Κάθε Κυριακή η Ραδιοφωνική Ομάδα του "18 Ανω" χαμογελά στο φόβο με την εκπομπή της στον "902 Αριστερά στα FM" στις 12-1μ.μ.

Σε μια απ' τις τελευταίες εκπομπές έγινε κριτική στη ναρκοκουλτούρα διαφόρων εντύπων με αφορμή ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα του περιοδικού "Κλικ". Ηταν μια κατάθεση ψυχής εκείνων που "βρέθηκαν" στους τεχνητούς παραδείσους.Ο "Ρ" ζήτησε απ' τα παιδιά της Ραδιοφωνικής Ομάδας εκείνη την κριτική. Την κατέθεσε - πάντα για λογαριασμό της ραδιοφωνικής ομάδας - ο Γ. Επιτροπάκης.

Το κείμενο έχει ως εξής:

"Στα τέλη της δεκαετίας του '80 τα περιοδικά "ποικίλης ύλης" περνούσαν μεγάλη κρίση - στην κυκλοφορία και στην ταυτότητα. Την ίδια περίοδο το ΠΑΣΟΚ σπαραζόταν από οικονομικά σκάνδαλα, και ένα μεγάλο κομμάτι του λαού - ιδιαίτερα η νεολαία - ένιωθε πικραμένο και προδομένο.

Τότε, το "θείον βρέφος" του ΠΑΣΟΚ και ένας φοιτητής εκ Παρισίων, κομψός, επιχειρούσε την "αλλαγή" της αλλαγής στον εκδοτικό χώρο. Το πείραμα Κοσκωτά δεν απέδωσε. Εχοντας τόση γνώση του αντικειμένου, όση ακριβώς χρειαζόταν για να φτιάξουν το περιοδικό "του τίποτα". Πολύχρωμο, θεαματικό και ελκυστικό, όσο ελκυστικό είναι το εύκολο χρήμα, η "αμαρτία". Οσο ελκυστικές δείχνουν οι φωτογραφίες, ντυμένες ή γυμνές. Τόσο σκληρό, όσο να αποκαλέσεις μια προδομένη νεολαία "βλάκες" μόνο και μόνο γιατί δεν μπορούν ν' αγοράσουν το κουστούμι του μισού εκατομμυρίου, επειδή δεν μπεκρουλιάζουν κάθε βράδυ ή ό,τι άλλο προωθούν για εξυπνάδα και μαγκιά οι χειραγωγοί του "μοντέρνου κόσμου". Βλάκες, γιατί εσείς δεν μπορείτε να είστε μέλη αυτού του θαυμαστού μοντέρνου κόσμου. Είστε μαϊμούδες.

Γι' αυτό και σε πολύ παλιό τεύχος του ΚΛΙΚ έχουν ετικέτες από ρούχα και αντικείμενα must και προτείνουν στους λιγούρηδες - εμάς - να τα βάλουμε πάνω στα δικά μας για να δείχνουμε και μεις, έστω και μαϊμού must.

Οχι, δε γράφω για να κάνω την ιστορική αναδρομή των περιοδικών life style - η ρυπαρότητα των περιεχομένων τους ξεχειλίζει και δεν τ' αγγίζω καθόλου. Ομως, έχουν αναλάβει σχεδόν εργολαβικά, από την πρώτη μέρα της ζωής τους, την προώθηση της ναρκοκουλτούρας, της θανατοκουλτούρας και της γοητείας της εξάρτησης.

Βέβαια, κάποια μερεμέτια στο χτίσιμο της σχετικής γοητείας κάνουν και τα υπόλοιπα MEDIA και μάλιστα με όλα τους τα μέσα.

Οι διαφημίσεις συγκεκριμένης μάρκας μπισκότων είναι χαρακτηριστικές. Το ακίνητο πρόσωπο με το γλαρό βλέμμα "χρήστη" δικαιολογείται απ' τη φωνή: "Εφαγα χτες ένα μπισκότο με υπερβολική στρώση σοκολάτας". Ακόμη να συνέλθει. Αυτό είναι το πρώτο μέρος, το δεύτερο ευχαριστημένο αναγγέλλει: "Η χρήση μπισκότων, δημιουργεί εξάρτηση!".

Αν δεν πουλούν μαζί με τα μπισκότα, τη γοητεία της εξάρτησης, τότε γιατί να κάνουν μια τέτοια διαφήμιση; Δεν ξέρω, αλλά ίσως είναι μια καλή δικαιολογία ώστε να σπάσουν κάποιοι το "ταμπού" της εξάρτησης και να ανακαλύψουν και κάποιοι άλλοι τη "γλύκα" της υπερβολικής δόσης.

Κάθε όριο, όμως, έσπασε, γι' αυτό το μήνα το περιοδικό ΚΛΙΚ - το έπιασα στα χέρια μου, μετά από παράκληση φίλου, για να το σχολιάσω, που δεν ξέρω τι έκανε σε προηγούμενα τεύχη (τα ίδια, έμαθα) - αλλά εδώ τη ναρκοκουλτούρα, τη θανατοκουλτούρα και τη γοητεία της εξάρτησης την προωθεί χύμα και τσουβαλάτα.

Η αρχή γίνεται απ' το εξώφυλλο που γράφει: "Ο θάνατος έχει ωραίο πρόσωπο", συνεχίζει με αφιέρωμα στην death culture (θανατοκουλτούρα) και ολοκληρώνει το τρίπτυχο με θέμα: "Η Ομόνοια καίγεται, οι μαύροι ήρωες διηγούνται". Αυτά στο εξώφυλλο. Διότι, οι μέσα σελίδες του περιοδικού φωνάζουν στην κυριολεξία. Εδώ θα βρείτε το καλό όπλο, για να προστατευτείτε απ' τους κακούς. Στην Ομόνοια θα βρείτε την πιο χαλαρωτική ηρωίνη και την πιο διεγερτική κοκαϊνη. Φτηνά και καλά 18χρονα - αγόρια και κορίτσια - πρεζάκια θα σας κρατήσουν ερωτική συντροφιά.

Στην Ομόνοια έγινε και φτηνά τούς κόστισε η φωτογράφιση των "μαύρων ηρώων". Τους έστησαν κατάλληλα, για να κεντρίσουν περισσότερο το ενδιαφέρον του φιλοθεάμονος κοινού. Και πώς και τι αντίσταση να έχει ένα πρεζάκι στη θέα των πέντε και δέκα χιλιάδων δραχμών - πολλά λέω - όταν ζητιανεύουν κατοστάρικα. Τι αντίσταση να έχει απέναντι σ' έναν επαγγελματία απατεώνα που κλέβει τη δήλωση της ψυχής τους και μετά τη χλευάζει, επειδή το εικοσάχρονο κορίτσι δηλώνει πως θέλει να "καθαρίσει" από την ηρωίνη και ν' αγωνιστεί ενάντια σ' αυτό το σάπιο σύστημα; Και πώς να αντισταθούν μόνοι τους, όλοι αυτοί - που όμως θέλουν - απέναντι σε μια κοινωνία που τους θέλει "μαύρους ήρωες" μόνο και μόνο για να κρατήσουν το ρόλο του λευκού για τον εαυτό τους, έστω και με μαύρη ψυχή.

Αλλά να συνεχίσω το ξεφύλλισμα του ΚΛΙΚ. Στις επόμενες σελίδες διαβάζω: "Οι άνθρωποι λατρεύουν τους νεκρούς. Το να πεθαίνεις νωρίς είναι κίνηση καριέρας", έχοντας φόντο πολλές φωτογραφίες διασημοτήτων που πέθαναν νωρίς. Από την Μέριλιν Μονρόε μέχρι τον Τζον Λένον και απ' την Νταϊάνα μέχρι τον Τσε Γκεβάρα...

Σαλαμοποίηση των πάντων, στον ίδιο ντορβά όλοι, και η Μονρόε και ο Γκεβάρα. Η προσωπική δυστυχία και τα μεγάλα επαναστατικά ιδεώδη για τα καμένα μυαλά του ΚΛΙΚ είναι κινήσεις καριέρας...

Οπότε εγώ δεν έχω παρά να τους ευχηθώ μια καλή κίνηση στην καριέρα τους. Θέλω να δω τις φωτογραφίες τους στο περιοδικό τους. Η την αφήνουν γι' άλλους αυτή την καριέρα, διότι μπορεί να είναι άθλιοι, κορόιδα δεν είναι. Σπρώχνουν τους άλλους να ταυτιστούν με τους "αστέρες", τους "ήρωες" και τα "είδωλα" σ' αυτό που μπορούν να έχουν εύκολα κοινό: Την πρέζα, το θάνατο. "Μπορείς να γίνεις και εσύ γρήγορα ένας "μικρός ήρωας", να μοιάσεις με τους "ωραίους νεκρούς"".

Αυτή είναι η κουλτούρα που προωθεί το ΚΛΙΚ. Και που τελικά είναι φυσικό, αφού είναι τερατογένεση, αποτέλεσμα της τεχνητής γονιμοποίησης ανάμεσα σε γκαιμπελικής ιδεολογίας ανθρωποειδούς με γουρούνι. Και δεν περιμένω απ' αυτούς να κάνει "κλικ" το μυαλό τους και να πηδήξουν απ' τον έκτο.

Αυτό όμως που ελπίζω και περιμένω είναι να κάνει "κλικ" το μυαλό των εξαρτημένων και να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Να αντισταθούν σ' όλα και σ' ό,τι τους σκοτώνει".

"Αυτό που ελπίζω και περιμένω είναι να κάνει "κλικ" το μυαλό των εξαρτημένων και να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Να αντισταθούν σ' όλα και σ' ό,τι τους σκοτώνει".