1835: Ο Νίκος Σουμάτος εμφανίζεται να πουλάει την έκταση των 1.408 στρεμμάτων στον Πέτρο Σκληρό. Ο Σκληρός ισχυρίστηκε πως ο Σουμάτος την είχε αγοράσει παλιότερα από κάποιον Σελίμ Αγά. Κανένα χαρτί δεν το αποδεικνύει. Οι ισχυρισμοί διατυπώνονται για πρώτη φορά σε ένα συμβόλαιο του 1963, ενάμιση αιώνα μετά την υποτιθέμενη πρώτη αγορά.

1944: Το Υποθηκοφυλακείο Κρωπίας βομβαρδίζεται με αποτέλεσμα τα περισσότερα αρχεία συμβολαίων να καταστραφούν.

1958: Το Πρωτοδικείο Αθήνας, με τυπικές διαδικασίες, αποφασίζει να επαναμεταγραφεί ένα συμβόλαιο με τον αριθμό 8863/1905, στο Υποθηκοφυλακείο Κρωπίας, αφού σύμφωνα με τους αιτούντες η σχετική εγγραφή είχε καεί στο βομβαρδισμό. Με το υποτιθέμενο συμβόλαιο του 1905, 1.408 στρέμματα εμφανίζονται να ανήκουν στον Π. Σιμόπουλο. Αργότερα αποδεικνύεται ότι το συμβόλαιο του 1905 δεν τηρείται σε κανένα συμβολαιογραφικό αρχείο.

1961 - 1965: Ο Π. Σιμόπουλος πουλάει οικόπεδα της έκτασης των 1.408 στρεμμάτων. Γίνονται 19 αγοραπωλησίες (εγγεγραμμένες στο Υποθηκοφυλακείο Χαλανδρίου). Δύο από τους αγοραστές αγοράζουν τα 42,05 στρέμματα. Τα περισσότερα από τα οικόπεδα που πουλιούνται και αγοράζονται είναι μέσα στη Β ζώνη προστασίας του Υμηττού

Μερικοί από τους αγοραστές του Σιμόπουλου είναι οι: Π. Πολίτου και Κ. Μπουζιόπουλος 42,05 στρέμματα (α. σ. 884/1963), Ευάγγελος Καραντηνός 1,2 στρέμματα (αριθμός συμβολαίου 8605/1961), Παύλος Αργυρόπουλος 35 στρέμματα (α. σ. 6127/1962), Νίκος Αργυρόπουλος 3 στρέμματα (αριθμ. συμβολαίου 6396/1962), Μαρία Αρβανάκου και Ειρήνη Πολυχρόνη 4,03 στρέμματα (α. σ. 6545/1963), Ευγενία Χρόνη 2,28 στρέμματα (6645/1963), Δημήτρης Φιλοσοφόπουλος 1,2 στρέμματα (5005/1963), Ζαφείρης Βασιλόπουλος και Δημοσθένης Φιλοσοφόπουλος 1,2 στρέμματα (α. σ. 5068/1963), Γιάννης Παπαδόπουλος 1,1 στρέμματα (α. σ. 13/1963), Παύλος Ζάχαρης 1,2 στρέμματα (α. σ. 15/1963) και Ναδίνα Λαμπρινού 2,1 στρέμματα (24/1963) Επίσης έχουν αγοράσει οι: Νικήτας Δεσμούκας, Γιώργος Σταθούλης, Σταύρος Φιλοσοφόπουλος, Δημοσθένης Φιλοσοφόπουλος,

1982: Δύο από τους αγοραστές του Σιμόπουλου, οι Π. Πολίτου και Κ. Μπουζιόπουλος υπογράφουν προσύμφωνο αγοραπωλησίας των 42,05 στρεμμάτων με τον Δ. Μαμαλάκη. Προσδιορίζουν σαν χρονικό περιθώριο για να οριστικοποιηθεί η αγοραπωλησία την 29 Οκτώβρη 1998...

1982: Στον κτηματολογικό χάρτη της περιοχής της Αγίας Παρασκευής η συγκεκριμένη έκταση χαρακτηρίζεται "Δημόσια Δασική", παραχωρημένη στο ΙΔρυμα Δασικών Ερευνών με δύο αποφάσεις του υπουργείου Γεωργίας (1969 και 1972).

1992: Τα έργα κατασκευής της περιφερειακής λεωφόρου του Υμηττού ξεκινούν. Αναπτύσσονται αντιδράσεις για την καταστροφή που θα προκαλέσει στον Υμηττό. Ο Δήμος Αγ. Παρασκευής και φορείς ζητούν την κατασκευή της λεωφόρου στο τμήμα που διέρχεται από την Αγ. Παρασκευή σε σήραγγα. Η πρόταση απορρίπτεται απ' το ΥΠΕΧΩΔΕ.

1996: Με απόφαση του ΥΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη παραχωρούνται 31 στρέμματα δασικής έκτασης, δίπλα στα 42,05 στρέμματα για να επεκτείνει ο "Δημόκριτος" τις εγκαταστάσεις του.

1997: Το ΥΠΕΧΩΔΕ προωθεί ΠΔ για τις ζώνες προστασίας του Υμηττού. Κρίνεται αντισυνταγματικό απ' το ΣτΕ, επειδή αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο οικοδόμησης μέσα στη Β ζώνη του Υμηττού.

1998: Εμφανίζεται στη ΔΟΥ Αγίας Παρασκευής ο Δ. Μαμαλάκης (αγοραστής σύμφωνα με το προσύμφωνο του 1982) πληρώνει φόρο 237.930 δρχ. (σύμφωνα δηλαδή με την αξία του οικοπέδου το 1982) για τη μεταβίβαση του ακινήτου των 42,05 στρεμμάτων, για να οριστικοποιηθεί η αγοραπωλησία του δάσους... Η ΔΟΥ κοστολογεί το ακίνητο στο ποσό των 3,36 δισ. δρχ.!!!