Θρήνος και αίνος, δάκρυ και έξαρση, κατευθείαν από τις βαθιές σπηλιές της κοινωνικής συνείδησης, αλλά και της προσωπικής αγωνιστική περιπέτειας, ενός εκλεκτού μέλους της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλους της Επιτροπής της για την εισδοχή νέων μελών. Με τη νέα του αυτή συλλογή, ο Θάνος Ασίκης πληρώνει ένα βαρύ χρέος του: ένα τραγούδι - αντιφώνηση στο παγκόσμιο τραγούδι για τον "κομαντάντε" - τον διοικητή, τον καπετάνιο - Τσε Γκεβάρα. Μεράκι, αμεσότητα και ευθύτητα και εκρηκτικός παλμός κάτω από τις απλές λέξεις του λιτού, ορθογώνιου, πεζού σχεδόν λόγου του, όπως ταιριάζει στον πολυτραγουδισμένο ήρωα:

"Κληρονόμησες ένα τουφέκι και πολύ θάρρος / (...) Και ακούγεται ο βηματισμός σου / Και η σταθερή σου κουβέντα / Είσαι ίδιος με ζαχαροκάλαμο / Είσαι το περιβάλλον και το υποκείμενο / Είσαι η καρποφορία της άνοιξης" "Σ' ακούω που εξηγείς την επόμενη επιχείρηση / και γίνομαι ένας πα' τους αντάρτες σου... " "Διοικητή Τσε! Σε περιμένουν όλοι / Είσαι συγχρόνως στο Σαλβαδόρ / και στη Βολιβία / Γίνεσαι κομμάτια επαφής / Γίνεσαι το όνειρο που το ερωτεύονται όλοι". "Η μεγάλη πορεία συνεχίζεται / Στα βάθη της καρδιάς σου / Στα βάθη του μυαλού σου / Δεν ξεκουράζεσαι Γκουεριελιέρο Τσε / Δεν έχεις δικαίωμα όπως οι άλλοι... ". "Ακούω τους κρότους του όπλου σου / Κι είναι σαν ν' ακούω τους χτύπους της καρδιάς του κόσμου... ". "Υπάρχεις πια για την επανάσταση / Υπάρχεις πια για να κομίζεις μηνύματα ελπίδας / Υπάρχεις πια για να ανεβαίνεις όμορφος / Τα σκαλοπάτια που οδηγούν στην έξοδο".

Οσοι πίστεψαν και πιστεύουν στην αγιότητα της κοινωνικής επανάστασης, που έρχεται και ξανάρχεται με σεισμικές ωδίνες γέννας στην ιστορία, όσοι διατηρούν το σεβασμό στους Γκεβάρα όλων των εποχών και την προσδοκία για ένα δίκαιο, εξανθρωπισμένο κόσμο - και είναι οι πολλοί, οι συντριπτικά πολλοί σε όλους τους καιρούς και τόπους - δε μένουν ψυχροί και ξένοι κι εχθρικοί σε φωνές όπως αυτή.

"Ποια γενναία μέρα / Σ' έφερε στη γη, Τσε / Και ποιο αστέρι συνόδεψε / Τον πρώτο σου ύπνο... " "Αγκιτάτορα Τσε δεν πέθανες / Κατακόρυφος ο ήλιος, σε φωτίζει... ". Μόνος σου πάνω στα βουνά της Βολιβίας / Κρατάς το νήμα που μας ενώνει... " "Δόξα στον Τσε... " (Εκδ. "Ιδμων", Αθήνα 1998).

Μανώλης ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ