Και, βέβαια, δεν είναι μόνον οι πελατειακές σχέσεις, που οδηγούν αναπόφευκτα στη σημερινή κατάσταση "αποσυνθέσεως". Ακόμη κι αν ήταν δυνατόν αυτές να εξαλειφθούν και είχαμε Ενοπλες Δυνάμεις και Αστυνομία, που λειτουργούν με "αποκλειστικώς επαγγελματικά κριτήρια", πάλι θα είχαμε μια παρόμοια κατάσταση. Για παράδειγμα, οι Ενοπλες Δυνάμεις θα ήταν υποχρεωμένες - όπως είναι σήμερα άλλωστε - να υπηρετούν τους στόχους και τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και της προωθούμενης "Νέας Τάξης πραγμάτων", να εξυπηρετούν τις κερδοσκοπικές ορέξεις των πολυεθνικών των όπλων, να συνθλίβονται στις μυλόπετρες μιας κυβερνητικής εξωτερικής πολιτικής, που εναποθέτει την επίλυση των προβλημάτων στην "καλή διάθεση" των "συμμάχων" κλπ. κλπ. Ολα αυτά, όμως, όχι μόνο δεν έχουν καμιά σχέση με την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας, που οι Ενοπλες Δυνάμεις πρέπει να υπερασπίζουν, ως ιερό και αποκλειστικό τους καθήκον, αλλά και λειτουργούν τουλάχιστον υπονομευτικά στο ρόλο τους αυτό.