Αρχίζοντας την κατάθεσή του ως μάρτυρας κατηγορίας ο γγ του υπουργείου Εξωτερικών Κ. Ζώρας,που ανέλαβε το ρόλο της υπεράσπισης της αγωγής Πάγκαλου, υποστήριξε ότι θεωρεί προσβλητικό για την τιμή και την υπόληψη του υπουργού το δημοσίευμα το οποίο αναφέρεται σε μια συζήτηση που προηγήθηκε στη Βουλή, με χαρακτηρισμούς όπως ...λογιστάδες, υπάλληλοι των Τουρκοαμερικάνων και των Βρυξελλών κλπ.

Σε απόλυτα φυσιολογική ερώτηση του δικαστηρίου εάν όλα αυτά θίγουν τον κ. Πάγκαλο προσωπικά, αφού εκτός από τον υπουργό Εξωτερικών αναφέρονται συνολικά στην κυβερνητική πολιτική, ο κ. Ζώρας πρόβαλε σαν επιχείρημα ότι το δημοσίευμα είναι γραμμένο ως επιστολή που απευθύνεται στον υπουργό με την προσφώνηση "αγαπητέ Θόδωρε" (!) και στη συνέχεια αναφέρεται και σε άλλους, όπως χερ Θόδωρε, χερ Σμιτ, λογιστάδες κ. ο. κ.

Σε ερώτηση του δικαστηρίου εάν το δημοσίευμα είναι κριτική σε χειρισμούς για ζητήματα πολιτικής που ασκεί η κυβέρνηση, ο κ. Ζώρας είπε ότι η αφορμή του δημοσιεύματος είναι η προηγηθείσα συζήτηση στη Βουλή και επομένως πρόκειται για γεγονός που αναφέρεται σε εθνικά θέματα. Στο σημείο αυτό μάλιστα επανέλαβε την περίεργη άποψή του, ότι ναι μεν η κριτική είναι ελεύθερη, αλλά όμως δεν καταλαβαίνει (;) μια οξύτατη κριτική του "Ρ" κατά της ασκούμενης εθνικής πολιτικής ως αποτυχημένης σ' όλα της τα σημεία. Κριτική δεκτή λοιπόν κατά τον κ. γγ του υπουργείου Εξωτερικών, αρκεί τα όρια της να είναι αποδεκτά από την κυβέρνηση! Αλλιώς δεν εξηγείται η κρίση του ότι θα μπορούσαν να λείπουν οι εκφράσεις, όπως υπάλληλοι, καθότι ο υπάλληλος έχει προϊστάμενο και πώς είναι δυνατόν να είναι υπάλληλος η εκλεγμένη από το λαό κυβέρνηση και άλλα τέτοια πρωτόγνωρα, αφού είναι γνωστό τοις πάσι ότι τέτοιες διατυπώσεις και θέσεις αναφέρονται στα πιο επίσημα ντοκουμέντα κομμάτων, ακόμα και σε δηλώσεις του ιδίου του μηνύοντος υπουργού κατά πολιτικών του αντιπάλων!

Στη συνέχεια σε ερώτημα και επισήμανση της προέδρου του δικαστηρίου ότι ο "Ρ" ασχολείται με θέματα εξωτερικής πολιτικής και ότι είναι σοβαρή εφημερίδα, ότι δεν ασχολείται με κουτσομπολιά και άλλα τέτοια, ούτε είναι μια οποιαδήποτε "φυλλάδα", ο κ. Ζώρας συμφώνησε απολύτως...

Εκεί όμως που έχασε την ψυχραιμία του ο μάρτυρας του κ. Πάγκαλου ήταν όταν υποχρεώθηκε να απαντήσει στις ερωτήσεις του συνηγόρου υπεράσπισης Α. Μπιτσάκη.

Για να πείσει π. χ. πως δεν έχει άλλους λόγους, πολιτικούς ας πούμε, να διώκει το "Ρ" η κυβέρνηση, ο μάρτυρας επικαλείται πως ο Πάγκαλος έχει κάνει μηνύσεις και σε άλλες εφημερίδες, όταν θεωρεί ότι θίγεται η τιμή του και αναφέρει τον "Ελ. Τύπο", την "Εξουσία" κ. ά. Ομως ξέχασε να πει, π. χ. πως τον "Ελ. Τύπο" τον παρέπεμψε για κατασκοπία και αθωώθηκε βεβαίως... Μάλιστα, πρόσθεσε πως δε νομίζει ότι μια αστική αγωγή μπορεί να φιμώσει ένα έντυπο, αφού... απλά ζητά 100 εκατομμύρια δρχ., γνωρίζοντας ότι το πρόστιμο που ζητούν να επιβληθεί στοχεύει στην οικονομική εξουθένωση της εφημερίδας. Υποβάλλοντας ερωτήσεις ο συνήγορος υπεράσπισης ρωτά τον μάρτυρα αν υπήρχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αν είχε συμφέρον η κοινή γνώμη να ενημερωθεί για όσα συζητήθηκαν και ειπώθηκαν στη Βουλή και ο μάρτυρας απαντά βεβαίως. Και, βεβαίως, και δι' αυτού του σατιρικού δημοσιεύματος του "Ρ", συνεχίζει ο συνήγορος, για να πάρει την καταπληκτική απάντηση ότι ναι, αλλά όχι δι' αυτού του τρόπου..!

Στη συνέχεια διαβάζεται απόσπασμα των πρακτικών της Βουλής, για να επιβεβαιωθεί ότι όσα έγραφε ο "Ρ" βασίζονταν και ήταν ακριβώς ό,τι είχε πει ο κ. Πάγκαλος στη Βουλή. Ομως ο μάρτυρας επέμενε ότι... "υπάρχει σύγχυση, μπερδεύεται η έννοια της υφαλοκρηπίδας και του εδάφους"!

Αντί να απαντά στις συγκεκριμένες ερωτήσεις του συνηγόρου, ο μάρτυρας -εριστικός και εκνευρισμένος - έλεγε τα... δικά του: Οτι δεν ήξερε αν η στήλη "Διακριτικά..." του δημοσιεύματος του "Ρ" ήταν χρονογράφημα ή σατιρική στήλη, όπως τη χαρακτηρίζουν όλοι οι πολιτικοί και κοινωνικοί παράγοντες που έσπευσαν να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους στο "Ρ". Δεν ήθελε ν' ακούσει τίποτα! Απλώς δήλωνε τη διαφωνία του και έλεγε και ξανάλεγε ότι αυτός νομίζει ότι είναι δημοσίευμα ...υβριστικό.

Εδώ η πρόεδρος του δικαστηρίου αναγκάστηκε να τον ανακαλέσει. "Ηρεμήστε κ. μάρτυς, να απαντάτε στις ερωτήσεις" του υπέδειχνε συνεχώς. Για να συνεχίσει εκείνος παρ' όλα αυτά το μονόλογο: "Εγώ πιστεύω ότι δεν ανταποκρίνεται το δημοσίευμα ούτε με εισαγωγικά ούτε χωρίς εισαγωγικά, δεν ανταποκρίνεται... Υπάρχει πλήρης σύγχυση δύο εννοιών. Της έννοιας του εδάφους και της έννοιας της υφαλοκρηπίδας"! Ο μάρτυρας εξακολουθεί να μην απαντά στις ερωτήσεις, οπότε ο συνήγορος σχολιάζει: Και η σιωπή είναι απάντηση... Οταν ο συνήγορος διαβάζει τα... λογιστικά του κ. Πάγκαλου από τα πρακτικά στη Βουλή, που ανάμεσα στα άλλα έλεγε "τώρα για 6% ή για το 3% θα μιλάμε τώρα", για να αποδείξει πως αυτά ακριβώς τα στοιχεία χρησιμοποίησε στο δημοσίευμα ο "Ρ" και πως ακριβώς αυτή τη λογιστική λογική της κυβέρνησης σατιρίζει στο δημοσίευμα, τότε, εκνευρισμένος ο μάρτυρας, άρχισε να φωνάζει "όχι κύριε συνήγορε, άλλο Καστελλόριζο 1,5%, άλλο Ρόδος και άλλο υφαλοκρηπίδα", για να προσθέσει: "Οχι (το δημοσίευμα) δεν είναι σατιρικό, δε σατιρίζει τη λογιστική λογική, τη λογική των ποσοστών στην οικονομική πολιτική", προκαλώντας τη νοημοσύνη του ακροατηρίου. Οι απαντήσεις του κ. Ζώρα ήταν πράγματι διαφωτιστικές... όπως διαπίστωσε ο συνήγορος υπεράσπισης.

Εκεί που κυριολεκτικά έχασε την ψυχραιμία του ο μάρτυρας του Πάγκαλου ήταν όταν ο συνήγορος τον ρώτησε να απαντήσει αν η κριτική για μειοδοσία και ξεπουλήματα, για κοινωνικό αυτοματισμό κλπ. είναι πολιτική κριτική. Απάντησε όχι! Αλλά όταν ο συνήγορος παρουσίασε βιβλίο με λόγους του Θ. Πάγκαλου, στο οποίο αναφέρονται χαρακτηρισμοί ακόμα σκληρότεροι, που, βεβαίως, ξεπερνάνε κατά πολύ όσα αποδίδονται στην κριτική της αντιλαϊκής πολιτικής από το "Ρ" σαν συκοφαντία κατά του Πάγκαλου, ο μάρτυρας εξεμάνη στην κυριολεξία φωνάζοντας: "Κάντε αγωγή κατά του Πάγκαλου"! Οπότε η πρόεδρος του δικαστηρίου τον εγκαλεί στην τάξη, αφού όντως είχε ξεπεράσει τα όποια όρια στη συμπεριφορά του ως μάρτυρας ειρωνευόμενος την υπεράσπιση στο δικαστήριο.

Η όλη κατάθεση του μάρτυρα κατηγορίας, η απαράδεκτη συμπεριφορά, η προσβλητική προς το δικαστήριο στάση, μαζί με τον έντονο εκνευρισμό του, ήταν αρκετά για να αφήσουν διάχυτη την εντύπωση στους παρισταμένους ότι όχι μόνον δεν υπήρχαν επιχειρήματα, αλλά και πως πρόκειται για σκόπιμη δίωξη που αφορά αποκλειστικά και μόνον την πολιτική κριτική που ασκεί ο "Ριζοσπάστης" στην κυβερνητική πολιτική. Αλλωστε ότι η δίωξη στο "Ρ" περιέχει όλα τα στοιχεία μια δίωξης σκοπιμότητας αποκαλύφθηκε όχι μόνον από το γεγονός ότι οι κρίσεις και οι χαρακτηρισμοί του "Ρ" είναι κοινότοποι πολιτικοί χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιούνται στο Κοινοβούλιο και από όλον τον Τύπο χωρίς να έχουν διωχτεί γι' αυτή την κριτική, αλλά και από το γεγονός ότι καμιά άλλη εφημερίδα δε διώχτηκε, αν και επαναδημοσίευσαν το σχετικό δημοσίευμα του "Ρ", παρουσιάζοντάς το μάλιστα ως πολύ καλό σατιρικό κείμενο.