Εκτός από μέλος μιας οικογένειας και μιας κοινότητας απεξάρτησης ο Χρήστος, είναι μέλος μιας σχολικής κοινότητας. Ενός χώρου, στον οποίο οι έφηβοι περνούν το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου τους, εκεί όπου διαμορφώνουν απόψεις, κοινωνικοποιούνται ή περιθωριοποιούνται. Εκεί όπου περνούν μια από τις κρισιμότερες, πιο επικίνδυνες ηλικίες, στις οποίες τα ναρκωτικά παρουσιάζουν έξαρση.

Η έλλειψη ενημέρωσης, ο φόβος που προκύπτει από την άγνοια κάνει πολλές φορές την προσπάθεια ενός παιδιού που έρχεται ξανά στο σχολείο μετά από ένα πρόγραμμα απεξάρτησης δύσκολη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Χρήστος δέχτηκε την άρνηση, όταν ζήτησε να εγγραφεί σε σχολείο της περιοχής του.

Πόσο θωρακισμένο είναι το σχολείο από τα ναρκωτικά; Πώς βλέπουν οι καθηγητές το πρόβλημα και πόσο ενημερωμένοι είναι; Ποια είναι η κεντρική πολιτική για την αντιμετώπιση του προβλήματος;

Ο Γιάννης Αυγέρης,διευθυντής του 8ου Ενιαίου Λυκείου Ιλίου είναι σίγουρα διαφορετικός σε σχέση με αρκετούς συναδέλφους του. Στο σχολείο που διευθύνει τα παιδιά που προέρχονται από προγράμματα απεξάρτησης γίνονται δεκτά από τη σχολική κοινότητα και αντιμετωπίζονται με ευαισθησία, διακριτικότητα και ενδιαφέρον. Ωστόσο, όπως επισημαίνουν τόσο ο Γ. Αυγέρης όσο και ο Μπάμπης Σονιάδης,φιλόλογος, δεν υπάρχει κεντρική πολιτική στα σχολεία τόσο για την αντιμετώπιση του προβλήματος όσο και για την ενημέρωση των μαθητών, των γονιών και των καθηγητών για το πρόβλημα των ναρκωτικών. "Το βασικό για την αντιμετώπιση του ζητήματος είναι η ενημέρωση. Εκεί πάσχουμε", τονίζει ο Γ. Αυγέρης.

"Είναι ζήτημα προσωπικής ενασχόλησης και γνώσης το αν θα καταλάβεις αν υπάρχει πρόβλημα ή όχι και ο τρόπος που θα το αντιμετωπίσεις. Πρόκειται για ένα πρόβλημα πολύπλοκο που απαιτεί γνώση και το γεγονός ότι δεν υπάρχει κεντρική πολιτική για την αντιμετώπιση των ναρκωτικών και ειδικότερα στα σχολεία κάνει τη θέση του καθηγητή ακόμα πιο δύσκολη", τονίζει ο Μ. Σονιάδης. "Ο ερασιτεχνισμός μπορεί να κάνει περισσότερη ζημιά απ' ό,τι καλό. Οσο ευαισθητοποιημένος και αν είναι ο εκπαιδευτικός στο ζήτημα των ναρκωτικών δεν μπορεί να κάνει πολλά πράγματα, αν δεν υποστηριχτεί και από το κράτος", λέει στη συνέχεια.

Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο διευθυντής του σχολείου, είναι αρκετά αυτά που μπορεί να προσφέρει το σχολείο. "Στο σχολείο μας πραγματοποιήθηκε πέρυσι ένα πρόγραμμα πρωτοβάθμιας πρόληψης σε συνεργασία με το "18 Ανω". Στόχος του προγράμματος ήταν να εκπαιδευτούν και να ενημερωθούν οι γονείς, οι καθηγητές και οι μαθητές για τα ναρκωτικά. Στο πρόγραμμα ανταποκρίθηκε το 30% των γονιών. Παράλληλα, υπάρχει διάθεση για ενημέρωση και από τους καθηγητές. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο περσινό πρόγραμμα ζητήθηκε να συμμετάσχουν τρεις καθηγητές και εκδήλωσαν ενδιαφέρον 34. Αίτημα όλων είναι να υπάρχει καλύτερη και συστηματικότερη ενημέρωση γονιών, καθηγητών και μαθητών από ειδικούς", λέει ο Γ. Αυγέρης.

Παράλληλα, ο Γ. Αυγέρης τονίζει πως μια στενότερη σχέση ανάμεσα στον εκπαιδευτικό και το γονιό θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντική θωράκιση των μαθητών από τα ναρκωτικά. "Υπάρχει επαφή με τους γονείς, αλλά θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Αν υπήρχε μεγαλύτερη επαφή, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Πρέπει να γίνει συνείδηση ότι το σχολείο είναι επέκταση του σπιτιού και ότι είμαστε όλοι μια οικογένεια που προσπαθούμε για τον ίδιο στόχο", υπογραμμίζει. Οπως επισημαίνει, πως θα μπορούσαν να γίνουν δραστηριότητες, σεμινάρια και άλλα προγράμματα, ώστε να γίνει πιο στενή η σχέση γονιών, μαθητών, καθηγητών και Τοπικής Αυτοδιοίκησης, ώστε να υπάρχει ενημέρωση και συνεχής επαφή. "Μπορεί ένας ενημερωμένος καθηγητής αν υπάρχει στενότερη επαφή σχολείου - οικογένειας να ενημερώσει τους γονείς για το πρόβλημα του παιδιού τους και να τους κατευθύνει στο να καταφύγουν σε ειδικούς που θα μπορέσουν να τους βοηθήσουν", λέει ο Γ. Αυγέρης.

Το πρόβλημα των ναρκωτικών, τονίζει ο Μ. Σονιάδης, έχει άμεση συνάρτηση με τη γενικότερη έκπτωση ιδεών και ιδεολογιών, με την παρακμή της κοινωνίας, και σε αυτό τον τομέα μπορεί η παιδεία να βοηθήσει, θωρακίζοντας τον μαθητή. "Η παιδεία πρέπει να βοηθήσει στη γενικότερη συνειδητοποίηση του μαθητή. Στην κοινωνική δραστηριοποίησή του, στην ευαισθητοποίηση του, στην ανάπτυξη άμυνας και κριτικής σκέψης, στην επίγνωση των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεών του. Αυτή για μένα είναι η καλύτερη θωράκιση από τα ναρκωτικά", καταλήγει ο Μ. Σονιάδης.