Ομως η υλοποίηση αυτού του στόχου δεν είναι υπόθεση μόνο των νοσοκομειακών γιατρών και των υγειονομικών
Το τελευταίο εξάμηνο του 1998 και στις αρχές του 1999 οι γιατροί των δημόσιων νοσοκομείων - κυρίως της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης - ανέπτυξαν σημαντικούς αγώνες για ασφαλή προγράμματα εφημεριών.
Με τις κινητοποιήσεις αυτές οι γιατροί - πέρα απ' την εξασφάλιση ικανοποιητικών αμοιβών - προάσπισαν τις πλευρές εκείνες του δημόσιου συστήματος υγείας, που έχουν καθολικό χαρακτήρα για το σύνολο του πληθυσμού - όπως είναι η ώρα της ανάγκης και αντιμετωπίζεται στην εφημερία. Παρά το ότι οι κινητοποιήσεις αυτές είχαν ευρύτερο κοινωνικό χαρακτήρα δεν υπήρξε συντονισμός ούτε με τους εργαζόμενους των νοσοκομείων. Επίσης, και μεταξύ των διαφόρων ενώσεων των γιατρών υπήρξαν διαφορετικές στάσεις, κυρίως λόγω της στάσης της πλειοψηφίας στην ηγεσία της Ομοσπονδίας.
Ακόμα η συστράτευση με τον αγώνα των νοσοκομειακών γιατρών εκφράστηκε σε επίπεδο αλληλεγγύης μόνο με μηνύματα συμπαράστασης. Θετικό ρόλο έπαιξαν την ίδια περίοδο οι πρωτοβουλίες - έστω και περιορισμένες - των ιατρικών συλλόγων και ιδιαίτερα του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών.
Το κύριο βάρος των κινητοποιήσεων σήκωσε η Ενωση Νοσοκομειακών Ιατρών Αθήνας - Πειραιά (ΕΙΝΑΠ), δικαιώνοντας έτσι τον ιστορικό ρόλο του σωματείου στη θεσμοθέτηση του ΕΣΥ και της - στη συνέχεια - υπεράσπισης του δημόσιου συστήματος υγείας.
Κυρίως, μέσα από αυτές τις κινητοποιήσεις αναδείχτηκαν τα σημαντικά προβλήματα των δημόσιων νοσοκομείων. Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΙΝΑΠ έκανε μια καταγραφή των προβλημάτων, καθώς και μια αποτίμηση των κινητοποιήσεων εν όψει των εκλογών του σωματείου.
Το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ εκτιμά ότι "τα μεγάλα προβλήματα της Δημόσιας Υγείας συνεχίζουν να υπάρχουν και διογκώνονται" και τα ιεράρχησε ως εξής:
"Συμπερασματικά η κυβέρνηση προσπαθεί να υλοποιήσει τα πιο ανάλγητα και αντιλαϊκά σχέδια που επιβάλλουν οι επιλογές της, αδιαφορώντας εάν δημιουργεί απάνθρωπες κοινωνικά συνθήκες και οδηγεί μεγάλα τμήματα του πληθυσμού στο περιθώριο και τον κοινωνικό αποκλεισμό", επισημαίνει η ΕΙΝΑΠ και τονίζει:"Αυτό το Διοικητικό Συμβούλιο, όπως συντεταγμένα εκφράστηκε, αντιπάλεψε και αποκάλυψε τις κυβερνητικές επιλογές για την Υγεία και την περίθαλψη και σε πολλές περιπτώσεις ευαισθητοποίησε και ανάγκασε και συντηρητικά στρώματα της κοινωνίας και να εκφραστούν θετικά για την ανάγκη ενίσχυσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας. Εξάλλου, οι δίαυλοι επικοινωνίας που ανέπτυξε με άλλους εργαζόμενους, συνταξιούχους, φορείς υγειονομικών, Ιατρικούς Συλλόγους, κόμματα ανάγκασε το σύνολο του Τύπου και των μέσων μαζικής ενημέρωσης να αλλάξουν στάση στο θέμα της αντιμετώπισης των αγώνων των Νοσοκομειακών Γιατρών και πολλοί από αυτούς αναγκάστηκαν να προβάλλουν τη θέση της ενίσχυσης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας".
Το ΔΣ της ΕΙΝΑΠ υπενθυμίζει ότι το σωματείο απ' το Σεπτέμβρη του 1997 είχε αποκαλύψει ότι νέο Ιατρικό Μισθολόγιο δεν εξασφαλίζει σε όλους τους νοσοκομειακούς γιατρούς τις αποδοχές που έπαιρναν και υπογραμμίζει: "Για περισσότερο από ενάμιση χρόνο το σωματείο αγωνίζεται να εξασφαλίσει αξιοπρεπές μισθολόγιο στους νοσοκομειακούς γιατρούς. Πολλές φορές σ' αυτόν τον αγώνα η ΕΙΝΑΠ βρέθηκε μόνη της, καθώς η παραπληροφόρηση της κυβέρνησης και των ανθρώπων της αδρανοποίησε πολλούς νοσοκομειακούς γιατρούς κύρια στην περιφέρεια".
Ευρύτερη σημασία αποκτά η εξής διαπίστωση της ΕΙΝΑΠ: "Συμβάλαμε να ζεσταθεί ξανά σε πολλές καρδιές γιατρών και πολλών άλλων το αίτημα της Δημόσιας και Δωρεάν Υγείας. Πάνω σ' αυτό πρέπει να χτίσουμε ώστε να προκύψει ένα πραγματικά σύγχρονο Δημόσιο Σύστημα Υγείας απαλλαγμένο από παραοικονομία κάθε μορφής (φακελάκια, προμήθειες, αναξιοκρατία, κομματισμός, κακοδιοίκηση κλπ.), το οποίο θα καλύπτει με τις δομές του όλο το φάσμα της υγείας (πρόληψη, πρωτοβάθμια, δευτεροβάθμια, τριτοβάθμια φροντίδα υγείας) και σε όλα τα στάδια με καθολικότητα, με υψηλές προδιαγραφές, με 24ωρη λειτουργία, που θα προσφέρεται ισότιμα και δωρεάν στους χρήστες την ώρα της ανάγκης, αξιοποιώντας όλους τους διαθέσιμους πόρους και οπωσδήποτε θα σέβεται τους λειτουργούς του".