Πεντέλη. Επόμενη μέρα. Η ατμόσφαιρα μυρίζει καμένο ξύλο, κυβερνητικές ευθύνες και πλημμύρες... Ο απολογισμός έχει ξεκινήσει και είναι τραγικός. Τα νούμερα είναι πολύ φτωχά για να περιγράψουν την καταστροφή... Φιγούρες κυκλοφορούν ανάμεσα στα καμένα και παραμιλούν: "Αν, αν, αν...".

Μια μέρα μετά και τα λάστιχα της κατάσβεσης χρησιμοποιούνται, για να "ξεπλυθούν" οι μνήμες της φωτιάς. Το δάσος που τώρα έχει γίνει ένα "μάτσο" καυσόξυλα...

Τα συνεργεία της νομαρχίας Αθηνών έχουν ξεκινήσει την καταγραφή των ζημιών στην περιοχή της Παλιάς Πεντέλης, ενώ οι κάτοικοι ξεκίνησαν τη δική τους απογραφή. "Ο,τι και να χάσαμε εμείς, το πιο πολύτιμο ήταν αυτό", λέει μια γυναίκα και δείχνει το δάσος. "Οι περιουσίες γίνονται, τούτο δεν ξαναγίνεται. Αυτό πάει...", συμπληρώνει.

Εξω από την κοινότητα της Παλιάς Πεντέλης υπάρχει ένας σωρός από σκουπίδια και ξερά χόρτα. "Από αυτά καταστράφηκε η Πεντέλη. Ολα αυτά είναι ξερά χόρτα και πούσια που υπάρχουν στις αυλές μας και δεν υπάρχει ένα αυτοκίνητο της κοινότητας να τα μαζέψει", λέει ο Β. Καπετανόπουλος κάτοικος της περιοχής από το 1978, που έχει πάει στην κοινότητα για να ρωτήσει τι θα γίνει με την καταγραφή των ζημιών από τις φωτιές.

"Το κακό δεν τελείωσε. Το κακό είναι πίσω. Το χειμώνα θα πνιγούμε με τις βροχές. Τώρα που δε θα είναι το δάσος να κρατήσει το νερό. Είμαστε καταδικασμένοι", επισημαίνει η Ν. Παπαδήμου και συμπληρώνει. "Τώρα θρηνήσαμε ένα νεκρό. Το χειμώνα θα έρθει η τραγωδία. Χαλάνδρι, Βριλήσσια και εμείς είμαστε χαμένοι", λέει και κουνάει το κεφάλι του απελπισμένος.

Η κοινότητα της Παλιάς Πεντέλης χτες ήταν γεμάτη κόσμο. Ολοι ρωτούν τι θα γίνει. Τι θα γίνει μια μέρα μετά την καταστροφή. "Τα πάντα θέλουν επισκευή", λέει ένας από τους εθελοντές πυροσβέστες, που παραμένουν στην περιοχή για το φόβο των αναζωπυρώσεων. Τα λόγια του επιβεβαιώνονται από τις εικόνες του σχολείου που βρίσκεται δίπλα στο κοινοτικό κατάστημα και του κτιρίου του ΠΙΚΠΑ. Στο σχολείο έχει καταστραφεί η σκεπή, ενώ στο ΠΙΚΠΑ έχει καταστραφεί μια ολόκληρη πτέρυγα, καθώς και οι παιδικές χαρές που είχε στον αυλόγυρό του.

"Τα νοσοκομεία και τα ιδρύματα τα φτιάχνουν κοντά στο δάσος για το καλό των ασθενών, τώρα έτσι όπως έγινε το δάσος για ποιανού το καλό είναι;", αναρωτιέται μια νοσοκόμα του ΠΙΚΠΑ, που καθαρίζει στις σκάλες. Εικόνα καταστροφής είναι και αυτή της παιδικής χαράς, τα έντονα χρώματα από τις κούνιες όσες δεν έχουν καεί τουλάχιστον, έρχονται σε αντίθεση με το μαύρο τοπίο. Το ξύλινο αλογάκι "έφυγε" και αυτό μαζί με το δάσος...

"Αν είχαν λάβει μέτρα, τώρα δε θα ήμασταν χωρίς μαγαζί και σπίτι. Ενενήντα εκατομμύρια είναι η ζημιά που πάθαμε. Και έχω τρία παιδιά. Από το 1946 ήταν το μαγαζί. Τώρα άντε να το ξαναφτιάξεις... ", μονολογεί απελπισμένος ο Κ. Ευγενιάδης που πριν δυο μέρες είχε ένα εστιατόριο στο κέντρο της Παλιάς Πεντέλης.

Τη φράση "αν είχαν λάβει μέτρα. Αν υπήρχε πρόληψη...", λένε συνέχεια οι άνθρωποι στην Παλιά Πεντέλη, που πρώτη φορά είδαν τα μάτια τους τέτοια καταστροφή.