Στη Βορειοατλαντική Συνέλευση του ΝΑΤΟ, παίρνουν μέρος εκπρόσωποι των Κοινοβουλίων από τις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, αλλά και από άλλες χώρες, που έχουν, με τον έναν ή άλλο τρόπο, συνάψει σχέσεις μ' αυτό, οι δε αποφάσεις που λαμβάνονται ή τα ψηφίσματα που εκδίδει έχουν καθαρά συμβουλευτικό χαρακτήρα προς τα εκτελεστικά όργανα του ΝΑΤΟ. "Ωστόσο, σημειώνει ο Ορ. Κολοζώφ,γίνεται μια σοβαρή πολιτική δουλιά, με την έννοια ότι μια σειρά από ζητήματα, που, είτε βρίσκονται στην επικαιρότητα είτε πρόκειται να πάνε για επικύρωση στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, συζητιούνται, ζυμώνονται και μεταφέρονται σε όλες τις χώρες. Στη συγκεκριμένη συνέλευση, που έγινε πρόσφατα στο Εδιμβούργο, μπήκαν για συζήτηση ζητήματα που θα αποτελέσουν αντικείμενο στην προσεχή Συνάντηση Κορυφής του ΝΑΤΟ τον Απρίλη στην Ουάσιγκτον, που θα ασχοληθεί με την νέα στρατηγική του ΝΑΤΟ κατά το 21ο αιώνα". Ακολουθεί ολόκληρη η συζήτηση που είχαμε με τον Ορέστη Κολοζώφ.

- Ποιοι είναι οι βασικοί άξονες αυτής της νέας στρατηγικής του ΝΑΤΟ, όπως διαφαίνονται από τις μέχρι τώρα συζητήσεις, αλλά και την πρακτική, που ακολουθεί το ΝΑΤΟ;

- Το πρώτο ζήτημα, το οποίο είναι και το σημαντικότερο, αφορά τη νέα τοποθέτηση του ΝΑΤΟ, σχετικά με τη διεύρυνσή του, αυτό που ονομάζουν "πολιτική ανοιχτών θυρών".Εκτός από τις τρεις χώρες, Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία, που έχει αποφασιστεί να ολοκληρωθεί η ένταξή τους τον Απρίλη, το ΝΑΤΟ απευθύνεται και σε μια σειρά από χώρες της Ευρώπης, αλλά προετοιμάζεται και για τη διεύρυνσή του προς το χώρο της Μεσογείου. Οι υποψήφιες χώρες θα πρέπει να προετοιμαστούν για την ένταξή τους και να προσαρμοστούν στους κανόνες λειτουργίας της Συμμαχίας, σε θεσμικό, αλλά και σε πρακτικό επίπεδο.

Προωθούνται γι' αυτό το σκοπό στρατιωτικές συνεργασίες με τη συμμετοχή σε κοινές ασκήσεις με στρατεύματα του ΝΑΤΟ, συνεργασίες στους τομείς της οικονομίας, επιστημονικής έρευνας, σε περιβαλλοντολογικά θέματα, στην αντιμετώπιση του οργανωμένου εγκλήματος, των ναρκωτικών και της τρομοκρατίας. Κυρίως, όμως, προωθείται η συμμετοχή των χωρών αυτών σε προγράμματα για τη "διαχείριση κρίσεων" και σε επιχειρήσεις στρατιωτικού χαρακτήρα, όπως στη Βοσνία, όπου, πέρα από τις δυνάμεις του ΝΑΤΟ, πήραν μέρος και άλλες χώρες. Το σημαντικότερο, όμως, γι' αυτούς είναι να προετοιμαστεί η κοινή γνώμη των υποψηφίων χωρών για να σηκώσει το οικονομικό κόστος αυτής της ένταξης, που είναι πάρα πολύ μεγάλο για όλες.

- Το ΝΑΤΟ φαίνεται να διαμορφώνει μια ταυτότητα με χαρακτηριστικά ενός παγκόσμιου υπεροργανισμού, ένα είδος παγκόσμιας εξουσίας, με την έννοια της κατασταλτικής δύναμης. Τι σημαίνει αυτό και πού μας οδηγεί;

- Είναι γεγονός πως σήμερα το ΝΑΤΟ ασχολείται με όλα τα ζητήματα που απασχολούν τη διεθνή κοινότητα. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, μετά και τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, θέλουν να οργανώσουν αυτό που ονομάζουν "στρατηγική συλλογικής άμυνας και ασφάλειας" που θα στηρίζεται στο ΝΑΤΟ. Επιδιώκουν να ενδυναμώσουν τον παρεμβατικό του ρόλο σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου, ξεκινώντας από αυτές όπου υπάρχουν οι πηγές ενέργειας. Αυτός ο οργανισμός διεκδικεί ρόλο σε παγκόσμιο επίπεδο, πράγμα, που, όμως, συναντάει εμπόδια από τους ήδη υπάρχοντες διεθνής οργανισμούς, όπως είναι ο ΟΑΣΕ στην Ευρώπη με αρμοδιότητα ακριβώς τέτοια, την ασφάλεια και τη συνεργασία των χωρών της Ευρώπης, ενώ σε παγκόσμια κλίμακα τον ρόλο αυτό τον έχει ο ΟΗΕ. Ετσι, λοιπόν, σήμερα το ΝΑΤΟ με την ταχύτητα που θέλει να επιβάλει την άποψή του δε χωράει σ' αυτά τα πλαίσια και αναζητάει άλλους τρόπους για να παρεμβαίνει, παρακάμπτοντας αυτούς τους οργανισμούς. Το τελευταίο παράδειγμα είναι η απειλή επέμβασης στο Κοσσυφοπέδιο, όπου αναδείχτηκε το θέμα του κατά πόσον μπορεί το ΝΑΤΟ να επεμβαίνει χωρίς την κάλυψη του ΟΗΕ.

Στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση που έγινε στο Εδιμβούργο αναδείχτηκε η άποψη ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να είναι ελεύθερο, να μπορεί το ίδιο από μόνο του να επεμβαίνει σε περιοχές, όπου θεωρεί ότι υπάρχει κάποια κρίση ή που κρίνει ότι απειλείται είτε η ασφάλεια των χωρών - μελών του είτε η διεθνής ειρήνη. Δηλαδή να παρεμβαίνει από μόνο του, χωρίς καν ακόμα και αυτή την τυπική έγκριση του ΟΗΕ.Χαρακτηριστικό των όσων δρομολογούνται είναι ότι, στην πολιτική επιτροπή της συνέλευσης αυτής, υπήρχε η εισήγηση, το ΝΑΤΟ να μην μπορεί να παρέμβει, εάν δεν έχει την έγκριση του ΟΗΕ. Ομως, ανατράπηκε στην ολομέλεια, μετά από την επιμονή και τις πιέσεις των Αμερικάνων και παρά τις αντίθετες φωνές βουλευτών από άλλες χώρες. Ετσι, έγιναν αποδεκτά δύο ψηφίσματα, που, ουσιαστικά, προτείνουν στις κυβερνήσεις και στα Κοινοβούλια των ευρωπαϊκών χωρών - μελών του ΝΑΤΟ, να μπορεί ο οργανισμός αυτός να παρεμβαίνει παντού, όπου νομίζει ότι πρέπει, χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ.

- Σε τι καταστάσεις μπορεί να οδηγήσει μια τέτοια πρακτική;

- Αν μια τέτοια απόφαση δεν μπορέσουν τελικά να την ανατρέψουν οι λαοί, ιδιαίτερα της Ευρώπης, και φθάσει να επικυρωθεί στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον, θα έχουμε μια κατάσταση, όπου, με τον ίδιο τρόπο που το ΝΑΤΟ ως περιφερειακή οργάνωση επεμβαίνει, θα μπορούν να επεμβαίνουν και άλλες μεγάλες χώρες με τους συμμάχους τους. Για παράδειγμα, η Ρωσία - παρόλο που σήμερα μπορεί να μην φαίνεται - όταν θεωρεί ότι ζωτικά συμφέροντά της απειλούνται, θα δρα και αυτή χωρίς την έγκριση του ΟΗΕ. Θα μπορεί να γίνεται το ίδιο και από ενώσεις άλλων χωρών, όπως είναι οι ισλαμικές, οι αραβικές κλπ.

- Οδηγούμαστε, δηλαδή, σε ένα νέο πλαίσιο λειτουργίας του Διεθνούς Δικαίου;

- Οι Αμερικάνοι σήμερα, ουσιαστικά, έχουν ανατρέψει το Διεθνές Δίκαιο. Πριν από τη διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας, το Διεθνές Δίκαιο είχε σαν χρυσό κανόνα τη μη επέμβαση στα εσωτερικά των χωρών, τη μη χρήση βίας και τη μη απειλή χρήσης βίας.Αυτό σήμερα ανατρέπεται και σε όλα αυτά τα φόρουμ, δυστυχώς, οι ίδιοι οι εισηγητές και όχι κάποιοι μεμονωμένοι βουλευτές, θεωρούν ότι η διπλωματική επιτυχία μπορεί να εξασφαλιστεί μόνον εάν υπάρξει απειλή πολέμου ή απειλή χρήσης στρατιωτικής βίας. Αυτή η κατάσταση είναι μια ανατροπή που επιστρέφει τις διεθνείς σχέσεις στις αρχές του αιώνα και πίσω στον προηγούμενο, όπου το δίκαιο του πιο ισχυρού αποτελούσε και τον κανόνα Δικαίου για την επίλυση των διεθνών προβλημάτων.

- Ποιος είναι σήμερα ο λόγος ύπαρξης αυτού του ΝΑΤΟ και τι θέλουν να εξυπηρετήσουν μέσω αυτού;

- Ο ρόλος του ΝΑΤΟ, όπως εμείς τον βλέπουμε - οι ίδιοι θεωρούν ότι ακριβώς σήμερα με το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ εξυπηρετούν τη σταθερότητα και την ασφάλεια στον κόσμο - είναι ότι πρόκειται για έναν οργανισμό ιμπεριαλιστικό, ο οποίος διασφαλίζει τα συμφέροντα πρώτα και κύρια των Αμερικανών ιμπεριαλιστών, αλλά και των Ευρωπαίων. Φυσικά, έχουν αντιθέσεις μεταξύ τους και αυτό φαίνεται από το γεγονός, που δεν ξέρω κατά πόσο θα λυθεί στην Ουάσιγκτον, αλλά γίνονται συζητήσεις για να δοθεί κάποια λύση, περί του ποιος είναι ο ρόλος της Ευρώπης στα πλαίσια του ΝΑΤΟ.

- Σε τελική ανάλυση, ποιος θα είναι ο χαρακτήρας αυτού του οργανισμού;

- Θα είναι ο διεθνής χωροφύλακας, που θα αξιοποιεί ενδιάμεσες χώρες, όπως η Ελλάδα, η Τουρκία, η Βουλγαρία κλπ., οι οποίες και θα προσφέρουν την "πρώτη ύλη", το έμψυχο υλικό και τα μέσα για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών. Θα είναι ένας παγκόσμιος οργανισμός κατ' επίφαση "ασφάλειας" με στρατιωτική δομή. Και δεν είναι τυχαίο, τη στιγμή που υπάρχει ο ΟΗΕ, να θέλουν να δημιουργήσουν το δικό τους οργανισμό. Θέλουν κάτι άλλο, όχι έναν παγκόσμιο οργανισμό ασφάλειας, αλλά έναν παγκόσμιο οργανισμό επικυριαρχίας και επιβολής της θέλησης αυτού που ελέγχει το ΝΑΤΟ, που σήμερα είναι οι Αμερικάνοι.Ενα εργαλείο στα χέρια του πολύ μεγάλου κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού.

- Τι σηματοδοτεί το γεγονός ότι επιλέγουν για την επιβολή και τη διατήρηση της παγκόσμιας κυριαρχίας τους ένα εργαλείο στρατιωτικής ισχύος, όπως το ΝΑΤΟ;

- Ακριβώς γιατί, ανατρέποντας πια τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, επιστρέφουν στο Δίκαιο του πιο ισχυρού και έχοντας σήμερα αυτό το πλεονέκτημα, να κατέχουν το εργαλείο που λέγεται ΝΑΤΟ, θέλουν να το αξιοποιήσουν στο έπακρο για να διευρύνουν την κυριαρχία τους σε παγκόσμια κλίμακα. Είναι γνωστό ότι σήμερα υπάρχουν τρία μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που βρίσκονται σε συνεργασία και ταυτόχρονα σε αντιπαλότητα μεταξύ τους, η Ιαπωνία, η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι ΗΠΑ. Το καθένα από αυτά τα κέντρα δημιουργεί τις δικές του συμμαχίες. Τη στρατιωτική υπεροχή όμως την έχουν οι Αμερικάνοι. Αυτός είναι και ο λόγος, για τον οποίο προκρίνουν το εργαλείο του ΝΑΤΟ, το οποίο και ελέγχουν. Η προσπάθειά τους αυτή πιστεύω ότι δε θα τους βγει μέχρι τέλος, γιατί το παιχνίδι τους θα ανατραπεί από τα κάτω, από τους λαούς, από τη δυσανασχέτηση των ίδιων των χωρών, οι οποίες δεν είναι διατεθειμένες πάντα να παίζουν το ρόλο του υποτακτικού στους Αμερικάνους.