Οι μαθητές δεν κουράζονται, οι αγώνες δεν εκφυλίζονται, όπως περίμενε η κυβέρνηση, η συμπαράσταση διευρύνεται, ο αγώνας για την παιδεία αποκτά παλλαϊκό χαρακτήρα, το μαθητικό κίνημα αξιοποιεί με πολυμορφία και φαντασία όλες τις μορφές πάλης, η συνέχεια προμηνύεται ακόμη πιο "καυτή" για τις αντιεκπαιδευτικές επιλογές της κυβέρνησης, για την αντιλαϊκή της πολιτική.Ολη αυτή η εξέλιξη, έχει θορυβήσει τα κυβερνητικά επιτελεία, που προσπαθούν με κάθε τρόπο να αποδυναμώσουν το μαθητικό κίνημα, να το συκοφαντήσουν, να πλήξουν την ενότητα και το συντονισμό του, να αποτρέψουν τη λαϊκή συμπαράταξη γύρω από τους διεκδικητικούς στόχους που προβάλλει, να καταφέρουν, σε τελική ανάλυση, να "ξεμπλοκάρουν" την αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση από το "στενό μαρκάρισμα" που της κάνουν οι μαθητικοί αγώνες.***

• ΜΜΕ και δημοσιογράφους, για να συκοφαντήσουν το μαθητικό κίνημα, να προβάλουν μια λογική στείρας άρνησης, αποσιωπώντας το διεκδικητικό πλαίσιο των μαθητών, που μιλά για σύγχρονο - δημόσιο και δωρεάν βασικό ενιαίο 12χρονο σχολείο, σύγχρονη μόρφωση, αύξηση των δαπανών για την παιδεία.
• Προβοκάτορες και χαφιέδες, για να σπάνε αυτοκίνητα και να ρίχνουν μολότοφ, δίνοντας την ευκαιρία στα κανάλια και τις εφημερίδες να προβάλλουν φωτιές και να αγνοούν διαδηλώσεις 15.000 μαθητών, συκοφαντώντας το ίδιο το μαθητικό κίνημα.
• Προϊσταμένους και διευθυντές σχολείων σε ρόλο τρομοκράτη των μαθητών και των γονιών τους, στην προσπάθεια αποτροπής των μαθητικών αγώνων.
• "Αγανακτισμένους γονείς", που διαμαρτύρονται ενάντια στους μαθητικούς αγώνες, κατασυκοφαντώντας τους μαθητές.
• Εισαγγελείς και ασφαλίτες σε νέο "εκπαιδευτικό" ρόλο, ο οποίος φυσικά συμβαδίζει με τη λογική του "διά ροπάλου" περάσματος της κυβερνητικής πολιτικής, την οποία συναντήσαμε στις αγροτικές κινητοποιήσεις, στις διαδηλώσεις όσων αγωνίζονται, στις αίθουσες των δικαστηρίων που έχουν μετατραπεί σε βιομηχανία έκδοσης δικαστικών αποφάσεων με τίτλο "παράνομη και καταχρηστική", ενάντια σε οποιαδήποτε απεργιακή κινητοποίηση κλπ.

***

Εβγαλαν ανακοινώσεις (που φυσικά φιλοξενήθηκαν αμέσως από το σύνολο των ΜΜΕ, λες και τις περίμεναν από καιρό), όπου ούτε λίγο ούτε πολύ καταγγέλλουν το Συντονιστικό των μαθητών σαν "καπέλο της ΚΝΕ", παπαγαλίζοντας τη συκοφαντική επίθεση του ίδιου του κ. Αρσένη, και προσπάθησαν να στήσουν νέο"Συντονιστικό", από φοιτητές, λόγω απουσίας μαθητών.

Είναι σαφές ότι η προσπάθεια δημιουργίας "παρασυντονιστικού", ο μόνος λόγος που αποφασίστηκε είναι το χτύπημα της ενότητας του μαθητικού κινήματος, το "θόλωμα των νερών", η δημιουργία σύγχυσης ανάμεσα στους μαθητές και το λαό, η υπονόμευση "από τα μέσα" του ίδιου του μαθητικού κινήματος. Κάτι που όλο το προηγούμενο διάστημα δεν κατάφερε να κάνει η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί της.

Η απάντηση των μαθητών δόθηκε στην πράξη και ιδιαίτερα στις 3 του Δεκέμβρη. Οι μαθητές έμειναν συσπειρωμένοι στα δικά τους όργανα εκπροσώπησης, στις Γενικές Συνελεύσεις, στα 15μελή, στα τοπικά Συντονιστικά που αποτελούνται από εκπροσώπους των μαθητών και όχι από "αυτόκλητους" εκφραστές τους, στο Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας, που αποτελείται από εκπροσώπους των τοπικών Συντονιστικών, στις αποφάσεις της Πανελλαδικής Συνάντησης των Συντονιστικών Αγώνα. Εδωσαν ένα ηχηρό μάθημα ενότητας και αγώνα τόσο στην κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της, όσο και στους περιφερόμενους εξωσχολικούς διασπαστές.

***

Ολες οι προσπάθειες είναι καταδικασμένες να πέσουν στο κενό. Το μαθητικό κίνημα δεν πρόκειται με κανέναν τρόπο να το διασπάσει η κυβέρνηση και οι"νεροκουβαλητές" της, κανένα κόλπο "βελτιώσεων" δεν πρόκειται να το ξεγελάσει. Η αντιμεταρρύθμιση έχει καταδικαστεί από το σύνολο των μαθητών, η υλοποίησή της "μπλοκάρεται" καθημερινά από τους αγώνες τους, αυτός ο νόμος που μένει "στα χαρτιά", έχει μόνο μια προοπτική: να ανατραπεί.

Λάζαρος ΣΟΡΟΠΟΥΛΟΣ

Οι μαθητές δεν κουράζονται, οι αγώνες δεν εκφυλίζονται, όπως περίμενε η κυβέρνηση, η συμπαράσταση διευρύνεται, ο αγώνας για την παιδεία αποκτά παλλαϊκό χαρακτήρα, το μαθητικό κίνημα αξιοποιεί με πολυμορφία και φαντασία όλες τις μορφές πάλης, η συνέχεια προμηνύεται ακόμη πιο "καυτή" για τις αντιεκπαιδευτικές επιλογές της κυβέρνησης, για την αντιλαϊκή της πολιτική