Αρκετά πολιτικοποιημένοι είναι οι ψηφοφόροι του λεκανοπεδίου της Αττικής, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της σημαντικής και ενδιαφέρουσας έρευνας τηςΔΗΜΕΛ, το τελευταίο μέρος της οποίας παρουσιάζει σήμερα ο "Ρ". Αυτό προκύπτει από το σύνολο των ερωτήσεων για ζητήματα που αφορούν τις πολιτικές εξελίξεις, τις συζητήσεις γύρω απ' αυτές και ιδιαίτερα τις εκλογές. Στο ερώτημα "πόσο σας ενδιαφέρουν οι εκλογές", τόσο οι βουλευτικές όσο και οι δημοτικές και οι νομαρχιακές, διαπιστώνεται μεγάλο ενδιαφέρον. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το 6,5% των ψηφοφόρων δεν ενδιαφέρεται "καθόλου" για τις δημοτικές εκλογές, το 14,7% για τις βουλευτικές και το 19,7% για τις νομαρχιακές. Αντίστοιχα τώρα, "πολύ και αρκετά", ενδιαφέρεται το 77,6% των ψηφοφόρων για τις δημοτικές εκλογές, το 67,1% για τις βουλευτικές, και το 46,8% για τις νομαρχιακές.

Από τα στοιχεία της έρευνας διαπιστώνεται και σωστά, μεγαλύτερο ποσοστό ενδιαφέροντος για τις δημοτικές εκλογές, συγκριτικά με τις άλλες και όπως εκτιμούν οι ερευνητές, η δημοτική αρχή είναι πιο οικεία και πιο προσιτή στον ψηφοφόρο, διατηρεί ιστορικά αυξημένο κύρος και δίνει τη δυνατότητα ευρύτερης συμμετοχής. Είναι ένα αντικειμενικό γεγονός και από τη θέση που κατέχει η Τοπική Αυτοδιοίκηση σαν θεσμός του αστικού κράτους που εκλέγεται άμεσα από το λαό, αν και τα τελευταία χρόνια της προσδίδουν ρόλο διαχειριστή αντιλαϊκών επιλογών. Απ' αυτή την άποψη και κάτω από άλλες προϋποθέσεις και συσχετισμούς, μπορεί να συμβάλει στην πάλη για τις λαϊκές διεκδικήσεις.

Οπως διαπιστώνεται από τα στοιχεία της έρευνας, οι βουλευτικές εκλογές

ενδιαφέρουν τους ψηφοφόρους αρκετά περισσότερο από τις νομαρχιακές, γεγονός που φανερώνει ότι θεωρούν πιο σημαντική την κεντρική εξουσία από τη νομαρχιακή. Αυτό επίσης μπορεί να γίνει κατανοητό και από το γεγονός ότι η νομαρχιακή αυτοδιοίκηση από τη θέση και το ρόλο της στα πλαίσια του κράτους δεν έχει να επιδείξει έργο ή αυτό δε γίνεται γνωστό. Και αυτό πάντα σε σύγκριση με το ότι ο θεσμός είναι νέος, αλλά και ότι η κεντρική εξουσία είναι αυτή που ασκεί πολιτική για όλα τα ζητήματα, ενώ η δημοτική αρχή έχει χρόνια τώρα πιο άμεση σχέση με τους ψηφοφόρους ενώ κάτω από άλλες στο παρελθόν συνθήκες, αγωνίστηκε και έλυσε λαϊκά προβλήματα.

Το πιο σημαντικό συμπέρασμα είναι αυτό που με βάση την έρευνα δείχνει ότι οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν αδιαφορούν και δεν αποστρέφονται την πολιτική, αλλά ανεξάρτητα από το βαθμό και την ωριμότητα συνείδησης, εμφανίζονται αρκετά πολιτικοποιημένοι. Οσο και αν αυτό προκύπτει από μια έρευνα σε δεδομένη χρονική στιγμή, δεν μπορεί να μην εκτιμηθεί ότι η προπαγάνδα που επιμένει ότι το εκλογικό σώμα αποστρέφεται την πολιτική, μάλλον γίνεται σκόπιμα, προκειμένου να συμβάλει στη δημιουργία παθητικών πολιτικά ανθρώπων, παρά είναι η αντικειμενική πραγματικότητα. Επίσης εκφράζει την επιθυμία των πολιτικών και όχι μόνο κύκλων της άρχουσας τάξης για αδράνεια του λαού μπροστά στην εφαρμογή αντιλαϊκής πολιτικής. Επόμενα έστω και με τα στοιχεία της έρευνας, το έδαφος φαίνεται γόνιμο για την ακόμη πιο ενισχυμένη προσπάθεια των κομμουνιστών, των ταξικών δυνάμεων να επιδρούν ώστε αυτό το ενδιαφέρον για την πολιτική να μετατρέπεται σε συνειδητή πάλη ενάντια στη σημερινή πολιτική, σεαγώνα για μια πολιτική υπέρ των λαϊκών συμφερόντων.