"Οταν ο στρατός είναι ανήσυχος και καχύποπτος, είναι σίγουρο ότι θα έρθουν ταραχές από άλλους ηγεμόνες. Αυτό απλώς φέρνει αναρχία στο στρατό και διώχνει τη νίκη μακριά...". Λένε ότι ο Μακιαβέλι είχε με κάποιο μυστήριο τρόπο πρόσβαση σε μεταφρασμένη εκδοχή στα χειρόγραφα του "Σουν Τζου" για την "Τέχνη του πολέμου", όταν έγραφε τον "Ηγεμόνα". Λένε, επίσης, ότι ήταν το αγαπημένο εγχειρίδιο του Προέδρου Μπους, όταν επανέφερε, μετά το αμερικανικό νταηλίκι στον Κόλπο, στο λεξιλόγιο και στην πράξη της διεθνούς πολιτικής πραγματικότητας την ορολογία και πρακτική της λεγόμενης Νέας Τάξης Πραγμάτων. Λένε ακόμα ότι το διδάσκονται, εκτός από τις σχολές πολέμου, οι αξιωματικοί του στρατού των ΗΠΑ και τα μελλοντικά ανώτατα στελέχη των μεγάλων επιχειρήσεων. Λένε, τέλος, ότι κρύβει αλήθειες "νίκης" ή "ήττας" σε πολλές πλευρές του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού.

Μπορεί όλος αυτός ο "μύθος" γύρω από το πολύ μικρό παλιό κινέζικο δοκίμιο να είναι ένα απλό κόλπο των εκδοτών του, που ξαφνικά πραγματικά στα τελευταία χρόνια το είδαν να εκτοξεύει τις πωλήσεις του και όλο και πιο πολλοί "μη ειδικοί" άνθρωποι, που θεωρητικά δεν έχουν σχέση με τον πόλεμο, να ψάχνουν με πολεμικές αρχές να επιβιώσουν, ή να βρουν άλλοθι, ή να ερμηνεύσουν τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Πάντως, ο ίδιος ο συγγραφέας του πολύ αρχαίου πολεμικού δοκιμίου, αν ποτέ υπήρξε, έγραφε χαρακτηριστικά: "Η ανθρωπιά και η δικαιοσύνη είναι αρχές, με τις οποίες διοικείς ένα κράτος, αλλά όχι ένα στρατό. Ο καιροσκοπισμός και η ευελιξία, απεναντίας, είναι στρατιωτικές μάλλον, παρά πολιτικές αρετές".

Και όμως, η πράξη αποδείχνει πως ο σύγχρονος κόσμος προσανατολίζεται από εκείνους που επιχειρούν να τον κουμαντάρουν όλο και περισσότερο να λειτουργεί με τις αρχές του πολέμου. Πρόκειται για τρόπους που επιχειρείται να επιβληθούν σχεδόν σε κάθε τομέα της σύγχρονης ζωής. Οχι ότι δεν ήταν πάντα έτσι στα πλαίσια των εκμεταλλευτικών συστημάτων. Τώρα όμως, στις συνθήκες της λεγόμενης Νέας Τάξης, σε πολλές περιπτώσεις δε χρησιμοποιείται πλέον κανένα πρόσχημα, ακριβώς για να επιβληθεί το "δίκαιο" του τρόμου και η "ισορροπία" του ισχυροτέρου.

Το τελευταίο αυθαίρετο πειρατικό χτύπημα των Αμερικάνων σε στόχους του Σουδάν και του Αφγανιστάν περιέχει όλα αυτά τα στοιχεία. Το κύριο ζήτημα δεν είναι ο πιθανός αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης για να ξανακερδίσει λίγη από τη "χαμένη τιμή του" ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και, όπως γράφτηκε, "να ξεπλύνει με αίμα" τον περίφημο λεκέ σε κάποιο γυναικείο φουστάνι.

Οπως ισχυρίζονται πολλοί εκπαιδευτές ζώων, ο σκύλος αναγνωρίζει για αφεντικό μόνο εκείνον που τον τιμωρεί και του απευθύνεται επιτακτικά. Αυτή τη "σιγουριά" τρόμου του άβουλου συμπαθέστατου τετράποδου θέλησαν, για άλλη μια φορά, να εκπέμψουν οι Αμερικάνοι σε ολόκληρο τον κόσμο. Να γιατί, ενώ, την ίδια ακριβώς ώρα που πρωτοέβγαινε προχτές η είδηση του πειρατικού χτυπήματος και ενώ καλά - καλά δεν ήταν γνωστές ούτε οι περιοχές που δέχτηκαν την επίθεση, σχεδόν ταυτόχρονα το Χρηματιστήριο στις ΗΠΑ άρχισε να δείχνει τάσεις ανόδου. Οποιος παρακολουθούσε τις απ' ευθείας αναμεταδόσεις του CNN και έβλεπε και τη ροή των τηλεγραφημάτων από τα διεθνή πρακτορεία, μπορεί να διασταυρώσει πως η άνοδος στο Χρηματιστήριο διαπιστώθηκε την ώρα ακριβώς που ήταν στο βήμα ο Ου. Κοέν για να ανακοινώσει - κομπάσει τις λεπτομέρειες της επίθεσης, που, έτσι και αλλιώς, αν και συνοδεύονταν και από τον αρχηγό του Πενταγώνου, δε θεώρησε κανένας από τους δυο τους αναγκαίο να τις δώσουν. Ούτε τον τρόπο που επιτέθηκαν δεν ανακοίνωσαν ακριβώς, γιατί αυτό που μετρούσε για άλλη μια φορά ήταν το γεγονός ότι ΕΠΙΤΕΘΗΚΑΝ.

Ελάχιστο χρόνο αργότερα και ενώ το "πού και πώς" παρέμενε σχεδόν άγνωστο, δημοσκόπηση του ABC σε ενήλικες πολίτες έβγαζε πως το 80% των ερωτηθέντων εξέφρασε την υποστήριξή του στην αμερικάνικη ενέργεια. Μπορεί η δημοσκόπηση να ήταν και κατασκευή ή ακόμα και προκατασκευή, προκειμένου να εξασφαλιστούν οι πρώτες καλές εντυπώσεις και να μην δρομολογηθούν αντανακλαστικά αντίστασης, όπως έγινε πρόσφατα με την περίπτωση του Κόλπου. Πάντως, έτσι και αλλιώς, το μήνυμα του "δίκαιου του ισχυροτέρου" παραμένει το ίδιο και είναι αυτό που ενδιέφερε τους κυνικούς σφαγείς να περάσουν και λειτουργεί ταυτόχρονα είτε με τη δημοσκόπηση γνήσια είτε προκατασκευασμένη. Μάλιστα, η ίδια δημοσκόπηση, προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης του τι ακριβώς επιδίωκαν οι Αμερικάνοι με την επίθεση, δείχνει την κοινή γνώμη να απορρίπτει σε αναλογία δύο προς ένα τον υπαινιγμό ότι η τρομοκρατική ενέργεια έγινε για να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη από το σκάνδαλο Λεβίνσκι. Αρα, "μήνυμα ελήφθη..." σε κάθε περίπτωση και είναι δεδομένη, για άλλη μια φορά, η "σιγουριά" του τρόμου.

Με τον ίδιο τρόπο, φαινομενικά απερίσκεπτα, έτρεξαν να υποστηρίξουν νωρίς - νωρίς όλοι οι σύμμαχοι - συνένοχοι - ανταγωνιστές των ΗΠΑ στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Οι κυβερνήσεις της Γερμανίας, της Βρετανίας, της Γαλλίας, του Ισραήλ, της Ισπανίας, της Ιαπωνίας... κ.ά., η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση, μπορεί κατά περίπτωση και κατά σκοπιμότητα να γνώριζαν, να υπέθεταν, ή να συμμετείχαν στο σχεδιασμό, μπορεί και απλώς να αιφνιδιάστηκαν. Σημασία έχει ότι βγήκαν σχεδόν "τυφλά" να υποστηρίξουν, για άλλη μια φορά, την εγκληματική ενέργεια των Αμερικάνων, γνωρίζοντας ότι τους βολεύει η επιβολή του στρατιωτικού τρόμου και η ταύτιση με τον δυνατό. Γνωρίζοντας ότι μόνο σε τέτοιο έδαφος μπορούν να φυτρώσουν "λουλούδια", όπως τα αρπαχτικά ιμπεριαλιστικά σχέδια που έχουν και για τους λαούς τους. Το γεγονός ότι τα περί Διεθνούς Δικαίου και διεθνών οργανισμών τα παίζουν στα δάχτυλα, δεμετατρέπει όλους αυτούς μόνο σε υποκριτές, αφού σκόπιμα έδειξαν στην πράξη, με την ταχύτητα της θετικής αντίδρασής τους, ότι ακριβώς βολεύονται και θέλουν να περάσει η τακτική της ασύδοτης τρομοκρατίας στους λαούς. Στη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο, δε χρειάζονται την υποκρισία, χρειάζονται το μαζικό φόβο, τον εθισμό των λαών στην ασυδοσία τους.

Οπως ακριβώς οι Αμερικάνοι επίσημοι και ο ίδιος ο Πρόεδρος δεν μπήκαν, σκόπιμα, στον κόπο να ξεπεράσουν τις λογικές αντιφάσεις που είχαν οι ανακοινώσεις τους, έτσι και οι συνένοχοι - ανταγωνιστές δεν τους θύμισαν, με κανέναν τρόπο, αυτές τις αντιφάσεις. Σαν κάπου να βρήκαν όλοι "γραμμένο" ότι μπορεί όποιος έχει τη δύναμη να παίρνει φόρα και να βομβαρδίζει ασύδοτα χωρίς να είναι υποχρεωμένος να δώσει αναφορά ή να αποδείξει τουλάχιστον το όποιο "δίκαιο ή άδικό" του. Αυτή είναι η πραγματικότητα της Νέας Τάξης Πραγμάτων και με το ζόρι επιχειρείται να επιβληθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη.

Αυτοί που κατηγορούν οι Αμερικάνοι σήμερα ότι είναι τρομοκράτες, αν είναι αυτοί υπεύθυνοι για τους βομβαρδισμούς των πρεσβειών στην Κένυα και στην Τανζανία, είναι τρομοκράτες γιατί οι Αμερικάνοι τους έκαναν τέτοιους. Ακόμα καλύτερα, είναι πράκτορες γιατί οι Αμερικάνοι τους τάισαν, τους εκπαίδευσαν, τους προετοίμασαν. Για παράδειγμα, ο Σαουδάραβας Οσάμα Μπιν Λάντεν, που απότομα προέκυψε πρωταγωνιστής της διεθνούς ειδησεογραφίας, έγινε εκατομμυριούχος, όταν, στα "καλά καθούμενα", αφού ήταν Σαουδάραβας βρέθηκε τη δεκαετία του '80 να εξοπλίζει με όπλα και βαρύ πολεμικό υλικό εκείνους που πολεμούσαν τότε ενάντια στη Σοβιετική Ενωση. Ανέλαβε και στρατολόγησε ο ίδιος, σύμφωνα με τα αμερικάνικα ειδησεογραφικά πρακτορεία, χιλιάδες έμμισθους Αιγύπτιους, Λιβανέζους, Τούρκους κ.ά. και τους πλήρωνε (με τινος τα χρήματα;) για να μάχονται ενάντια στο λαό του Αφγανιστάν και τους Σοβιετικούς στρατιώτες. Μάλιστα, σύμφωνα με το δελτίο του CNN, σε εκείνες τις μάχες "κέρδισε φήμη για ανδρεία και αποφασιστικότητα". Αλίμονο να μην παινέσουν "δικό τους παιδί", που είναι άγνωστο αν έχει κόψει τις εξυπηρετήσεις στα σχέδιά τους, γιατί πραγματικά πολύ παράξενα παραμένουν τα χτυπήματα στις δυο αμερικάνικες πρεσβείες και σε εντελώς "μυστήριο" χρόνο και τόπο. Στο κάτω - κάτω, όπως επίσημα ανακοινώθηκε, ούτε γρατζουνιά δεν έπαθε ο ίδιος στις προχτεσινές αμερικάνικες επιθέσεις στο Αφγανιστάν και ούτε βρισκόταν εκεί κοντά...

Με δεδομένα αυτά τα αντανακλαστικά των ιμπεριαλιστών, κανένας δεν μπορεί να "κοιμάται" ήσυχος και σε κανένα δεν επιτρέπεται να "το αφήσει να περάσει". Πολύ, φυσικά, περισσότερο, να ταυτιστεί, ακόμα και άθελά του, με την "ασφάλεια" του τρόμου που επιδιώκουν να του επιβάλουν ή με παραλλαγή αυτής της εκδοχής να ελπίζει "άσπρη μέρα" από έναν ιμπεριαλιστή ενάντια σε κάποιον άλλο.

Για παράδειγμα, η περιοχή των Βαλκανίων όλο τον τελευταίο καιρό τρέφει για άλλη μια φορά τη δυνατότητα της ανάφλεξης. Ολη την περασμένη βδομάδα καθόλου τυχαία οι Αμερικάνοι διέδιδαν ότι περιμένουν χτύπημα ισλαμιστών και στην πρεσβεία τους στα Τίρανα και πήραν και τα ανάλογα μέτρα. Σε μια τέτοια περίπτωση, θα έχουν με βάση την "ηθική" του τρόμου ακόμα και με την υποψία, αλλά και χωρίς αυτήν, αφού δε δείχνουν να τους ενδιαφέρει, για άλλη μια φορά άλλοθι για αιματοκύλισμα, που, όμως, ανακατεύει επικίνδυνα ολόκληρη την περιοχή μας.

Οποιος παγιδευτεί σε άλλους ιμπεριαλιστές για να αντιδράσουν, ας πάρει παράδειγμα για το πώς "αντέδρασαν" προχτές το βράδυ, ταυτόχρονα με τους αμερικάνικους βομβαρδισμούς. Οποιος ελπίζει σε Γερμανίες, ΕΕ, ή ό,τι άλλο και σε υπαρκτούς ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, να θυμηθεί "πως όταν τα βουβάλια μαλώνουν στο βάλτο, την πληρώνουν πάντα τα βατράχια".

Σε καμία περίπτωση, δεν πρέπει οι λαοί να κάνουν το "ιμπεριαλιστικό χατίρι" και ή να φοβηθούν, ή να ησυχάσουν, ή να πιστέψουν πως μπορούν να "χειριστούν" την υπόθεση. Χρειάζεται παρατήρηση, γνώση και ετοιμότητα μαζικής, λαϊκής, συντονισμένης αντίδρασης.

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ