Ποια διαφορά μπορεί να έχει το συγκεκριμένο κύκλωμα καταπατητών, που κουτσουρεύουν δάση, από τις πολιτικές επιλογές και αποφάσεις μιας κυβέρνησης; Για ποιον τελικά δουλεύουν τα κυκλώματα των καταπατητών και για ποιον "δουλεύει" η κρατική μηχανή μέσα στην οποία ανθίζουν οι "δασοφάγοι"; Στην περίπτωση του Υμηττού - και όχι μόνο - υπάρχει μια συγχρονισμένη προσπάθεια καταπατητών και κυβέρνησης να εξαφανιστεί το δάσος.
Να θυμίσουμε ότι το πολεοδομικό καθεστώς του κτήματος Καμπά στα Σπάτα (βλ. αεροδρόμιο) άλλαξε και από γεωργική γη Α κατηγορίας μετατράπηκε σε καθεστώς κέντρου πόλεως. Το κτήμα αυτό αγοράστηκε από την εταιρία ΜΕΣΟΓΑΙΑ,η οποία δημιουργήθηκε από τις εταιρίες - μέλη της κοινοπραξίας που κατασκευάζει την Περιφερειακή Υμηττού και τη Σταυρού - Ελευσίνας, ΜΕΤΩΝ, ΑΚΤΩΡ, ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΒΟΛΟΥ, ΑΤΤΙΚΑΤ και ΕΡΓΑΣ.Μήπως γι' αυτό το λόγο κυβέρνηση και εργολάβοι δε θέλουν να γίνει η περιφερειακή λεωφόρος σε σήραγγα;
Εκεί λοιπόν όπου κάποιος έχει πουλήσει ή αγοράσει οικόπεδα με ανύπαρκτους τίτλους, στη Β ζώνη του Υμηττού, το ίδιο το ΥΠΕΧΩΔΕ προβλέπει με προεδρικό διάταγμα την τσιμεντοποίηση του δάσους.
Ποιος λοιπόν πουλά και ποιος αγοράζει; Ποιος δουλεύει για ποιον; Ποιος, σε τελευταία ανάλυση, είναι αυτός που καταστρέφει τους ελάχιστους πράσινους λόφους που έχουν απομείνει στην Αττική, πριν αυτή μετατραπεί στην κυριολεξία σε "κρανίου τόπο"; Ποιος κερδοσκοπεί ασύστολα από όλη αυτήν την καταστροφική προσπάθεια και ποιοι είναι αυτοί που κάνουν "τα στραβά μάτια", όταν θα έπρεπε να προστατεύσουν το περιβάλλον; Τα συμπεράσματα δικά σας.