"Μία ημέρα μετά, όμως, η κοινή γνώμη διερωτάται, πλέον, με ανησυχία γιατί σε κάθε τραγωδία, από τα εγκλήματα μέχρι τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες, αναδύεται η ίδια εικόνα ανικανότητας και χάους. Και είναι δύσκολο να μην καταλήξει στο συμπέρασμα ότι σε κάθε τέτοια κρίση, οι καλούμενοι να την αντιμετωπίσουν αποδεικνύονται κατώτεροι των περιστάσεων. Παντού. Σε όλες τις βαθμίδες. Αλλά, κυρίως, στην κορυφή".

Θα μας βρει σύμφωνους η προαναφερόμενη κατακλείδα του προχτεσινού, κύριου άρθρου της "Καθημερινής", αλλά μόνο, ως προς το σημείο των ευθυνών της κορυφής ή με άλλα λόγια της κυβέρνησης. Οι ρίζες, όμως, των προβλημάτων δε βρίσκονται στην έλλειψη ικανοτήτων των κυβερνώντων. Αλλωστε, άνθρωποι που καταφέρνουν να αναρριχηθούν στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας δεν μπορεί να μην έχουν ικανότητες. Εύκολο το 'χεις, να ξεγελάς έναν ολόκληρο λαό;

Αλλού βρίσκεται το πρόβλημα και ιδιαίτερα, προς όφελος ποιας πολιτικής και για ποιους σκοπούς και στόχους χρησιμοποιούνται οι ικανότητες αυτές. Η, για να μεταφέρουμε την ίδια λογική σ' έναν άλλον τομέα, προς όφελος ποιας πολιτικής, με ποιους στόχους και σκοπούς λειτουργεί και ξεδιπλώνει ο κρατικός μηχανισμός τις δραστηριότητές του.

Ας το ψάξει καλύτερα η "Καθημερινή" το ζήτημα, όσο της επιτρέπει, βέβαια, η ταξική της τοποθέτηση... Η νομίζει, μήπως, ότι μια κυβέρνηση της ΝΔ ή μιας κεντροδεξιοαριστερής συνεργασίας θα είχε διαφορετικά αποτελέσματα;