - παρά το γεγονός ότι στο άρθρο 37 του νόμου 2538/97 ορίζεται ότι δεν μπορεί να γίνεται καμία παρακράτηση από τις κοινοτικές επιδοτήσεις - οδηγώντας τους έτσι μια ώρα αρχύτερα στην πτώχευση και το ξεκλήρισμα.

Η παύση της παρακράτησης των επιδοτήσεων, αλλά και των ποσών από πώληση των διάφορων αγροτικών προϊόντων, η πληρωμή των οποίων γίνεται με επιταγές μέσω της ΑΤΕ, που να σημειωθεί ότι έχει το "προνόμιο" να περνούν αυτά τα χρήματα από τα ταμεία της πριν τα δώσει στους δικαιούχους, ήταν ένα από τααιτήματα των αγροτών στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του προηγούμενου χειμώνα. Η διοίκηση της ΑΤΕ και ο υπουργός Γεωργίας τότε δέχτηκαν να μην παρακρατούνται επιδοτήσεις έναντι χρεών. Ωστόσο, όμως, αυτό ποτέ δεν έγινε πράξη και τα υποκαταστήματα της ΑΤΕ συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο και μετά την ψήφιση του νομού 2538 τον περασμένο Νοέμβρη.

Η κατάσταση αυτή έχει προκαλέσει την οργή και την αγανάκτηση των αγροτών και οι καταγγελίες τους για τη μεταχείριση που τους επιφυλάσσουν τα κατά τόπους υποκαταστήματα της ΑΤΕ, "βγάζουν από τα ρούχα του", όποιον τις ακούει. Μόνο το αυτί των διευθυντών των υποκαταστημάτων της ΑΤΕ δεν ιδρώνει, αφού για ό,τι κάνουν προφανώς έχουν το "πράσινο φως" από την κεντρική διοίκηση της τράπεζας. Και πίσω από όλα αυτά "λανσάρεται" πολλές φορές η δικαιολογία ότι οι ίδιοι οι αγρότες υπογράφουν συμβάσεις που δέχονται να αποπληρώνουν τα χρέη τους από τα χρήματα των επιδοτήσεων. Ομως, αποσιωπάται το γεγονός των εκβιασμών και της ψυχολογικής τρομοκρατίας στη διαδρομή από τον γκισέ του ταμείου μέχρι το γραφείο του διευθυντή.

Το πιο τραγικό της όλης υπόθεσης είναι ότι οι αγρότες, που έχουν πέσει θύματα αυτής της πρακτικής, δεν τολμούν να καταγγείλουν επώνυμα το τι τους συμβαίνει, γιατί στη συνέχεια ξέρουν ότι θα τους περιμένει ακόμα χειρότερη μεταχείριση από την ΑΤΕ. Κατάντησε πια το πράγμα, να θεωρείται χάρη η παρακράτηση της μισής επιδότησης, αντί ολόκληρης και "ρουσφέτι" η χορήγηση νέου καλλιεργητικού δανείου, ή μια τραπεζική ρύθμιση των χρεών.

Τέτοιες καταγγελίες έχουν γίνει από αγρότες της Λάρισας, της Καρδίτσας, αλλά και της Ημαθίας. Οι αγρότες που χρωστούν και έχουν χαρακτηριστεί μη βιώσιμοι τυγχάνουν της χειρότερης μεταχείρισης. Μάλιστα, πολλοί αγρότες έχουν φτάσει σε σημείο να κρατούν τις επιταγές στην τσέπη τους και να μην τολμούν να πάνε στην τράπεζα να τις εξαργυρώσουν. Τα παραδείγματα είναι πολλά και είναι ευνόητο, γιατί δεν αναφέρουμε τα ονόματά τους:

• Αγρότης από χωριό της Καρδίτσας, πήγε στο υποκατάστημα του Παλαμά και παρακαλούσε επί ώρες τον διευθυντή να του δώσει 100.000 δραχμές από τα 4.700.000 δραχμές που έπρεπε να πάρει για το βαμβάκι που πούλησε, για να μπορέσει να αγοράσει γάλα στα παιδιά του. Ο διευθυντής τον πέταξε έξω χωρίς να του δώσει δραχμή.
• Ανάλογη καταγγελία έγινε και για το υποκατάστημα Σοφάδων από έναν αγρότη που έχει 160 στρέμματα και μέσα στα τελευταία τρία χρόνια έφτασε να χρωστάει 20 εκατ. δραχμές. Από 3.800.000 δραχμές που έπρεπε να πάρει για το βαμβάκι του παρακρατήθηκαν τα 3.000.000 το περασμένο Νοέμβρη και στη συνέχεια του παρακρατήθηκαν όλα τα χρήματα που έπρεπε να πάρει από τα τεύτλα και ολόκληρη η στρεμματική ενίσχυση για το καλαμπόκι. Να σημειωθεί ότι μόνο το ενοίκιο που πρέπει να πληρώσει ο συγκεκριμένος αγρότης για τα χωράφια που έσπειρε φτάνει το 1.000.000 δραχμές. Δηλαδή του λείπουν άλλες 200.000 δραχμές για να πληρώσει το νοίκι των χωραφιών. Το πώς θα ζήσει αυτός και η οικογένειά του οφείλει να το απαντήσει η κυβέρνηση. Οταν πήγε στον διευθυντή να του θέσει το πρόβλημά του, αυτός του είπε ότι δεν είναι βιώσιμος. "Πούλα τα χωράφια σου", του είπε ωμά, προς δόξαν της πολιτικής ξεκληρίσματος που εφαρμόζει ευλαβικά η κυβέρνηση και στηρίζουν τα κόμματα - εκφραστές και υποστηρικτές της πολιτικής της ΕΕ.
• Πιο τρανταχτή μια περίπτωση οικογένειας από χωριό της Ελασσόνας, όπου το εκεί υποκατάστημα της ΑΤΕ, κράτησε πέρσι ολόκληρη την επιδότηση που δικαιούνταν το παιδί, αφού εντάχτηκε στο πρόγραμμα νέων αγροτών, επειδή ο πατέρας του χρωστούσε στην τράπεζα 17 εκατ. δραχμές!

Στις καταγγελίες των αγροτών προστίθεται και το γεγονός ότι τα υποκαταστήματα της ΑΤΕ δεν τους ενημερώνουν πλήρως και με κατανοητό τρόπο για την εξέλιξη των χρεών τους και τι συμβαίνει ακριβώς με τις καρτέλες τους. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις τούς ζητούν 10.000 δραχμές για να τους δείξουν αυτές τις καρτέλες.