Με τον αρχιεπίσκοπο ή με τον Παπαδάκο | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Με τον αρχιεπίσκοπο ή με τον Παπαδάκο

"Θεός ή ζώδια;". Ιδού το δίλημμα που θέτει ο αρχιεπίσκοπος και είμαι, τώρα, εγώ υποχρεωμένος να πάρω θέση, αν "πάω" τον αρχιεπίσκοπο ή τον Πητ Παπαδάκο. Κάποιοι θα έλεγαν ότι είναι πιο "ιν" να είσαι με έναν ολόκληρο αρχιεπίσκοπο κι όχι με έναν απλό ...Παπαδάκο, αλλά, ελάτε, που κάπου - κάπου ρίχνω μερικές κρυφές ματιές στα ζώδια που δημοσιεύουν οι εφημερίδες. Ελπίζω να μην θεωρείται αυτό αμαρτία, όμως, ας την εξομολογηθώ, διότι "αμαρτία εξομολογημένη...".

Αλλο δίλημμα που θέτει ο κ. Χριστόδουλος είναι: "Αγαπάς τον αρχιεπίσκοπο; Απόδειξέ το και χειροκρότησέ τον". Να εξομολογηθώ ξανά ότι δεν έτυχε να παρευρεθώ σε κάποια από τις συγκεντρώσεις που διοργανώνονται, καθ' άπασαν την επικράτεια με ομιλητή τον αρχιεπίσκοπο, για να φωνάξω "Αξιος", να χειροκροτήσω και να υψώσω "πανό". Με την πεποίθηση ότι ούτε κι αυτή η παράλειψή μου θα θεωρηθεί αμαρτία - άλλωστε και πάρα πολλοί χριστιανοί προτιμούν απλώς να εκκλησιάζονται αθορύβως, παρά να συμμετέχουν σε θριαμβευτικές υποδοχές, ψάλλοντες υπαιθρίως το "Ωσαννά" - ελπίζω ν' αποφύγω κάποιον "αφορισμό", που θα με "κυνηγάει" σ' όλη μου τη ζωή.

Βεβαίως, φαίνεται ότι έχω άλλες αμαρτίες, καθότι δε συμμερίζομαι όλες τις απόψεις και δεν ανταποκρίνομαι σ' όλες τις προτροπές του αρχιεπισκόπου. Οπως, π.χ., ότι πρέπει να ζώσω τ' άρματα και να συμμετάσχω στη σταυροφορία για την Πόλη και την Αγιά Σοφιά. Η ότι πρέπει να συμβάλω, με όσες δυνάμεις διαθέτω, για την οικονομική, αλλά και την πνευματική ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Η να ταχθώ υπέρ του κατοχικού αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού, που διορίστηκε από τον κουίσλιγκ "πρωθυπουργό" Τσολάκογλου και ν' αποτάξω τους απλούς παπάδες και μητροπολίτες που πήραν τα όπλα για να διώξουν τον κατακτητή.

Γι' αυτό σκέφτομαι να δηλώσω, μέσω της στήλης των "ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΩΝ", πως "τον πάω τον Χριστόδουλο" και να "καθαρίσω", μια και καλή. Φοβάμαι, όμως, μήπως χαρακτηριστώ "αναρχικός χριστιανός" κι άντε μετά να τα βάλεις με την ΚΝΕ. Αφήστε, που δεν κρέμασα ποτέ σκουλαρίκια στ' αυτιά για να με καλέσει ο αρχιεπίσκοπος να "πάω όπως είμαι" προς αυτόν. Ούτε καν σύχναζα στις εκκλησιαστικές καφετερίες του Βόλου, καθότι κατάγομαι από τα διπλανά Τρίκαλα.

Εκτιμώ την ευλογημένη προσπάθεια του αρχιεπισκόπου να "τραβήξει" στην Εκκλησία τους νέους - αν και κάποιοι λένε πως ενεργεί και συμπεριφέρεται σαν "ποιμήν προς κοπάδι" - πλην, όμως, συγκινούμαι περισσότερο, βλέποντας τους μαθητές ν' αγωνίζονται στα σχολεία και στους δρόμους για ουσιαστική μόρφωση, παρά στα κατηχητικά. Αν αμαρτάνουν, να συγχωρήσει τα παιδιά ο αρχιεπίσκοπος, που, εκτός των άλλων, στεναχωρούν και τον υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, με τον οποίο έχει πολύ καλές σχέσεις και συνεργάζεται αρμονικά.

Εκτιμώ, επίσης, ότι νοιάζεται για τους ανέργους, τους φτωχούς και κατατρεγμένους - αν και πάλι κάποιοι ισχυρίζονται ότι το κάνει "εκ του πονηρού" - πλην, όμως, δε συμφωνώ με την παραβολή του φτωχού Λαζάρου, ο οποίος έτρωγε τα ψίχουλα που έπεφταν από το τραπέζι των πλουσίων για να κερδίσει την "αιώνιον βασιλείαν" και επικροτώ τους αγώνες των ανέργων, των φτωχών κι αδικημένων για να επιβιώσουν επί Γης.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι έχω πολλά αμαρτήματα και για να εξιλεωθώ δε φτάνει ούτε η δημόσια εξομολόγησή τους, ούτε το "σε πάω" στον αρχιεπίσκοπο. Πάντως, δηλώνω πως, αν ο Κ. Χριστόδουλος θελήσει να ηγηθεί επισήμως πολιτικο-θρησκευτικο-εθνικού κινήματος, με στόχο τον εκσυγχρονισμό της πολιτικής, την εξυγίανση της Εκκλησίας και τη σωτηρία της πατρίδας, θα προσπαθήσω να ξεχάσω τη συναναστροφή του με εκσυγχρονιστές του τύπου Σημίτη και Καραμανλή, το "κουκούλωμα" σκανδάλων δισεκατομμυρίων στην Εκκλησία και τη στάση που τήρησε η εκκλησιαστική ηγεσία και ο ίδιος στη δικτατορία, για να διαλεχτώ μαζί του στον κοινωνικό και πολιτικό στίβο αντιπαράθεσης κοσμοθεωριών, ιδεών και οραμάτων. Γιατί πιστεύω στο "ή παπάς, παπάς, ή ζευγάς, ζευγάς".

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ