Η αίσθηση που αφήνει η Κωνσταντινούπολη στον επισκέπτη αυτές τις μέρες είναι ότι πρόκειται για μια πόλη - "στόχο", υπό διαρκή καταστολή. Και αυτή η αίσθηση δεν μπορεί να φύγει ούτε με την εικόνα των τουριστών που φωτογραφίζονται στην Αγία Σοφία και στο Τοπ Καπί, ούτε με τη μοναδική ομορφιά του Βοσπόρου. Πολύ περισσότερο, με τις σημαίες που στολίζουν την πόλη για τα 75 χρόνια "δημοκρατίας"...

Η αστυνομία κάνει περισσότερο από αισθητή την παρουσία της σχεδόν σε κάθε γωνιά, με κλούβες ή θωρακισμένα οχήματα και με το δάχτυλο στη σκανδάλη των αυτόματων όπλων. Για να περάσεις την είσοδο σε ξενοδοχεία ή εφημερίδες πρέπει να σε ψάξει πρώτα η ιδιωτική αστυνομία ή να περάσεις από τις ειδικές θύρες με τις ακτίνες. Ανάλογη είναι η διαδικασία και στις εισόδους του αεροδρομίου. Αλλωστε, αυτό που φάνηκε από την αποστολή της πολιτικής ομάδας "Ενωτική Ευρωπαϊκή Αριστερά", της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, είναι, ότι το μιλιταριστικό και φασιστικό καθεστώς της Τουρκίας κάνει ό,τι μπορεί για να δημιουργήσει και διατηρήσει το φανατισμό στο λαό ενάντια στους Κούρδους "τρομοκράτες", αλλά και ενάντια στους "προδότες" ομοεθνείς τους. Κι αυτό γιατί το κλίμα του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας που επικράτησε τις πρώτες μέρες της "ευφορίας" από τη σύλληψη του Οτσαλάν αρχίζει να πέφτει στην κοινωνία, προς μεγάλη απογοήτευση του καθεστώτος, αφού βλέπει πως δεν αρκούν τέτοιου είδους "τρικ" για να καλυφθεί το εύρος της ανεργίας και της εξαθλίωσης μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού.

Αποδείχτηκε επίσης περίτρανα πως τα περί "δίκαιης δίκης" δεν είναι παρά ιδεολογήματα της ένοχης φαντασίας της ΕΕ.