Λίγο πριν την υπογραφή της απόφασης για πολιτική επιστράτευση, το δικαίωμα της απεργίας καταργήθηκε για τους τελωνειακούς με μια πρωτοφανή απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών,το οποίο εξετάζοντας την αγωγή της κυβέρνησης κατά των 24ωρων επαναλαμβανόμενων απεργιών, τις έκρινε "παράνομες" και "καταχρηστικές", όπως και οποιαδήποτε άλλη απεργιακή κινητοποίηση αποφασισθεί στο μέλλον ακόμα και με "διαφοροποιημένα" αιτήματα!

Η απόφαση αυτή - τελευταία μιας σειράς πανομοιότυπων δικαστικών αποφάσεων - θέτει ακόμα πιο ασφυκτικούς περιορισμούς στο δικαίωμα της απεργίας συνολικά.

Η αγωγή του ελληνικού δημοσίου, νόμιμα εκπροσωπούμενου από τον υπουργό Οικονομικών, εκδικάστηκε προχτές το απόγευμα με δικαστή τον Βασ. Καβάγια και η απόφαση γνωστοποιήθηκε χτες το πρωί. Προηγουμένως, είχε κηρυχτεί παράνομη και καταχρηστική η πενθήμερη απεργία τους ενάντια στην ενοποίηση του επικουρικού τους ταμείου.

Η απόφαση του δικαστηρίου αναφέρει συγκεκριμένα: "Κηρύσσει παράνομες και καταχρηστικές τις 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις", καθώς "και άλλην απεργιακήν κινητοποίησιν που θα αποφασισθεί εις το μέλλον, με τα ίδια ή διαφοροποιούμενα αιτήματα".

Σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου, η απεργία κρίθηκε "παράνομη", επειδή η απόφαση πραγματοποίησής της κοινοποιήθηκε στον αρμόδιο υπουργό στις 2 Δεκέμβρη, ενώ η απεργία άρχιζε στις 3 Δεκέμβρη...

"Καταχρηστική" κρίθηκε, επειδή κατά τον υπουργό Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου: "Πλήττεται αμέσως η Εθνική Οικονομία, οι ζωτικές λειτουργίες αυτού και το εισαγωγικόν και εξαγωγικόν εμπόριον της χώρας, αλλά και οι μετακινήσεις των Ελλήνων πολιτών, η ασφάλεια των εγκαταστάσεων (έλλειψις καυσίμων), η είσοδος ξένων τουριστών, ήδη δε έχουν εκδηλωθεί διαμαρτυρίες φορέων επαγγελματικών τάξεων, πληττομένων αμέσως, εκ των απεργιακών τούτων κινητοποιήσεων. Ούτω υφίσταται προφανής δυσαναλογία, μεταξύ του επιδιωκομένου σκοπού υπό των απεργούντων υπαλλήλων και των συνεπειών εκ των κινητοποιήσεων τούτων, αλλά και του κοινού συμφέροντος των Ελλήνων πολιτών, εγένετο δε κατά προφανήν υπέρβασιν των ορίων που τάσσονται εκ της καλής πίστεως, των χρηστών ηθών και του κοινωνικού και οικονομικού σκοπού του δικαιώματος".