Απ' το Χαϊδάρι η μακάβρια πομπή με τους 200 μελλοθάνατους αγωνιστές κομμουνιστές κατευθύνεται για την Καισαριανή. Σ' όλη τη διαδρομή πολλοί αγωνιστές θα γράψουν πρόχειρα λιγόλογα σημειώματα, μοναδικά ντοκουμέντα ηρωισμού και αυταπάρνησης, που τα πετούν στο δρόμο για να τα μαζέψουν οι περαστικοί. Στέλνουν τον τελευταίο χαιρετισμό στους δικούς τους. Βεβαιώνουν την πίστη τους στο δίκιο του αγώνα και στη νίκη. Δίνουν κουράγιο στους δικούς τους και ζητούν να μην τους κλάψουν μα να πάρουν εκδίκηση μαζί με όλο το λαό που μάχεται, με τους αγωνιστές, για να ξημερώσουν οι μέρες της λευτεριάς, για τις οποίες αγωνίζονται και δίνουν τη ζωή τους.

Και σαν μαθεύτηκε το κακό, ότι το θανατικό πλάκωσε στην Καισαριανή, ο κόσμος ξεχύνεται στους δρόμους, οι γυναίκες της Καισαριανής, τα παιδιά παίρνουν θέση στη μάντρα του Σκοπευτηρίου και φωνάζανε. Ο ΕΛΑΣ έπαιρνε θέση μα δεν πρόλαβε. Ολα έγιναν πολύ γρήγορα. Οι Γερμανοί, ένιωθαν πως έτσι και τους προλάβει η νύχτα δε θα 'βγαινε κανένας τους ζωντανός από κει και βιάστηκαν.

Οι ριπές των όπλων θερίζουν κατά 20άδες τους αγωνιστές που στήνονται μπροστά στον τοίχο και εκτελούνται. Το κροτάλισμα των πολυβόλων δεν έγινε δυνατό να καλύψει τα συνθήματα της λευτεριάς και του αγώνα που φωνάζουν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα οι ήρωες αγωνιστές κομμουνιστές: "Ζήτω το ΕΑΜ", "Ζήτω ο ΕΛΑΣ", "Ζήτω το ΚΚΕ", "Ζήτω ο Κόκκινος Στρατός", "Εκδίκηση"!

Το χώμα δεν προλαβαίνει να ρουφήξει το άλικο αίμα των ηρώων, που γίνεται λίμνη και ποτάμι που θα ποτίσει το δέντρο της λευτεριάς. Και χρειάζεται να φέρουν χώμα απ' αλλού, για να σκεπάσουν το φρικτό έγκλημα των κτηνανθρώπων του φασισμού. Κι ύστερα οι νεκροί αγωνιστές φορτώνονται σαν τα τσουβάλια στα αυτοκίνητα - νεκροφόρες, για να ακολουθήσει εσπευσμένα η νεκρική πομπή από την Καισαριανή στο Γ Νεκροταφείο, όπου θα ταφούν άρον άρον στους φρεσκοσκαμμένους τάφους που είχαν ανοιχτεί από την προηγούμενη. Οι γυναίκες που πρόλαβαν και μάζεψαν όλα τα λουλούδια της Ανοιξης έραιναν το αίμα που έτρεχε στους δρόμους και μαζί με τους άνδρες και τα παιδιά ορκίζονταν εκδίκηση που δε θ' αργούσε να έρθει. Οι 200 ήρωες αγωνιστές - κομμουνιστές που τουφεκίστηκαν στην Καισαριανή έχουν περάσει, πλέον, στην Ιστορία με τη θυσία τους, άσβεστη μνήμη κι ακριβή παρακαταθήκη του λαού μας. Στη μνήμη των ηρώων, που με το αίμα τους πότισαν το δέντρο της Λευτεριάς και τα οράματα και τα ιδανικά του ΚΚΕ, υποκλινόμαστε σήμερα και πάντα ευλαβικά.